فواید و خواص گیاه خرقه در طب سنتی

گیاه خرفه غالبا در شهرهای جنوبی کشور یافت می شود، اما به دلیل اینکه محل رشد این گیاه اکثرا در لب جوی ها و باغچه است افراد از ارزش و فواید آن بی اطلاع هستند.

خرفه (فرفخ)   کاهش قند با گیاه خرفه

رعایت رژیم غذایی مناسب و درست و استفاده از برخی دمنوش ها باعث کاهش بیماری دیابت می شود. در این بین استفاده از گیاه خرفه در کاهش قند مواد غذایی موثر است.

مصرف خرفه با مواد غذاهایی مانند قرمه سبزی و یا سبزی خوردن باعث بهبود بیماری دیابت می شود.

خرفه گیاه پر آب !

رفع تشنگی شدید با گیاه خرفه در ماه رمضان

برگ های گیاه خرفه گوشتی و دانه هایش سیاه ریز است، زمان کاشت بذر خرفه اردیبهشت ماه است و این گیاه که در درمان عطش نقش بسیار زیادی دارد، خود برای رشد مناسب نیاز به آب کافی دارد.

برگ این گیاه باعث تسکین تشنگی و عطش در ماه رمضان و کاهش درد نواحی مانند کبد، معده، سنگ کیسه صفرا، تورم، سوختگی، دندان و بهبود گزیدگی نیش حشرات می شود.

مصرف جوشیده خرفه باعث بهبود اسهال، سرفه، رفع حرارت بدن و درد سینه می شود.

گیاه خرفه حاوی امگا۳ و سرشار از مواد معدنی، کلسیم، پتاسیم و ویتامین است.

تصفیه خون با تخم خرفه

تخم گیاه خرفه برای تصفیه خون مفید است، و علاوه بر آن در کاهش تب موثر بوده و ضد اسپاسم و کرم و عفونی کننده است.

از دیگر فواید گیاه خرفه می توان به تاثیر آن در قطع خونریزی اشاره نمود، همچنین مصرف این گیاه در درمان اختلالات ادراری می تواند موثر باشد.

نحوه ی استفاده از گیاه خرفه

فراموش نکنید ارزش غذایی این سبزی به مراتب بیشتر از بعضی سبزیجات معمول است بنابراین، توصیه به تازه‌خوری برگ‌های این سبزی با ماست یا اضافه کردن چند گرم از آن به سالاد مناسب خواهد بود.

قسمت‌های هوایی جوان گیاه را می‌توان به صورت بورانی نیز استفاده کرد که برای درست کردن بورانی، برگ‌ها و قسمت‌های هوایی این گیاه را با مقداری آب می‌جوشانند، سپس آن‌ها را صاف کرده و به آن مقداری پیازداغ و تخم مرغ اضافه می‌کنند.

مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن ۴۰ گرم که با ۸ گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده می‌شود.

منبع : پارس طب

فواید و خواص روغن سیاه دانه در طب سنتی

سیاه دانه یا سیاه تخمه که به عربی شونیز گفته می شود، گیاهی است که دو گونه از آن در ایران وجود دارد. سیاه تخمه مزروع NIGELLA SATIVA که روی نان می ریزند و سیاه دانه دشتی یا وحشی Nigella arvensis یکی از ترکیبات این گیاه روغن سیاه دانه است که هم دارای مصرف خوراکی و هم دارای مصرف مالیدنی است:

 استفاده از روغن سیاه دانه

۱- استعمال بیرونی یا مالیدنی

– درمان سرفه های سرد ناشی از سرما، درد سینه و تنگی نفس

– خارج کردن جنین مرده و زنده و پرده های جنین

– درمان سیروز، آسیت و کبد چرب

– درمان لک و پیس صورت

– درمان گرفتگی های عضوی یا روده ها، دفع باد

– رفع خال، زگیل، ترک پوست بدن، پیسی، پسوریازیس و اگزمای ترشح دار ( که باید با کمی سرکه مخلوط شود)

– درمان فلج، درد سرد مفاصل، خواب رفتگی دست و پا و خستگی ها ی مزمن

– مالیدن ( و نیز خوردن) روغن مخلوط با روغن زیتون و کندر برای افزایش نیروی جنسی مفید است.

– چکاندن روغن در بینی گرفتگی بینی را باز می کند و در فلج عصب صورتی موثر است.

۲- استفاده خوراکی

– خوردن روغن سیاه دانه به دفع سنگهای ادراری ، سوزش ادرار و بزرگی پروستات موثر است.

میزان مصرف خوراکی در سرد مزاجان تا ۸ گرم در روز و در گرم مزاج ها تا ۲ گرم است.

خواص سیاه دانه در طب اسلامی

 مصرف سیاه دانه در طب اسلامی تاکید شده است و امامان و پیامبر اکرم (ص) از خواص آن برای درمان دردها نام برده اند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم فرمود: “ما من داء إلا فی الحبة السوداء منه شفاء إلا السام” یعنی هیچ بیماری نیست مگر شفای آن در سیاه دانه است جز مرگ.

امام رضا علیه السلام درباره خواص اعجاب انگیز سیاه دانه می فرماید: در سیاهدانه برکت است. در چهل چیز خداوند برکت قرار داده ازحبوبات و جمادات هم سیاهدانه را بر گزیده است.

مطابق توصیه امام رضا علیه السلام سیاه دانه و بوییدن گل نرگس خاصیت ایمنی در برابر زکام را دارند. امام رضا (ع) می فرماید: وَلیشُمَّ النَّرجِسَ ؛ فَإِنَّهُ یأمَنُ الزُّکامَ ، وکذلِک الحَبَّةُ السَّوداءُ،؛ گل نرگس ببویید؛ زیرا از زکام، ایمنی می‏بخشد و همچنین است سیاه دانه.

به نقل از تبیان

فواید و خواص سنجد در طب سنتی

میوه سنجد از زمانهای گذشته در سبد غذایی ایرانیان جا داشته و در اعیاد سنتی به آن توجهی خاص مبذول شده است. امروزه از درخت سنجد و میوه آن در صنایع غذایی، بهداشتی، دارویی، عطرسازی و صنایع چوب استفاده می‌شود. نام علمی سنجد «Elaeagnusan gastifolial» است و رویشگاه این درخت بدلیل سازگاری آن با محیط‌های مختلف در اغلب نقاط كره زمین از جمله آمریكای شمالی، اروپای شرقی و غربی، آسیای مركزی و شمالی و ... است.

به طور كلی ۳ نوع درخت سنجد در دنیا وجود دارد كه ۲ نوع هلاگنوس و هیپوفار در ایران موجودست. درخت سنجد هلاگنوس به دلیل درشتی میوه‌، قامت بلند، نداشتن خار و برگهای پهن به درخت سنجد هیپورفیا برتری دارد.

خواص درخت سنجد در تمام اندامهای آن منتشر شده است و ریشه، چوب، پوست و میوه آن دارای خواص دارویی و صنعتی متفاوتی است از پوست درخت سنجد یك ماده شیمیایی دارویی مهم به نام تتراهیدروآرمور - متیل - N استخراج می‌شود. از برگ درخت سنجد آلكانویید استخراج می‌شود كه در صنایع داروسازی كاربرد دارد. اسانس گل سنجد در صنایع داروسازی و آرایشی و عطرسازی بكار می‌رود.

درخت سنجد دارای 3 قسمت برون بر (پوست قهوه‌ای رنگ)، میان‌بر (آردی شكل) و درون بر (هسته چوبی و سفت آن) است كه قسمت میان‌بر و درون بر آن دارای ارزش غذایی فراوان است. در قسمت میان‌بر 2 نوع قند گلوكز و فروكتوز، 7 نوع چربی اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد.

در قسمت درون بر سنجد 17 نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد كه هر یك از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند بطوری كه می‌توان گفت میوه سنجد یك میوه دارویی صفراست. این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است بنابراین در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و می‌تواند از خونریزی جلوگیری كند.

اگر آرد و هسته‌ میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراكی آن بیماری آرتروز را درمان می‌كند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. سنجد مقوى قلب و برطرف كننده تب و لرزهاى سرد در بیماریهاى سینه مثل تنگى نفس، زخم ریه و عوارض دماغى محسوب مى شود.

سنجد براى درمان بیمارى هاى كبدى مانند زردى و یرقان مفید است و سنجد پخته شده به طور كامل (پوست - گوشت - هسته) در روغن زیتون به صورت خوراكى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصیه شده است.

عرق شكوفه سنجد، ضد نفخ مؤثرى براى معده مى باشد. یكی از دانشمندان گفته است میوه سنجد گوشت براستخوان مى رویاند و انسان را فربه مى كند. پوست را تقویت كرده و كلیه ها را گرم نگه داشته و مانع از تكرر ادرار مى شود. در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند.

در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تب های مهلک و خطرناک استفاده می شود. میوه سنجد از نظر طب سنتی،طبیعت سرد و خشک دارد و مقوی و مفرح است،ضد تهوع و صفرا بر نیز می باشد. سنجد به ویژه خام آن برای بند آوردن اسهال نافع است.

جوشانده گل سنجد برای بیماریهای دماغی مانند فلج و کزاز و نیز برای قلب و زخمهای ریوی و تنگی نفس مفید است و برای تقویت معده و کبد و باز کردن گرفتگیها و تحلیل گاز معده و یرقان نافع می باشد.

فواید و خواص موسیر در طب سنتی

موسیر نسبت به پیاز شیرین‌تر و هضم آن نیز آسان‌تر است و خواص درمانی فراوانی دارد.

موسیر از خانواده سیر، پیاز و پیازچه بوده و نسبت به پیاز کوچک‌تر است.

ریشه حبابی شکل این سبزی نیز مانند پیاز به چند بخش تقسیم می‌شود. موسیرها به راحتی هضم می‌شوند و حاوی مقادیر فراوانی ویتامین C ، پتاسیم، فیبر رژیمی و اسید فولیک بوده و همچنین دارای مقدار زیادی کلسیم، آهن و پروتئین هستند.

برگ‌های آن دراز و میان تهی و گل‌هایش به رنگ سرخ یا بنفش است. پیاز آن در مناطق کوهستانی می‌روید که از آن ترشی درست می‌کنند.

ریشه و پیاز گیاه بعد از انجام یک سری اقدامات خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد بدین صورت که آن‌ها را به شکل رشته‌های بسیار نازک در‌آورده و در مسیر آب سرد قرار می‌دهند تا تلخی که در پیاز آن هست از بین برود و آن را در آفتاب خشک می‌کنند تا به عنوان چاشنی غذایی مصرف شود.

موسیرها در نواحی آسیا،‌ مکزیک، فرانسه و مدیترانه از مواد اصلی در پخت و پز محسوب می‌شوند.

طی نتایج حاصله از تحقیقات متعددی که تاکنون در خصوص فواید موسیر صورت گرفته، این سبزی می‌تواند بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان‌ را درمان کند.

برخی از خواص درمانی موسیر عبارتند از:

•مصرف موسیر تأثیر مثبتی بر دستگاه اعصاب مرکزی دارد و سردردهای میگرنی را کاهش می ‌دهد.

•تاثیر به سزایی در از بین بردن سلول‌های سرطان کبد دارد.

•به درمان سرطان معده کمک می‌کند و مصرف منظم آن، از ورود هرگونه عفونت به معده پیشگیری می‌کند.

•با داشتن خاصیت ضدانعقادی و در نتیجه رقیق کردن خون، به بیمارانی که دچار بیماری‌های قلبی عروقی هستند و یا دچار حملات قلبی و یا سکته قلبی شده‌اند کمک مفیدی می‌کند.

•سطح قند خون را در بیماران دیابتی کاهش می‌دهد. موسیر از کاهش انسولین پیشگیری کرده و سوخت و ساز گلوکز را افزایش می‌دهد.

•به عملکرد مغز کمک کرده و ضد آلزایمر است.

•از آن‌ جا که حاوی مقدار فراوانی سولفور است به شفافیت پوست کمک خوبی می‌کند.

•مصرف روزانه موسیر، بافت‌های استخوانی را افزایش داده و تا 20 درصد از پوکی استخوان پیشگیری می‌کند.

•فشارخون را کاهش می‌دهد.

موسیر

نکات پخت و پز:

•موسیرها را روی شعله کم، حرارت داده تا مانند پیاز کاراملی رنگ شوند و اگر آن‌ها را روی حرارت زیاد قرار دهید سریع می‌سوزند و تلخ می‌شوند.

•موسیرها را با پوست سرخ کنید، سپس پوست آن‌ها را کنده و به صورت پوره درآورید و در تهیه سوپ و سس از آن‌ها استفاده کنید

همشهری آنلاین - شهره فرجی:

فواید و خواص برگ درخت انگور در طب سنتی

آشنایی با خواص برگ درخت انگور

برگ درخت انگور، برای زکام و عفونت‌های روده، ضد‌عفونی‌کننده گران‌بهایی است.

 برای این کار می‌توان 4 گرم برگ خشک درخت انگور را در یک لیوان آب‌جوش دم کرده و 2 تا 3 فنجان در روز نوشید.

مریم مرادیان نیری – کارشناس علوم تغذیه- درخصوص خواص برگ مو می‌گوید: برگ مو دارای ساکاروز، لوولز(Levulose)، اینوزیت(Inosite)، کوئرستین، کاروتن، اجسام تانیک، بتائین، تارتاریک اسید، مالیک اسید، اسکوربیک اسید، پتاسیم، آهن و سیلیکون است.

* برگ مو قابض است.

* دم کرده برگ‌های جوان مو، اسهال خونی را برطرف می‌کند.

* برای خونریزی‌ها مفید است.

* در رفع نقرس و زردی مؤثر است.

* استفراغ را برطرف می‌کند.

* در رفع اختلالات گردش خون(مربوط به دوران بلوغ و یائسگی) مؤثر است.

* هنگامی که پوست صورت قرمز و ملتهب است، خوردن دم کرده برگ مو مفید است.

* گرد برگ‌های جوان و خشک شده مو، در رفع خونریزی‌های بینی و رحم مؤثر است.

* از دم کرده برگ مو می‌توان برای شست‌وشوی چشم در ورم ملتحمه استفاده کرد. 

* دم کرده برگ مو برای رفع واریس مفید است.

* برگ درخت انگور، برونشیت‌های مزمن را معالجه می‌کند.

* برگ مو اشتها‌آور، مقوّی، ضد‌اسهال، ادرارآور و ... است.

* برگ مو به دو طریق ذیل در معالجه اسهال، اسهال خونی، استفراغ، زخم معده و خونریزی معده مفید است:

الف- 30 گرم برگ جوان مو را به‌صورت تازه یا خشک کرده در یک لیتر آب بجوشانید و پس از صاف کردن، مانند چای روزی یک تا 3  استکان بنوشید.

ب- گرد برگ‌های جوان و خشک کرده مو را روزانه به مقدار 4 تا 5 گرم با عسل یا شربت قند مخلوط کرده و مصرف کنید.

* جوشانده برگ مو به‌صورت فوق، حافظ جنین است و از سقط آن جلوگیری می‌کند.

* استفاده از گرد نرم برگ مو به‌طور موضعی، خونریزی را بند می‌آورد.

* جوشانده برگ مو، سرمازدگی دست و پا را درمان می‌کند. برای برطرف کردن سرمازدگی دست و پا، جوشانده برگ مو را تهیه کرده و دست و پا را به‌مدت 15 دقیقه در آن قرار دهید.

* از پیچک‌های مو، در اثر کوبیدن و فشار، شیره‌ای استخراج می‌کنند که مصرف 30 تا 60 گرم آن در روز، خونریزی‌های داخلی مانند اسهال خونی، اخلاط خونی، خونریزی رحمی و بواسیر را درمان می‌کند.

* شاخه‌های تازه و نازک مو، تمامی خواص برگ مو را دارند و حتی بهتر از آن  هستند.

* شاخه تازه مو، بواسیر را درمان می‌کند. برای این کار باید خاکستر چوب برگ مو یا خاک اره چوب مو را ‌تمیز و در سرکه خمیر کرد.

* اگر خاکستر چوب مو را در سرکه حل کرده و در محل ورم غدد و گزش حشرات بمالید، آن را معالجه می‌کند.

منبع : همشهری آنلاین

فواید و خواص برگ مورد در طب سنتی

گیاه مورد به صورت درختچه‌ای است که ارتفاع آن تا 5/4 متر می‌رسد. این درختچه همیشه سبز بوده و دارای برگ‌های بیضی نوک‌تیز به طول حداکثر 4 سانتی‌متر و عرض تا 1 سانتی‌متر، بدون دندانه، چرمی و به رنگ سبز تیره می‌باشد که به طور متقابل بر روی ساقه قرار می‌گیرند و معطرند.

گل‌ها سفیدرنگ و زیبا و دارای عطر خاصی هستند که آن‌ها هم به طور متقابل و با دمگلی در محل اتصال برگ‌ها روی ساقه قرار دارند. پرچم‌های گل به تعداد زیاد و با پایه‌ای بلند به صورت دسته‌ای بزرگ بر روی جام گل خودنمایی می‌کنند و زیبایی خاصی به گل‌ها می‌بخشند.

میوه هسته‌ای مورد، کروی یا تخم‌مرغی به اندازه نخود و به رنگ آبی مایل به سیاه یا سیاه است که طعم گس و رزینی دارد. پوست ساقه مورد که به صورت تکه‌هایی از آن جدا می‌شود، معطر است. بر روی ساقه برجستگی‌هایی به نام گال وجود دارد. با اینکه مورد همیشه سبز می‌باشد، به پرورش آن توجه بسیاری می‌شود. منطقه پراکنش آن نواحی مدیترانه، آسیا و ایران است.

منجیل، هرزویل، خرم‌آباد، گیلانغرب، نواحی بختیاری، کرمان، کازرون، مهارلو، اطراف شیراز، تبریز، سروستان، فسا، لار، بندرعباس، نقاطی از بلوچستان، خراسان و غیره از مناطق رویش این گیاه در ایران هستند. قسمت‌های مورد استفاده خوراکی و دارویی مورد میوه، گل، گال و برگ آن است.

تاریخچه

بر اساس کتاب گیاهان دارویی مرحوم دکتر زرگری، درختچه مورد از زمان باستان برای ایرانیان آشنا بوده است. بعضی ملل، از جمله یونانیان، برای این گیاه احترام خاصی قائل بوده‌اند. یونانیان مورد را سمبل جوانی و زیبایی می‌دانستند و برای نوعروسان تاجی از آن درست می‌کردند که به علت پایداری برگ مورد، نشانه عشق ماندگار و ابدی زن و شوهر بوده است. همچنین از تاج مورد در موفقیت‌ها، افتخارات و یا فتوحات استفاده می‌شده است.

از قدیم برگ مورد را به عنوان ماده ضدعفونی‌کننده مورد استفاده قرار می‌دادند. از میوه آن جهت التیام زخم‌ها و خونریزی‌ها بهره می‌جستند. میوه‌های تازه به عنوان مقوی معده و ادرارآور مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

در قرون وسطی استفاده چندانی از مورد به عنوان دارو نمی‌شد و از قرن 16 میلادی به بعد که این گیاه به طور علمی مورد مطالعه قرار گرفت، استفاده از آن به عنوان مقوی معده، رفع ورم روده و اسهال خونی در بین مردم رایج شد.

مورد

ترکیبات مهم مورد

مهم‌ترین ترکیبات مورد، رایحه (اسانس) آن می‌باشد که حاوی سینئول، میرتنول، پی‌نن، ژرانیول، لینالول و کامفن است.

در سال‌های اخیر پژوهشگران آلمانی و ایتالیایی ترکیبات آسیل فلوروگلوسینول‌ها را در مورد کشف کرده‌اند که مسئول خاصیت ضد تورم آن است.

در قسمت‌های مختلف، از جمله برگ، میوه و گال مورد، تانن، اسانس و مواد رزینی وجود دارد که خاصیت قوی قابض آن مربوط به تانن‌ها است.

دانه‌های موجود در میوه حاوی ترکیبات روغنی از جمله اسیدهای چرب اولئیک، لینولئیک و پالمیتیک هستند.

میوه گیاه، غیر از مواد مذکور، حاوی قندهای مختلف و اسیدهای مالیک و سیتریک می‌باشد.

دارو شناختی و اثرات مهم

در بعضی نقاط جهان از میوه مورد به صورت خام یا پخته، تازه یا خشک استفاده می‌شود. مصرف میوه خشک، به خصوص در خاورمیانه، رایج است. گل‌ها و میوه خشک جهت عطر و مزه در سس‌ها و شربت‌ها به کار می‌روند. میوه‌ها به صورت نوشیدنی اسیدی مصرف می‌شوند. در ایتالیا غنچه‌های گل به مصرف خوراکی می‌رسند. گل‌ها شیرین و معطرند و در سالاد استفاده می‌شوند. برگ‌ها معطر، ضد خونریزی و مقوی هستند. به تازگی موادی با خاصیت آنتی‌بیوتیکی از این گیاه استخراج شده است. مواد فعال مورد به طور سریع جذب می‌شود و ظرف 15 دقیقه، ادرار بوی مخصوص و رنگی بنفش پیدا می‌کند.

فرآورده‌های خوراکی مورد در درمان عفونت‌های ادراری، مشکلات هضم، برونشیت، سینوزیت و سرفه‌های خشک مۆثرند. در هندوستان از فرآورده‌های خوراکی مورد جهت مشکلات دماغی (صرع) و از فرآورده‌های موضعی آن جهت عفونت‌ها و هموروئید (بواسیر) و از اسانس برگ‌ها به عنوان آنتی‌سپتیک و درمان پیوره استفاده می‌شود. همچنین از اسانس مورد به صورت فرآورده‌های موضعی برای دردهای روماتیسمی استفاده می‌گردد. میوه مورد دارای خاصیت ضد نفخ بوده و در درمان اسهال، اسهال خونی، بواسیر، زخم‌های داخلی و روماتیسم مۆثر است. ترکیبات آسیل فلورو گلوسینول، از جمله میرتوکومولون A و B که اخیراً از مورد جدا شده‌اند، بر روی باکتری‌های گرام مثبت بسیار مۆثر، ولی بر روی گرام منفی‌ها بی‌تأثیرند. عصاره آبی الکلی برگ، ریشه و ساقه به دلیل داشتن مواد فنلی، در از بین بردن میکروب‌های گرام منفی و مثبت، از جمله Micrococcus pyogenes و Mycobacterium tuberculosis و قارچ‌ها اثری قوی دارد.

طریقه و میزان مصرف مورد

اسانس: مصرف 1 تا 2 قطره اسانس، تا چندین بار در روز بلامانع است. البته اسانس نباید به صورت خوراکی و مستقیماً مصرف شود.

دم‌کرده برگ: برای بهبود سرفه و سینوزیت، روی یک گرم برگ مورد یک لیوان آب جوش ریخته و به مدت 20 دقیقه روی بخار بگذارید تا دم بکشد؛ سپس آن را صاف کرده و مصرف کنید.

عوارض جانبی

مصرف دارویی در حد توصیه‌شده عارضه جانبی ندارد.

احتیاط

زنان باردار نباید اسانس مورد را مصرف کنند.

استفاده خوراکی بیش از اندازه از اسانس مورد (بیش از 10 گرم) خطرناک است و می‌تواند باعث استفراغ، اسهال و مسمومیت شود. این مسئله بیشتر به دلیل سینئول موجود در آن می‌باشد.

مورد

موارد استفاده مورد

اسانس مورد در محصولات بهداشتی، مانند صابون و شامپو و فرآورده‌های پوستی، از جمله پماد و کرم و در عطر و ادکلن مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور متوسط از 100 کیلوگرم برگ مورد، 10 گرم اسانس به دست می‌آید. همچنین از چوب آن زغال فعالی با کیفیت عالی به دست می‌آید. چوب مورد بسیار محکم، قابل ارتجاع و دارای بافت ریز است و از آن در تهیه صنایع دستی، عصا و مبلمان استفاده می‌شود.

در کتاب مخزن‌الادویه درباره مورد چنین نوشته شده است:

مورد دارای آثار ادرارآور، تسکین سرفه، ضد اسهال، قابض، دافع خفقان، محلل اورام (ورم‌ها)، مقوی معده و احشا، ضد زخم، درمان بواسیر، درمان زخم زبان و لثه می‌باشد. بوییدن برگ تازه آن مقوی دماغ (مغز) و ضماد آن جهت درد مفاصل و ضربه و شکستگی مفید است. طبخ (جوشانده) ریشه، برگ و میوه، روغن و عصاره آن مقوی مو و مانع افتادن و باعث دراز و سیاه شدن آن است.

مهم‌ترین اثرات گزارش‌شده

ضد درد، ضد باکتری، ضد ادم (خیز)، ضد اسپاسم، قابض، آنتی‌سپتیک، ضد نفخ، CNS دپرسانت، قارچ‌کش، کاهش‌دهنده قند خون، خلط‌آور، ضد درد سینه، مسکن، محرک، مقوی معده، کرم و پارازیت‌کش.

نکات قابل توجه

1- خواص اشاره‌شده در کتاب مخزن‌الادویه درباره مورد، شباهت زیادی به اثرات گزارش و تأییدشده سال‌های اخیر دارد.

2- فرآورده‌های تقویت موی این گیاه باید به صورت موضعی مصرف شوند.

3- آنچه به عنوان مورد در عطاری‌ها عرضه می‌شود، اکثراً برگ و گاه مخلوط با میوه‌های خشک‌شده آن است.

4- با توجه به اینکه بیشتر خواص مورد مربوط به عطر آن است و عطر به مرور زمان کم می‌شود، لذا هر چه مورد تازه‌تر باشد، اثرات آن قوی‌تر است. نگهداری مورد در حرارت کم و دور از هوا و در ظروف شیشه‌ای یا فلزی سربسته، از تبخیر سریع رایحه آن جلوگیری می‌کند.

5- با توجه به خاصیت ضد میکروبی قوی اسانس مورد، در بسیاری مواقع برگ مورد به طور جدا و یا مخلوط با گیاهان دیگر، مانند برگ اکالیپتوس، جهت ضدعفونی محیط و یا رفع احتقان (به خصوص در سرماخوردگی و فصول سرد) به شکل بخور استفاده می‌شود.

6- خواص و اثرات ذکر شده برای مورد (آس) در قانون ابن سینا مشابه با مخزن الادویه و اثرات گزارش شده جدید می‌باشد.

دکتر محمد حسین صالحی سورمقی

منبع:magiran.com

فواید و خواص سیاه دانه در طب سنتی

تمام خواص و فواید سیاه دانه

 سیاه دانه چه خواصی دارد که اینقدر توصیه می شود تا از آن در برنامه غذایی خود حتما استفاده کنید. در این بخش از مجله سلامت نمناک قصد داریم شما را با کاملترین لیست خواص سیاه دانه و فواید روغن سیاه دانه و درمان های طب سنتی با سیاه دانه و عسل آشنا کنیم.

سیاه دانه چیست؟

 سیاه دانه طعمی تلخ دارد و به عنوان ادویه در مواد غذایی به خصوص ترشیجات استفاده می شود.این دانه بومی جنوب غربی آسیاست و از قدیم به عنوان ضد انگل، ضد باکتری و مسهل استفاده می کردند. مصرف سیاه دانه برای زنان شیرده مفید است زیرا باعث افزایش ترشح شیر می شود. نام های دیگر سیاه دانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونیز، شونوز و کمون هندی است.

 سیاه دانه

سیاه دانه - خواص سیاه دانه - درمان بیماری ها و سرطان با سیاه دانه

خواص درمانی سیاه دانه برای درمان بیماری ها و سلامت بدن

 تحقیقات نشان داده است مواد معدنی و ویتامین های موجود در سیاه دانه در درمان دیابت، سل، بیماری های قلبی و عروقی، کم خونی و میگرن مفید است.

اسیدهای چرب ضروری فراوان موجود در سیاه دانه آن را به نوعی مواد غذایی ضد سرطان تبدیل کرده که در حفظ سلامت پوست و مو نیز مفید است.

فواید و خواص چوب میخک در طب سنتی

برای تسکین دندان‌درد تا رسیدن به دندان‌پزشکی از چوب میخک استفاده کنید

خواص چوب میخک

چوب میخک ضد التهاب، ضد قارچ، ضد باکتری و بی‌حس‌کننده است. فرانسوی‌ها معتقدند که این ادویه‌ی پرخاصیت زروی سلامتی است. با ما باشید تا با گلچینی از خواص چوب میخک آشنا شوید.

راز چوب میخک

راز سلامتی چوب میخک در «اوژنول» موجود در آن است. این ترکیب معطر خواص درمانی فوق‌العاده ای دارد.

باید بدانید که چوب میخک و روغن گیاهی (افشره‌ی خوراکی) آن خواص زیادی دارند.خواص چوب میخک عبارتند از :

* خواص ضدعفونی‌کنندگی و بی‌حسی برای تسکین دندان‌درد.

خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد ویروسی که با بیماری‌های فصل سرما و قارچ‌ها مقابله کرده و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

* خواص ضد التهابی برای تسکین دردهای معده، روماتیسم و دردهای عضلانی.

خواص چوب میخک برای دندان درد

 برای تسکین دندان‌درد:

برای تسکین دندان‌درد تا رسیدن به دندان‌پزشکی 3 تا 4 بار در روز چوب میخک بجوید. این کار همچنین باعث رفع بوی بد دهان نیز می‌شود.

 برای مقابله با بیماری‌ها

2 قطره روغن گیاهی چوب میخک را روی یک حبه قند بچکانید و در دهان بگذارید. می‌توانید روزانه 3 مرتبه این کار را تکرار کنید.

2 تا 3 عدد چوب میخک را در یک فنجان به مدت پانزده دقیقه با شعله‌ی آرام بجوشانید. بین وعده‌های غذایی از این جوشانده میل کنید. برای اینکه طعم جوشانده‌تان را بهتر کنید مقداری عسل یا دارچین به آن اضافه کنید.

 خواص چوب میخک برای تسکین روماتیسم و دردهای عضلانی

10 قطره روغن گیاهی چوب میخک را در مقداری روغن بادام شیرین یا هر روغن گیاهی دیگر که مناسب ماساژ است رقیق کرده و مناطق دردناک را ماساژ دهید.

 برای مقابله با حشرات

چوب میخک و روغن گیاهی آن را در مکان تجمع حشرات ریخته و منتظر بمانید. چوب میخک برای دفع بید لباس نیز استفاده می‌شود.

 موارد منع مصرف

* توجه داشته باشید که «اوژنول» باعث سوزش پوست می‌شود. اگر پوست حساسی دارید با احتیاط از روغن گیاهی چوب میخک برای ماساژ استفاده کنید.

* قبل از استفاده از روغن گیاهی آن را رقیق کنید.

* مصرف روغن گیاهی چوب میخک برای خانم‌های باردار و شیرده و همچنین کودکان توصیه نمی‌شود.

* افرادی که پوست خیلی حساسی دارند نباید از روغن گیاهی چوب میخک استفاده کنند.

* مصرف روغن گیاهی چوب میخک نباید بیش از یک هفته باشد. اگر در مصرف آن شک دارید قبل از هر کاری با پزشک مشورت کنید.

 منبع: .tebyan.net

فواید و خواص سنبل طیب در طب سنتی

خواص درمانی سنبل الطیب (علف گربه) سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن به طور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود. این گیاه به صورت وحشی در جنگل های کم درخت، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید.

سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده به طرف آن می رود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازد و از بوی آن مست می شود. گلهای سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و به صورت خوشه ای است.

قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود. سنبل الطیب پس از خشک شدن برنگ قهوه ای در می آید. طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است. عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می شود.

● ترکیبات شیمیایی 

ریشه سنبل الطیب حاوی ۱ درصد اسانس است. این اسانس درریشه تازه بیشتر است و به تدریج که ریشه خشک می شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی تر می شود. اسانس تازه برنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ می شود. آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشک شده آن است. سنبل الطیب باید در حرارت کم خشک شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می رود.

● خواص داروئی

ریشه سنبل الطیب از نظرطب قدیم ایران گرم و خشک است خواص مهم آن به شرح زیر است. اثر ضد تشنج دارد، در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است،ضد اسپاسم و آرام بخش است، تب بر است، بیخوابی را درمان می کند، ضد کرم معده و روده است، ضد هیجان است، میگرن را برطرف می کند، برای برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی مفید است، در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد، در برطرف کردن درد سیاتیک موثر است، سکسکه مداوم را از بین می برد، درد سینه را برطرف می کند، استفراغ را برطرف می کند، در معالجه مرض قند موثر است، گرد سنبل الطیب را روی زخم ها بپاشید التیام یابند.

● طرز استفاده

۱) گرد سنبل الطیب: ریشه سنبل الطیب را خرد کرده و در حرارت ۴۰ درجه خشک کنید. سپس آنرا آسیاب کنید و از الک ریز در کنید. گرد آن به عنوان ضد تشنج به کار می رود. مقدار مصرف آن ۵-۱۰ گرم در روز است.

۲) مخلوط سنبل الطیب: ۴ گرم گرد ریشه سنبل الطیب را با ۴ گرم رازیانه و ۴ گرم قند سائیده و مخلوط کنید،این مخلوط را چهار قسمت کرده و در طول روز به فواصل مساوی بخورید.

۳) تنتور والریان: ۱۰۰ گرم ریشه سنبل الطیب را خرد کرده و در نیم لیتر الکل طبی ۶۰ درجه بریزید و بگذارید بماند. هر روز چند بار آن را بهم بزنید و پس از ۱۵ روز آنرا صاف کرده و در شیشه دربسته نگهداری کنید .مقدار مصرف آن ۱۰-۳۰ قطره می باشد.

● مضرات

چون سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آنرا با کتیرا خورد.

منبع : روزنامه مردم‌سالاری

فواید و خواص بسباسه در طب سنتی

نام‌های دیگر آن: جوزبویا، جوزوا، جوزبوا، جوز الطیب، اریل، جازکون، بزباز، درخت جوز و میس می‌باشد.

۱. طبع آن گرم و خشک است.

۲. مقوی باه است.

۳. خوشبوکننده دهان است.

۴. درمان کننده تکرر ادرار می‌باشد.

۵. ضد اسهال و خونریزی سینه می‌باشد.

۶. تقویت کننده عضلات رحم است.

۷. برای دفع بدبویی زیر بغل بسباسه را با برگ مورد مخلوط کرده به صورت ضماد زیر بغل بگذارند.

۸. خانم‌هایی که به خاطر عفونت و ترشحات رحمی آبستن نمی‌شوند اگر هر روز بعد از پاک شدن با جوشانده بسباسه خود را بشویند مؤثر واقع می‌شود یا این که یک گرم زعفران و ۱۵ گرم بسباسه را نرم کوبیده سپس حدود یک گرم دم‌کرده میل شود و یا در حمام بر پشت زنان تازه زائیده بمالند چون درد زایمان را از بین می‌برد.

۹. برای تقویت نطفه مفید می‌باشد ۲ گرم بسباسه را در ۲۰۰ سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده میل شود.

۱۰. بسباسه مقوی معده می‌باشد و به هضم غذا کمک می‌کند.

فواید و خواص صمغ عربی در طب سنتی

«صمغ عربي»

ريخت‌شناسي گياه

درختي، ارتفاع 12-5 متر، تاج كروي گسترده، داراي شاخه‌هاي خاردار، تنه داراي پوست قهوه‌اي متمايل به خاكستري، با شكافهاي طولي نازك. برگ دوبار شانه‌اي. گل به رنگ زرد طلايي، مجتمع در گروههاي فشرده، بشكل كاپيتولهاي كروي نسبتاً كوچك و معطر. ميوه نيام، غالباً منفرد و بندرت 2 تا 3 تايي، تسبيح مانند، بين دانه‌ها بشدت فشرده، با پوشش نمدي متمايل به سفيد.

خواص مهم دارويي

آكاسيا يا صمغ عربي قويا قابض است. از اين گياه براي انقباض و سفت شدن غشاهاي مخاطي بدن مشابه Hamamelis virginiana يا بلوط مورد استفاده قرار مي‌گيرد. آكاسيا به روشهاي مخالف مورد استفاده قرار مي‌گيرد. براي مثال لوسيون تهيه شده از گياه براي درمان خونريزي لثه‌ها و مصرف آن به صورت غرغره براي راحت شدن از تحريك‌پذيري گلو و شستشو براي درمان اگزما يا ورم ملتحمه چشم و ديگر ناراحتيهاي چشمي و دوش گرفتن براي جلوگيري از ترشح زياد واژينال مورد استفاده قرار مي‌گيرد. همچنين به صورت خوراكي براي درمان اسهال استفاده مي‌شود. در طب آيوروديك از آن براي درمان خروج مني پيش‌رس استفاده مي‌شود.

مصارف سنتي و جاري

در مصر قديم چوب درخت صمغ عربي براي ساختن خانه، چرخ، و اسباب بازيها استفاده مي‌شد. امروزه برگها، گلها و نيام بعنوان دارويي براي دفع كرمها، التيام و بهبودي زخم و نيز براي درمان اسهال و رفع سرفه‌هاي همراه با خون مصرف مي‌شوند.

خواص مهم درماني

صمغ گياه به عنوان امولسيون كننده به كار مي‌رود. جويدن آدامس محتوي صمغ از بيماري لثه و همچنين رسوب پلاك روي دندان جلوگيري مي‌كند. استفاده از پودر دانه‌هاي آكاسيا با مهار آزاد شدن انسولين از سلولهاي بتاي پانكراس سطح گلوكز خون را كاهش مي‌دهد. صمغ عربي بر روي باكتري استرپتوكوك فكاليس اثر مهاري دارد. همچنين از تشكيل پلاك روي دندان انسان جلوگيري مي‌كند.

احتياطات و منع مصرف

مصرف خوراكي و يا تنفسي باعث ايجاد حساسيت مي‌شود و نبايد بيش از 3-2 هفته مصرف شود. افرادي كه به گياه آلرژي دارند و همچنين در دوران بارداري و شيردهي از مصرف آن احتراز نمايند.

منبع

1- دايره‌المعارف گياهان دارويي، تالبف آندرو شواليه

2- دايره‌المعارف گياهان دارويي ايران، تاليف پژوهشكده گياهان دارويي

گیاهان دارویی برای دفع سموم بدن

یک پژوهشگر طب سنتی گفت: نسخه های طب گیاهی در پاکسازی بدن از سموم و اسیدهای مضر تاثیر چشمگیری دارند.

یونس حیدری پژوهشگر طب سنتی گفت: یکی از داروی گیاهی سم زدای بدن زیره سبز است که استفاده از آن به همراه غذا یا به صورت دمنوش توصیه می شود.

وی افزود: استفاده از ترکیب آویشن، سیر و جوزهندی در غذا برای سم زدایی معده بسیار مفید بوده و دارای طبع گرم و ملین است،

همچنین میوه هایی نظیر لیمو ترش، انگور، آناناس، تمشک و سیب ترش سم زدای بدن هستند.

این پژوهشگر طب سنتی تصریح کرد: داروی گیاهی گِنه گِنه دارای خواص دارویی بیشمار بوده و یک سم زدای مفید برای کل بدن است، مصرف دو گرم آن به همراه عسل صبح به صورت ناشتا بسیار مفید است، همچنین از گیاه جدوار ختایی برای پاکسازی بدن از کل سموم استفاده می شود.

 پاکسازی بدن,پاکسازی بدن با داروهای گیاهی

داروی گیاهی گِنه گِنه دارای خواص دارویی بیشمار بوده و یک سم زدای مفید برای کل بدن است

حیدری بیان کرد: بهترین داروی گیاهی برای سم زدایی کبد، گیاه خارمریم و قاصدک که استفاده از دمنوش ترکیبی آنها فوق العاده موثر بوده و برای کبد آسیب دیده و افراد مبتلا به هپاتیت مفید است.

داروی گیاهی سم زدای بدن

وی تاکید کرد: ترکیب زنجبیل، لیموترش، زوفا و جوی دوسر یک دمنوش فوق العاده برای سم زدایی بدن است.

و همچنین مصرف گیاه زنیان به صورت دمنوش به همراه عسل برای سم زادیی بدن بسیار موثر است.

این پژوهشگر طب سنتی عنوان کرد: معروف ترین داروی گیاهی سم زدای بدن در کل دنیا گیاه مرّ مَکّی است.

و مصرف سه گرم از این گیاه به همراه عسل در پاکسازی بدن از سموم تاثیر چشمگیری دارد.

  سم زدایی،سم زدایی بدن،گیاهان سم زدا

ریشه گیاه باباآدم فوق العاده پرخاصیت بوده که اصلی ترین خاصیت آن سم زدایی بدن است

 حیدری اضافه کرد: سم زدایی بدن موجب شفافیت پوست، آرامش اعصاب، رفع یبوست و انگل معده می شود. کسانی که سم زدایی بدن انجام می دهند میزان انرژی و نشاط در آنها افزایش پیدا نموده اما ممکن است کمی با اضافه وزن روبرو شوند.

وی یادآور شد: ریشه گیاه باباآدم فوق العاده پرخاصیت بوده که اصلی ترین خاصیت آن سم زدایی بدن است و علاوه بر آن سبب کاهش ریزش مو و قند خون می شود.

منبع:yjc.ir

فواید و خواص اسفرزه در طب سنتی

ترکيب شيميايي

دانه هاي اسفرزه داراي 10 درصد موسيلاژ است که در اثر هيدروليز توليد دگزيلوزان، آرابينوز، د - گالاکتوز، د - گالاکتورونيک اسيد مي نمايد. همچنين داراي روغن ثابت، پروتئين و املاح معدني مي باشد. دانه هاي اسپرزه را در آب قرار دهند پوسته خارجي اپيدرم متورم مي شود و توليد يک لايه موسيلاژي در اطراف هسته مي نمايد و از اين رو آن را در درمان اسهال خوني (کمي بو داده استفاده مي‌کنند) به کار مي برند.

در آمريکا از آن داروهاي مليني چون Metamucil تهيه ميگردد که ملين خوبي است دانه بسيار سختي است که تقريبا در غالب مناطق دنيا مي رويد و در رديف مفيدترين، موثرترين و بي ضررترين و در عين حال ملايم ترين ملينهاي گياهي است که از قرنها پيش براي لينت مزاج تجويز شده است ولي تحقيقات جديد نشان مي دهد که دانه هاي اسپرزه براي کاهش کلسترول و قند خون نيز موثر است.

شفابخشي با اسفرزه

در حدود 30 درصد پوشش دانه اسپرزه را يک ماده جاذب آب تشکيل مي‌دهد که موسيلاژ ناميده مي شود و پس از خيس شدن و جذب آب، لعاب مي‌دهد و هر دانه 10 برابر حجم خودش متورم مي‌شود و به شکل لعابي ژلاتيني درمي‌آيد و اين لعاب است که منشاء شفابخشي آن در موارد اسهال و يبوست مي‌باشد. پژوهشهاي دانشمندان نشان مي‌دهد که يک قاشق مرباخوري تخم اسفرزه که 3 بار در روز خورده شود و هر بار اقلا دو ليوان آب ولرم با آن نوشيده شود، اثر محسوسي در تخليه و رفع يبوست دارد.

طبق گزارشي اسفرزه در مورد کاهش درد و رفع خارش بيماريهاي کولون و رکتوم و قطع خونريزي بواسير نيز مفيد است. و همچنين در کاهش کلسترول.

در مجله اتحاديه پزشکان آمريکا نقل شده که در مدت 12 هفته 5 درصد کلسترول را کاهش مي دهد.

نکات احتياط آميز در مصرف اسفرزه

به عنوان ملين و کاهنده کلسترول و احتمالا پيشگيري سرطان، اسفرزه في نفسه نقشي ندارد بلکه خاصيت ورم کردن و توليد لعاب زياد آن است که اين آثار را ايجاد مي کند. پس اگر اسفرزه خورده شود و به قدر کافي آب زياد خورده نشود، روده ها ورم کرده و چون آب مدفوع کاملا جذب مي شود برعکس، انتظار خروج مدفوع متعسر مي شود. پس فراموش نشود که با اسفرزه بايد آب زياد خورده شود.

بااينکه يبوست ناراحتي عمومي زنان باردار است ولي مع هذا زنان باردار بايد از خوردن اسفرزه نظير ساير ملين ها پرهيز کنند و براي رفع يبوست از ساير خوراکي هاي غني از فايبر و الياف گياهي مانند سبزيها، دانه‌هاي غلات، نان سبوس دار و ... استفاده کنند. و همچنين براي کودکان زير 2 سال نبايد داده شود.

از ديدگاه حکماي طب سنتي ايران

طبيعت آن سرد و تر است، نوع سفيد رنگ آن مرغوبتر و در آب ته نشين شود. دانه هاي لعاب زا و خوردن لعاب آن موجب تسکين حرارت و تشنگي مي باشد و براي تبهاي گرم، غليان خون و ناراحتي و خشونت سينه و حلق و زبان و سردرد و زخم روده و رفع يبوست روده ها که منشاء آن علل صفراوي يا عوارض حاصله از خوردن داروهاي گرم است بسيار مفيد مي باشد. در تمام موارد فوق لعاب آن به تنهايي و با مخلوط با روغن بادام شيرين خورده مي شود.

در استعمال خارجي ضماد لعاب اسفرزه مخلوط با سرکه و روغن گلسرخ براي تسکين درد مفاصل گرم، نقرس و نرم کردن ورمهاي بخصوص ورمهاي پشت گوش نافع است و ضماد کوبيده آن با گلاب براي تسکين سردرد و يا روغن بنفشه براي تسکين سردردهاي گرم و رفع خشکي دماغ و اعصاب نافع است و همچنين براي رشد و نرم کردن مو و جلوگيري از دو تا شدن تارهاي مو بسيار مفيد است در مورد مو بايد ماليدن ضماد چند روز پي در پي تکرار شود.

اگر 12 - 10 گرم تخم اسفرزه در آب گرم خيسانده شود که لعاب آن زود خارج شود و با شکر و با سکنجبين خورده شود براي لينت مراج بسيار مفيد است و نوعي ملين است. دم کرده آن براي تسکين درد سينه نافع است.

گیاه اسفرزه

خواص درماني ديگر اسفرزه

*آن را در آب بريزيد و بگذاريد بماند و دائم به جاي آب خوردن از آب آن ميل کنيد، اگر دائم جرعه جرعه نوشيده شود گرفتگي صدا که از گرمي و حرارت باشد را برطرف مي سازد، در موارد کاهش درد و رفع خارش و قطع خونريزي بواسير نافع است.

* آن را با عناب در آب بچسبانيد و آب آن را صبح ناشتا بخوريد و با آب آن بدن را هم بشوييد خارش قسمتهاي زنانه يا واژينال را برطرف مي سازد.

* آب دم کرده آن را بنوشيد، مدر است و براي سوزاک مفيد مي باشد.

* 20 گرم در يک ليوان آب جوشانده و 4 روز تکرار شود دافع سنگ کيسه صفرا است.

*اگر اسفرزه را با تخم شربتي و خاکشير (هر کدام 100 گرم) ترکيب کرده و هر روز يک قاشق سوپخوري آن را در 2 ليوان آب حل کرده و مصرف کنيم براي رفع خارش تن و تصفيه خون و باز شدن اشتها مفيد است.

* هر روز صبح، ظهر و شب هر بار يک قاشق شربت خوري از آن را در يک فنجان آبجوش بريزيد بعد با نبات شيرين نموده بخوريد، اسهال خوني را درمان ميکند، از خونريزي زياد و قاعدگي جلوگيري مي نمايد.

*آن را بو دهيد و هر روز بخوريد. اسهالهاي طولاني و مزمن را درمان ميکند.

* لعاب آن را دائم در گلو قرقره کنيد و هم جرعه جرعه بخوريد، گلودرد را درمان مي کند و اگر آب آن را در دهان نگه داريد برفک و سوختگي و طاول و زخمهاي دهان رادرمان مي کند.

* آن را بکوبيد، بعد با سرکه خمير نموده و هر روز صبح و شب روي محل ضماد بگذاريد سالک را درمان مي کند.

* آن را با شير مادر دختردار خمير نموده و ضماد اندازيد. خنازير (غده‌هاي سخت که در گردن و زيرگلو پيدا مي شود) را درمان مي‌کند.

* گل ختمي کوبيده را با لعاب آن مخلوط کنيد و بر پيشاني بماليد. سردردي که از آفتاب باشد را تسکين مي‌دهد.

تذکر مهم: توجه شود که در استعمال داخلي هيچگونه نبايد تخم اسفرزه کوبيده شود، زيرا اگر کوبيده شود و خورده شود خطرناک است و خوردن در حدود 40 گرم تخم اسفرزه کوبيده شده موجب سرد شدن بدن و تخدير و تنگي نفس و آشفتگي و سرانجام منجر به غش و توقف نبض و پس از مدتي احتمالامنجر به مرگ مي شود. لذا در اين حالت از داروهاي قي آور گرم نظير آب عسل و نمک و يا ساير داروها استفاده مي شود.

به مثل بزر قطونا دل درويشان است تا درست است صفا ورشکني سم گردد

و در نهايت خلاصه‌اي از خواص اسپرزه به قرار زير است:

1- نرم کننده شکم

2- ضد زخم روده و معده

3- ضد حرارت و عطش

4- ضد اسهال ساده و خوني

5- ضد خونريزي سينه

6- نشاط آور

7- ضد تب و لرز

فواید و خواص ارزن در طب سنتی

برخی از بهترین فواید ارزن برای سلامتی، محافظت از سلامت قلب، حفاظت در برابر دیابت، بهبود سیستم گوارش، کاهش خطر ابتلا به سرطان، سم زدایی از بدن، افزایش سلامت تنفسی، بهبود سیستم ایمنی بدن، افزایش سطح انرژی و بهبود عضلات و سلامت عصبی است.

ممکن است ارزن جزو دانه‌های متداول مورد استفاده‌ی شما نباشد، اما در واقع این گروه از دانه‌ها در سراسر جهان کشت می‌شوند (هم برای خوراک دام و هم مصرف انسان) و عمدتا در کشورهای در حال توسعه رشد میکند.

اما از آنجایی که دوره‌ی رشد ارزن سریع است و توانایی رشد در محیط‌های خشک، بایر و نسبتا سخت را هم دارد، باعث شده برای بسیاری از کشورها، یک محصول ایده آل جهت زرع باشد.

اگر چه انواع مختلفی از ارزن در سراسر دنیا رشد می‌کنند، اما متداول‌ترین آن ارزن مرواریدی است. از نظر تاریخی به احتمال زیاد ارزن از آفریقا نشأت گرفته است. اما پس از آن حدود ده‌هزار سال قبل، در آسیا و خاورمیانه گسترش یافت. بنظر می‌رسد که ارزن توسط آن نقطه از تاریخ باستان گسترش یافته است.

توانایی ارزن برای زنده ماندن در شرایط سخت، باعث شد که محصول کاملی شود و بهمین دلیل، امروزه هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این گیاه با دانه‌ای کوچک، عمدتا در هند تولید و هر ساله بیش از ۸میلیون تن از آن کشت می‌شود. پس از هند، تعدادی از کشورهای بزرگتر آفریقایی و چین قرار دارند. ارزن، می‌تواند مانند یک غلات معمولی استفاده شود و بعلت اینکه نشاسته‌ی بسیار زیادی دارد (مانند بسیاری از غلات دیگر) می‌تواند در فرنی‌ها، میان وعده‌ها و انواع نان‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.

ارزن، همچنین یک منبع بسیار خوب از مواد مغذی، ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات آلی است که می‌تواند بطور قابل توجهی باعث افزایش سلامت انسان به روش‌های مختلف شود. در سال‌های اخیر، توجه زیادی به ارزن شده است، شاید به این دلیل که بیماری سلیاک، فراگیرتر و معروف‌تر شده.

ارزن، فاقد گلوتن است، بنابراین افراد مبتلا به سلیاک، می‌توانند به عنوان منبعی از غلات، از آن بجای گندم استفاده کنند. ارزن، ساده‌ترین و با ارزش‌ترین ماده‌ای است که می‌تواند به رژیم‌های غذایی در سراسر دنیا اضافه شود. همچنین شامل بیشترین مقدار انرژی، بیشترین چربی و بیشترین مقدار ویتامین‌های گروه B می‌باشد.

ارزش تغذیه‌ای ارزن

ارزن، بمنظور فراهم ساختن مواد تغذیه‌ای اساسی، در سراسر جهان مورد استفاده بسیاری از کشورهای در حال توسعه قرار می‌گیرد. ارزن به دلیل میزان زیاد مواد مغذی از جمله مقدار زیادی نشاسته، ویتامین B بسیار زیاد، کلسیم، آهن، پتاسیم، روی و منیزیم، بسیار مهم است. لازم به یاداوری هم نیست که ارزن یک منبع سالم از چربی‌های ضروری بدن هم هست. بعلاوه در ارزن مقدار زیادی پروتئین و فیبرهای غذایی نیز وجود دارد.

فواید ارزن برای سلامتی

سلامت قلب شما را افزایش می‌دهد

اگر می‌خواهید از قلبتان محافظت کنید، ارزن یکی از بهترین دانه‌های ممکن است که می‌توانید به رژیم غذایی‌تان اضافه‌اش کنید.ارزن، یک منبع غنی از منیزیم است که یک ماده معدنی مهم برای کاهش فشار خون و خطر حملات قلبی است، مخصوصا در مورد آترو اسکلروز.

همچنین ارزن یک منبع عالی از پتاسیم هم هست که بعنوان یک گشاد کننده‌ی عروق عمل می‌کند و فشار خون را بیشتر، پایین نگه می‌دارد. کاهش فشار خون و بهینه‌سازی گردش خون شما، یکی از بهترین راه‌ها برای حفاظت از سلامت قلبی و عروقی‌تان است.

علاوه بر این، لیگنان‌های گیاهی موجود در ارزن می‌توانند در دستگاه گوارش شما، توسط «میکرو فلورا» به لیگنان‌های حیوانی تبدیل شوند. ثابت شده که لیگنان‌های حیوانی در برابر برخی از بیماری‌های مزمن مانند سرطان و بیماری قلبی از ما محافظت می‌کنند.

کنترل سطح کلسترول

سطح کلسترول با سلامت قلب در ارتباط است و میزان بالای فیبر موجود در ارزن، برای کاهش کلسترول مفید است. در واقع فیبر رژیم غذایی، خطر کلسترول بد (LDL) را از بین می‌برد و باعث افزایش کلسترول خوب (HDL) می‌شود.

حفاظت در برابر دیابت

میلیون‌ها نفر از مردم در سراسر جهان، به دیابت مبتلا هستند. ارزن در بسیاری از کشورهای در حال توسعه (که دیابت در آنجا کمتر وجود دارد)، یک جزء اصلی مفید از مواد غذایی است. شاید یکی از اثرات ارزن این باشد که شانس دیابت نوع ۲را کاهش می‌دهد (بخاطر میزان زیاد منیزیم موجود در غلات).

منیزیم، یکی از مهمترین مواد معدنی برای افزایش کارایی گیرنده‌های انسولین و گلوکز در بدن است. در نتیجه از دیابت جلوگیری می‌کند. در جمعیتی که به دو گروه تقسیم شدند و گروهی رژیم غذایی همراه با منیزیم داشته‌اند و گروه دیگر رژیم بدون منیزیم، کاهش ۳۰درصدی دیابت مشاهده شده است.

سلامت دستگاه گوارش

ارزن ماده‌ای غذایی است که بیشترین مقدار فیبر را دارد، پس می‌تواند به عملیات دستگاه گوارش شما کمک کند و مشکلاتی مانند یبوست، گاز بیش ازحد، نفخ و دل درد را رفع کند. با تنظیم فرایند گوارشی‌تان، می‌توانید از مواد مغذی بهتر استفاده کنید و خطرات جدی‌تر دستگاه گوارش مانند زخم معده یا سرطان روده‌ی بزرگ را کاهش دهید.

هضم منظم و دفع مواد زائد، عملکرد کلیه، کبد، و سلامت سیستم ایمنی شما را بهبود می‌بخشد. زیرا آن سیستم‌ها با فعالیت‌های متابولیکی بدن، ارتباط نزدیکی دارند.

خطر سرطان

تحقیقات اخیر نشان داده است که فیبر یکی از بهترین و ساده‌ترین راه‌ها برای جلوگیری از شروع سرطان سینه در خانم‌ها است. در واقع، زنان می‌توانند با خوردن بیشتر از ۳۰گرم فیبر در روز، شانس ابتلا به سرطان سینه را تا ۵۰درصد کاهش دهند. با توجه به اینکه سرطان سینه، یکی از شایع‌ترین و کشنده‌ترین انواع سرطان‌ها است، همه‌ی خانم‌ها باید به این توصیه عمل کنند.

سم زدایی از بدن

آنتی اکسیدان‌های بسیاری در ارزن وجود دارند که علاوه بر تاثیر مفیدشان در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد (که می‌توانند باعث سرطان شوند) می‌توانند سموم دیگر را نیز از بدن دفع کنند، مانند سمومی که در کلیه و کبد شما هستند.

کورستین، کورکومین و اسید الاژیک و دیگر ترکیبات مفید می‌توانند از طریق افزایش دفع مناسب و بی اثر کردن فعالیت آنزیمی در آن اندامها، بدن شما را از هرگونه عوامل خارجی و سموم پاکسازی کنند.

دستگاه تنفسی

تحقیقات، به روشنی نشان داده‌اند که ارزن می‌تواند بطور قابل توجهی کیفیت زندگی افرادی که از کودکی مبتلا به آسم بوده‌اند را بهبود ببخشد و همچنین در وهله‌ی اول می‌تواند، از گسترش آن جلوگیری کند. اگرچه برخی از شواهد بحث برانگیز است اما نشان می‌دهد که میزان خس خس سینه و حملات آسم در کودکانی که مقدار زیادی غلات مانند ارزن مصرف می‌کردند، بطور قابل توجهی کمتر شده است (بیش از ۱۵درصد).

همچنین گندم دارای یک ماده‌ی حساسیت زای متداول است که با آسم و خس خس در ارتباط است ولی ارزن چنین ترکیباتی ندارد و چنین تاثیر بدی نمی‌گذارد.

توجه: با توجه به استرس‌های امروزی در بدن ما (بویژه در سیستم غددی) برای اینکه هضم، بدرستی انجام شود به فعالیت بیشتری نیاز است و فرایند هضم ارزن هم ممکن است سنگین باشد. بنابراین، قبل از اینکه رژیم غذایی‌تان را به رژیم غذایی سرشار از ارزن تغییر دهید، درباره‌ی سلامت تیروئید و سایر غددتان با پزشک خود مشورت کنید.

منبع : http://www.majalesalamat.com

فواید و خواص مریم گلی درطب سنتی

کشتگاه اصلی این گیاه سواحل شمالی مدیترانه بوده و امروز در بخشی از یوگسلاوی کشت می شود. در قرون وسطی در اروپای مرکزی آن را به عنوان یک داروی مهم می شناختند و در قرن شانزدهم چای آن در انگلیس رواج بسیار داشت. عرب ها آن را نشانه جاودانگی می دانستند و بر این باور بودند که ظرفیت ذهن را افزایش می دهد.

در آشپزی آن را به همراه غذاهای چرب مانند گوشت اردک و غاز مورد استفاده قرار می دهند. مریم گلی به همراه کربوهیدرات ها غذا را خوشمزه می کند. از این رو در تهیه نان، سوپ و سیب زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب آن با پیاز، بادمجان و گوجه فرنگی نیز بسیار رواج دارد. مصرف آن در تهیه خورش، گوشت پخته و گوشت کبابی بسیار مطلوب بوده و برگ های آن در تزئین غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

روغن مریم گلی ضدعفونی کننده و قابض است، از این رو در درمان گلودرد، مشکلات دهان و گاهی برای درمان بریدگی و کبودی به کار گرفته می شود. تحقیقات نشان می دهد، مریم گلی دارای خواص استروژنی است. علاوه بر این قند خون را در افراد دیابتی کاهش داده و برای رفع خستگی ذهنی، آرامش اعصاب و افزایش قدرت تمرکز مفید است.

مریم گلی همچنین برای درمان تعرق زیاد و بند آمدن خون در بریدگی ها کاربرد دارد. جویدن برگ های تازه و همچنین نوشیدن چای آن برای دهان و گلو درد مفید است. مریم گلی در درمان دل درد، اسهال، نفخ، آنفلوآنزا و سرماخوردگی بسیار مؤثر است. شست وشوی موها با آن، شوره سر را از بین می برد. ترکیب مریم گلی با نعناع، رزماری و ‎.‎.‎. درمانی برای سردرد است. مریم گلی قاعدگی را تنظیم کرده، شیر را کاهش داده و در درمان گرگرفتن های دوران یائسگی مؤثر است. روغن آن برای تصفیه هوا به کار رفته و رایحه خوشی دارد.

 -------------------------

خواص و فواید درمانی مریم گلی-مریم گلی چیست؟

▪ ضد آلزایمر و آرامبخش

مریم گلی گیاه دارویی است و در کتب طب سنتی به نام «مریمی» نام برده شده است و در زبان عربی «مریمیه» و «شالبیه» و «مریمیه صغیره» نام برده می شود.

مریم گلی از روزگاران گذشته مورد استفاده قرار می گرفت و به عنوان داروی مؤثر برای معالجه عوارض نیش حشرات مفید است همچنین داروی تونیک و مقوی برای تقویت روح، بدن و افزایش طول عمر به کار برده می شد.

▪ مریم گلی ضد عفونی کننده قوی است

گیاه مریم گلی ضد درد، آرامش بخش و برای کاهش قند خون مفید است. برگ های مریم گلی دارای اسانس روغنی فرار، ساپونین و یک ماده تلخ به نام پیکرو سالوین است و دارای خاصیت متوقف کردن رشد باکتری و دارای اسید های آلی است همچنین داروی ضد عفونی کننده بسیار قوی است.

در آنژیم و انواع گلو درد نیز از این گیاه استفاده می شود. جوشانده غلیظ این گیاه اگر با آب مخلوط شود برای دردهای مفصلی، روماتیسم و حتی راشیتیسم کودکان بسیار مفید و مؤثر است.

این گیاه در تمام مناطق معتدله رشد می کند و دارای گل های زیبایی است و جزء گیاهان معطر و خوشبو است که طعم بسیار تلخی دارد و این گیاه آرام بخش و مقوی اعصاب است.

محمد صالحی سورمقی استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار می کند: مریم گلی از خانواده نعنا است که بیشتر از برگ های آن استفاده می شود؛ یک گیاه تلخ مزه ای است، دارای اسانس و رایحه مشخصی است. 

▪ ضد سرطان، ضد میکروب، آنتی اکسیدان و محرک سیستم ایمنی است

به گفته وی مریم گلی ضدسرطان، ضدآلزایمر، ضدمیکروب، ضدتعریق، آنتی اکسیدان، کاهش دهنده شیر در زنان باردار، و کاهش دهنده میل جنسی، کاهنده قند خون، قاعده آور و پرفشاری خون است همچنین محرک سیستم ایمنی بدن و تا حدی آرام بخش است.

استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران می گوید: در اروپا از در قدیم الایام برای کاهش شیر زنان استفاده می شد، این گیاه ضدآلزایمر قوی است و به شکل قرص و قطره تهیه شده است و در ایران از قدیم به عنوان داروی آرام بخش و برطرف کننده سوء هاضمه، درد و نفخ استفاده می شد.

▪ عوارض مریم گلی

صالحی سورمقی اضافه می کند: بر اثر مصرف مقدار زیاد مریم گلی در مدت طولانی موجب افزایش ضربان قلب، گرگرفتگی، خشکی دهان، تشنج و سرگیجه می شود.

منبع:فارس

فواید و خواص پودر تباشیر در طب سنتی

جالب است بدانید که طباشیر یا تباشیر ماده ای سفید رنگ است که از درون نی هندی گرفته میشود.لازم به ذکر است که  این ماده که در گذشته در طب به کار می رفته  ماده سخت سیلیسی بلوری شکل می باشد که از گره های ساقه های بامبو یا خیزران می گیرند. البته بامبو یا خیزران که از آن طباشیر گرفته می شود، گیاهی است که به فرانسوی Arundo bambus و Bambou و به انگلیسی Bamboo ، Bamvoo cane, Cane نامیده شده است.طباشیر از طریق سوزاندن بامبو گرفته می شود

خواص و فواید طباشیر

در واقع در هندوستان طباشیر را محرک و افزاینده ی نیروی جنسی اشخاص گرم مزاج می دانند.لازم به ذکر است که طباشیر هندی یکی از چند ماده ای است که سابقا در ایران زنان باردار در مواقع ویار میل می کرده اند، ولی در حال حاضر در ایران در این قبیل موارد از ترکیبات شیمیایی جدید برای برطرف کردن ناراحتی ویار استفاده می گردد.

خواص و فواید طباشیر

بدنیست بدانید که شادی بخش و مقوی دل و معده و کبد گرم و مسکن التهاب و عطش و قاطع قی و استفراغ صفراوی و اسهال خونی و گرم و حل کننده و خشک کننده رطوبت های سرد سست کننده معده می باشد در معالجات اورام گرم چشم و خفقان و غشی و تقویت اعضاء ضعیف بدن و تب های تند و گرم و عطش مفرط و از بین بردن جوش ها و کورک و زخم های دهان به ویژه در اطفال به صورت شربت یا گرد آن مورد استفاده بوده است.

خواص و فواید طباشیر

گفتنی است که گرد آن برای استحکام دندان و سوختگی با آتش نافع و در ترکیب با سکنجبین برای برطرف کردن ناراحتی های روانی و دلتنگی مفید و انفیه آن با روغن بنفشه برای تقویت بینایی مجرب است.لازم به ذکر است که مداومت آن مضر باء و مصلح آن عسل و مصطکی است و گویند برای ریه مضرمی باشد که مصلح آن صبر یا عناب است ولی در سرد مزاجان مصلح آن با زعفران تعدیل می گردد.

خواص و فواید طباشیر

منبع : سفرخونه

----------------------------------

طباشير

در زبان فارسي «طباشير» گفته مي شود. به فرانسوي Concretion de bamboo و به انگليسي نيز Tabasheer مي گويند. مادة سخت سيليسي بلوري شكل است كه از گره هاي ساقه هاي بامبو يا خيزران مي گيرند.

بامبو يا خيزران كه از آن طباشير گرفته مي شود، گياهي است كه به فرانسوي Arundo bambus و Bambou و به انگليسي Bamboo ، Bamvoo cane, Cane ناميده مي شود. گياهي است از خانوادة غلات Graminaceae و داراي گونه هاي مختلفي است كه معروفترين آنها كه در طب سنتي از نظر توليد طباشير و در عين حال از نظر مصرف دارويي خود گياه مورد توجه هستند عبارت اند از :

1. بامبوهندي. نام علمي آن Bambusa bambos Druce ومترادف آن B.arundinacea Willd مي باشد. اين بامبو در مناطق هندوستان تا جنوب چين انتشار دارد و طباشير آن را «طباشير هندي» مي نامند.

2. بامبو تيغ دار. نام علمي آن Bambusa spinosa Roxb ومترادف آن B.arundinacea Will. Var. spinosa G. Cam مي باشد . به فرانسوي Bambou epineux گفته مي شود. اين بامبو از جنوب چين تا جزايرملوكي انتشار دارد.

3. بامبو رسمي. نام علمي آن Bambusa vulgaris Schrad. Ex Wendl كه در اغلب مناطق حاره انتشار دارد.

انواع ديگري بامبو نيز وجوددارد كه از نظر دارويي و طباشير طرف توجه مي باشند و فقط ا زنظر زيبايي و رنگ ساقه و مصارف صنايع دستي، ورزشي و براي ساختن نيزه و وسايل ماهي گيري و بافتن لوازم خانگي نظير صندلي ، سبدها و ... مورد توجه مي باشند، نظير Bambusa lafifolia كه به فرانسوي Bambou a larges Feuilles  گفته مي وشد و بامبوي سياه Bambous nigra كه به فرانسوي آن را Bambou noir نامند، بامبو طلايي Babbousa aurea كه به فرانسوي به آن Bambou dore گفته مي شود و ...

چند گونه از بامبو يا خيزران در حدود 50 سال قبل از چين به ايران وارد و در لاهيجان كاشته شد و چند خانوارد چيني هم در آن زمان براي آموزش تهيه صنايع دستي بامبويي به ايران آمدند. اين بامبوها در لاهيجان رشد نسبتاً رضايت بخشي دارند و از آنها براي تهية صندلي و مبل و سبدباقي و نظاير آن استفاده مي شود.

مشخصات طباشير و تركيبات شيميايي

در مورد طباشير آقاي J.A.de Mandelslo در كتاب ياسفرنامة خود به نام Voyages and travels چنين مي نويسد:

در سواحل مالابار و كوروماندل در هند و همچنين نزديك مالاكا در جنوب شبه جزيرة مالايا نوعي بامبو ياخيزران وجوددارد كه بومي ها آن را بامبو مي نامند و نام انگليسي آن Malacca cane است. از اين خيزران يك مادة دارويي گرفته مي شود كه آن را Sacar mambus مي نامند . يعني شكر بامبو. ايراني ها و اعراب و اهالي قبيلة Moures آن را طباشير نامند كه به معناي مايع منجمد سفيد است. اين بامبوها به بلندي درخت سفيدار مي رسد. داراي ساقه هاي راست و بگرهاي درازتر از برگ زيتون است و ساقه ها داراي بندها و گره هاي متعددي است كه در گره هاي آن مادة سفيدي وجود دارد كه همان طباشير است كه ايراني ها و اعراب براي آن ارزش دارويي فراواني قايل هستند.

طباشير ماده  اي است كه قسمت عمدة آن سيليسيك اسيد است و به علاوه داراي سيليكات ومقداري نيز آهك و پتاس مي باشد.

طباشير از گره هاي بامبو از طريق سوزاندن بامبو گرفته مي شود. در ابتدا ماده اي است نشاسته اي شكل به شكل استخوان نرم كه چون در آب اندازند سخت مي شود و پس از خشك شدن سفيد و شفاف مي گردد. اين نوع طباشير را در عرف بازرگاني طباشير قلمي نامند و مرغوبيت آن درجه يك است. خرده هاي طباشير را كه خوب سفت و منعقد نشده است، گرفته و مي كوبند و خمير آن را به صورت قرص در مي آورند كه غيرشفاف و نرم  و شكننده است و در آب حل مي شود و در درجة دوم مرغوبيت است، ضمناً در جريان سوزاندن بامبو براي گرفتن طباشير، قسمتي از گياه و گره هاي گياه مي سوزد و طباشير نيز مي سوزد و ره بنگ تيره اي در مي آيد، قطعات اين گونه طباشير رانيز جمع آوري كرده كوبيده و خمير مي كنند و از آن قرص مي سازند كه رنگ آنها تيره و گاهي سياه است. اين نوع طباشير خيلي نامرغوب و ارزان است.

طباشير مرغوب و درجه يك، سخت، قطعات آن زاويه دار، بسيار شفاف و صاف مانندچيني است ولي نور از آن رد نمي شود و رنگ آن سفيد يا سفيد مايل به آبي شيشه اي است ، به آساني مي شكند و كمي معطر است. طباشير روغن را جذب مي كند و پس از آن صاف مي شود و نور را عبور مي دهد و اگر بعد از آن از طريق حرارت دادن روغن جذب شده از آن خارج شود، ساختمان داخلي طباشير ديده مي شود كه در داخل آن رگه هايي وجود دارد.

از نظر فيزيكي طباشير داراي كمترين ضريب انكسار نور است و تقريباً از سيليس ساخته شده و همان طوري كه فوقاً ذكر شد فقط مقدار كمي از ساير مواد مانند پتاس، آهك، آهن و كمي مواد گياهي در ان وجود دارد و قاعدتاً چنين ماده اي نمي بايستي آثار دارويي خاصي داشته باشد ولي چيني ها،

خواص – كاربرد

در هندوستان طباشير را محرك و افزاينده ي نيروي چنسي اشخاص گرم مزاج مي دانند. طباشير هندي يكي از چند ماده اي است كه سابقا در ايران زنان باردار در مواقع ويار مي خوردند، ولي در حال حاضر در ايران در اين قبيل موارد از تركيبات شيميايي جديد براي رفع ناراحتي ويار استفاده مي شود.

طباشير از نظر طبيعت طبق نظر حكماي طب سنتي نسبتاٌ سرد و خشك است و شيخ الرئيس ابوعلي سينا براي آن نيروي قابضه قايل است. در مورد خواص آن معتقدند كه فرح آور و مقوي قلب اشخاص گرم مزاج است. التهاب و عطش را فرو مي نشاند و قي هاي صفراوي و اسهال خوني و گرم راقطع مي كند و رطوبتهاي ناشي از سردي در بدن را خشك مي كند . براي ورمهاي گرم چشم، خفقان، غشي و تقويت اعضاي ضعيف و تبهاي گرم بسيار مفيد است. با آب سرد براي جراحتها و زخمهاي دهان اطفال مفيد است و اگر گرد آن در دهان گرفته شود اثر محسوستر دارد. گرد آن براي سوختگي آتش نافع است. با سكنجبين براي تسكين وحشت، غم و التهاب مفيد است. اگر با روغن بنفشه مخلوط و در بيني ريخته شود،› براي تقويت قوة بينايي اثر مفيد دارد.

اسراف و مداومت در مصرف آن مضر نيروي جنسي است و براي اصلاح آن از اين نظر بايد از مصطكي و عسل استفاده نمود. مضر ريه مي باشد و براي رفع عوارض آن بايد از صبر زرد با عناب يا عسل خورده شود. در مورد اشخاص سردمزاج بايد زعفران آن را تعديل نمود. در هندوستان طباشير به عنوان تونيك و براي كاهش تب و سرفه در موارد مارگزيدگي كاربرد دارد. در هندوچين طباشير رادر مورد زكام، اختلالات عصبي، روماتيسم و فلج تجويز مي كنند ]پروت و هرير[.

تركيبات شيميايي بامبوها

از نظر تركيبات شيميايي گياه باموب در بامبو گونة B.bambos كه مولد طباشير هندي است، مواد كولين، بتائين ، نوكلئاز ، اوره آز، پروتئوليتيك انزيم، دياستاتيك انزيم، امولسيفائينگ انزيم، بانگ سولوچان و طباشير وجود دارد. در شاخه هاي سبز و جوان اين بامبو يك گلوكوزيد سيانوژنتيك مشخص شده است كه ماده اي سمي است. اين گلوكوزيد را يك آنزيم هيدروليز مي كند و همچنين اين گلوكوزيد در شاخه هاي جوان بامبو به قطعات كوچك تقسيم و در آب خيسانده شده اند، يافت مي شود.

در بامبو اكساليك اسيد يافت مي شود و در شاخه هاي جوان بامبو در حدود 03/0 درصد HCN و 23/0 درصد بنزوئيك اسيد، 5/2 درصد از نوعي قند و در آخر رزين و موم يافت مي شود. در برگهاي سبز بامبو CHN و بنزوئيك اسيد وجود ندارد.

خواص – كاربرد گياه بامبو

در موردخواص و كاربرد دارويي گياهان بامبو دانشمندان اتفاق نظر ندارند، مثلاً در گزارش Mc Clure تحت عنوان Bamboo in the economy of oriental people  كه از كاربردهاي بامبو دركاغذسازي، صنايع دستي و ساير موارد نام مي برد در مورد خواص دارويي آن بحثي نكرده است. ولي ساير دانشمندان كه در طب سنتي چين و مناطق خاور دور مطالعاتي دارند، اظهار نظرهايي نموده اند كه در زير درج مي شود.

در  شبه جزيرة مالايا از سرشاخه هاي له شدة جوان و سبز بامبو به صورت ضماد استفاده مي كنند ]بركيل[. در چين جوشاندة بامبو خرد شده را براي رفع حالت تب به كار مي برند. ]هو[ . در هندوچين از برگها و سرشاخه هاي نازك و سبز گياه براي معالجة تبهاي تاولي و تهيه محلول براي شست و شوي آبله توآم با سرفه استفاده مي شود ]ويدال[ در اندونزي از آب صافي كه اغلب داخل در ساقة بامبو وجوددارد براي شست و شوي چشم استفاده مي كنند و گرد طباشير را براي بند آوردن خون در بريدگي هاي اعضا بدن به كار مي برند ] وان در برگ و فايدهين[.

بامبو هندي در هندوستان تا جنوب چين و در تايلند و هندوچين انتشار دارد. در ساير مناطق نيز كاشته مي شود. در چين قديم براي معالجة يرقان و سوءهاضمه به كار مي رفته است ]ريد[. شيرة ساقه و يا جوشاندة برگهاي آن براي معالجة تب به كار مي رود ]هو[. و در عفونتهاي روماتيسمي كاربرد دارد ]استوارت[ در هندوچين از برگهاي آن براي كاهش تب و در چين براي رفع درد گلو و تسكين سرفه استفاده مي وشد. از پوست كاملاٌ خرد شده و ساييده شدة بامبو نيز به عنوان قابض براي بند آوردن خون، قطع ترشحات زياد و غيرعادي ماهيانه، تهوع ، استفراغ و قي استفاده مي شود. ريشه و جوانه هاي آن نرم كننده، مدر ، معرق و تصفيه كنندة خون است و براي باز كردن انسداد، گرفتگي هاي مجاري ، رفع ناراحتي هاي مجراي ادرار و بيماري هاي آميزشي تجويز مي شود. ريشة تازه آن را با توتون و برگهاي فلفل هندي يا تانبول مخلوط كرده و در روغن مي خيسانند و از آن پمادي درست مي كنند كه براي نرم كردن تومورهاي سفت مصرف دارد ]پروت و هرير[ از پوست بامبو براي تسكين سرفه و از شيره شاخه هاي جوان آن براي رفع التهاب لوله هاي برونشها و از طباشير آن براي رفع التهاب لوله هاي برونشها و از طباشير آن براي معالجة نزله، ناراحتي و اختلالات عصبي، روماتيسم و فلج استفاده مي شود.

توضيح: خوانندگان عزيز كتاب توجه فرمايند كه در بازار دارويي ايران ماده اي به نام طباشير فرنگي نيز مي فروشند كه آن در حقيقت منيزي مي باشد كه به فرانسوي Magnesie و به انگليسي Magnesia گفته مي شود و نوعي از ان نيز به نام طباشير فرنگي مكلس فروخته مي شود كه به فرانسوي آن را Magnesie calcinee و به انگليسي Burnt magnesia مي نامند واينها با طباشير گياهي ياد شده متفاوت هستند.

مادة ديگري نيز به نام نمك فرنگي فروخته مي شود كه آن را سولفات دومنيزي Sel anglais و به انگليسي Epson salt گفته مي شود. در آبهاي نمكزار حوض سلطان بين راه تهران و قم مقدار زيادي املاح سولفات دوسود و سولفات منيزي وجود دارد.

منيزي كه از نظر شيمايي اكسيد منيزيوم Mgo مي باشد به حالت طبيعي در طبيعت وجود دارد ودر جريان احتراق فلز تشكيل مي شود. در صنعت معمولاً منيزي رادر جريان تصفيه Dolomire يا Carbonate double de calcium et the magnesium به دست مي آورند.

منيزي گرد سفيدي است سبك، جز در حرارت قوس الكتريكي ذوب نمي شود و به اين دليل براي پوشش داخلي كوره ها ونظاير آن به كار مي رود. خشك آن را منيزي كلسينه يا طباشير فرنگي مكلس و در حالت مرطوب و هيدرات آن را منيزي هيدراته مي نامند. از منيزي كلسينه به عنوان ملين و ضد اسيد و مسهل استفاده          مي شود.

منبع : http://www.attarishafa.com/

فواید و خواص انیسون در طب سنتی

انيسون که آن را باديان رومي و رازيانه ي رومي نيز مي‌ نامند، گياهي است با دانه‌ هاي بسيار معطر. انيسون از تيره ي چتريان است و با دانه‌ هايي سبز رنگ، گلابي شکل و کوچک که قسمت فوقاني آن نوک تيز بوده و پنج خط برجسته (ده شيار) بر روي آن کاملاً مشهود است، ديده مي شود.

انيسون گياهي است يک ساله به ارتفاع حدود نيم متر، داراي سه نوع برگ قلبي شکل (مدور) در قاعده ي ساقه، برگ هاي مرکب از 3 تا 5 برگچه ي نوک تيز در وسط ساقه و برگ هاي سه قسمتي با تقسيمات باريک در بالاي ساقه. اين گياه داراي گل هاي کوچک و سفيد رنگ است که به صورت گل آذين چتر مرکب مي باشند.

ميوه ي آن کوچک و تقريبا گلابي شکل است و بوي معطر و مطبوع دارد. قسمت مورد استفاده ي گياه، ميوه ي آن مي باشد که بهترين زمان برداشت، ماه هاي مرداد و شهريور مي باشد.

همان طور که ذکر شد؛ ميوه‌ هاي آن از دو بخش گلابي شکل تشکيل شده است که هر بخش آن داراي قسمت بيروني سبز و قسمت داخلي کمي تيره ‌است و بويي تند و معطر دارد.

انيسون

انيسون در طب سنتي:

جالينوس مي گويد انيسون گرم و خشک است.

مُسکن دردها، عرق آور و بادشکن است و اگر در روغن جوشانده شود تاثيرش بيشتر است. دانه‌ هاي انيسون به عنوان ضد درد در ناراحتي ميگرن، معطرکننده، ضد عفوني کننده و مُدر، مصرف سنتي داشته و عرق حاصل از تقطير آن نيز به منظورهاي فوق استفاده مي‌ گردد.

* اگر آن را بخار کنند و بخار آن را استنشاق کنند سر درد و سرگيجه را از بين مي برد.

* اگر آن را بکوبند و با روغن گل محمدي بياميزند و در گوش بچکانند بيماري هاي دروني گوش را که ناشي از اثر ضربه يا برخورد باشد بهبود مي بخشد و درد گوش را بر طرف مي نمايد.

* شير مادر را افزايش مي دهد.

* رطوبت طحال را بر طرف مي سازد.

* با تب کهنه مقابله مي کند.

انيسون

منبع جغرافيايي:

محل رويش اين گياه در ايران شامل نواحي شمالي و جنوب غربي مي باشد.

شرق نواحي مديترانه، غرب آسيا، نواحي جنوبي اروپا تا مديترانه، خاورميانه، هندوستان، شوروي سابق، مکزيک، مصر و اسپانيا از نواحي مهم توليد اين گياه هستند.

ترکيبات مهم:

مهم ترين مواد تشکيل دهنده ي گياه، اسانس بوده که ميزان آن از 1/5 تا 5 درصد متغير است. مهم ترين ماده ي موجود در اسانس، ترانس آنتول به ميزان 80 تا 90 درصد است. کومارين ها ترکيبات مهم ديگر رازيانه رومي هستند.

اثرات مهم:

ضدنفخ، ضد اسپاسم، خلط آور و با مصرف زياد داراي خاصيت ضد ميکروب است.

در طب عوام به عنوان زياد کننده ي شير مادران شيرده، افزايش قواي جنسي و ضد کرم مصرف مي شود.

در پمادهاي موضعي به عنوان محرک مصرف مي شود.

همچنين در صنايع غذايي به عنوان طعم دهنده و معطر کننده به مقدار زياد استفاده مي گردد.

انيسون

طريقه و ميزان مصرف:

تهيه ي چاي: 1 تا 5 گرم از ميوه ها را با آسياب خرد مي کنيم. سپس بر روي آن يک ليوان آب جوش مي ريزيم. آن گاه ده تا پانزده دقيقه صبر مي کنيم و سپس صاف کرده ميل مي کنيم.

فرآورده هاي گياهي – انيسون در محصولات ضد سرفه، خلط آور، ضد نفخ و مسهل به صورت هاي قرص، چاي، عصاره و گاهي مخلوط با گياهان ديگر از جمله رازيانه مصرف مي شود. از رازيانه ي رومي در داروهاي مورد مصرف جهت کودکان استفاده زيادي به عمل مي آيد.

مصرف در بارداري:

با وجودي که گزارشي از عارضه ي آن وجود ندارد، ولي بهتر است در اين دوران مصرف نشود.

مهمترين اثرات گزارش شده انيسون:

ضددرد، ضدباکتري، ضداسپاسم، ضدويروس، افزايش دهنده ي ميل جنسي، ضد نفخ، معرق، هضم کننده، قاعده آور، خلط آور، مقوي کبد، قارچ کش، حشره کش، شيرافزا، مسهل، آرام بخش، سقط کننده، آلرژي زا، محرک و مقوي معده.

نکات قابل توجه:

1- انيسون به ميزان زياد جهت طعم، مزه ي انواع غذاها، ليکورها، ژلاتين ها، مواد اوليه کيک ها، گوشت و ادويه جات مصرف مي شود. همچنين در محصولاتي که در مطبوع و تازه کردن تنفس به کار مي روند، استفاده مي شود.

2- اسانس انيسون در تهيه عطر و صابون ها مصرف مي شود. اين اسانس به همراه اسانس هاي ديگر در محصولات حشره کش و به عنوان افزايش نفوذپذيري داروها در پوست به کار مي رود.

3- اثرات فارما کولوژيکي انيسون بيشتر مربوط به آنتول موجود در اسانس آن است که از نظر فرمول شبيه به کاتکول آمين ها(از جمله آدرنالين، نور آدرنالين و دوپامين) است.

4- يکي از اثرات خوب انيسون، خاصيت ضدميکروبي بر عليه ميکروب هاي گرم منفي و مثبت است.

5- تحقيقات اخير نشان داده است که انيسون جذب آهن را در رات(نوعي موش آزمايشگاهي) افزايش مي دهد، لذا به نظر مي رسد مي تواند در جلوگيري از کم خوني مربوط به آهن موثر باشد.

فرآوري: مريم مراديان نيري – سايت تبيان

فواید و خواص روناس در طب سنتی

خواص پزشکی و دارویی روناس 

خواص پزشکی و دارویی روناس

روناس – یرقان – فلج – لقوه – تقویت معده – کبد – طحال – مضر مثانه – یبوست – نرمی استخوان – سیاتیک – سنگ کلیه – ازدیاد ترشح – قاعده آور – کاهش دهنده اوره خون – رماتیسم – نقرس – دفع اسید اوریک و…

روناس

* نام‌های دیگر آن: رودَک، سورچاه، پاس‌کوه، رودانگ، فُوَّه، گنج، ابرلوس، عروق‌الصباغین، فوه‌الصبغ، گاراسن، رودانک، فوه‌الصباغین، شش‌تره، روین، دودانگ و روینک می‌باشد.

1. طبع آن گرم و خشک است.

2. مقدار خوراکی روناس 2 گرم در 150 سی‌سی آب‌جوش 2 دقیقه دم‌کرده میل شود.

3. جهت درمان فلج، بی‌حسی عضو، لقوه، سستی اعضاء 3 گرم ریشه روناس را در 300 سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده پس از سردشدن با عسل شیرین نموده روزی 3 فنجان بنوشند.

4. برای درمان یرقان از دمکرده ریشه روناس با عسل شیرین نموده روزی 2 فنجان بنوشند.

5. برای تقویت معده مانند شماره 3 استفاده شود.

6. جهت بازکردن گرفتگی‌های کبد و طحال دمکرده ریشه روناس را با سکنجبین مخلوط نموده روزی 3 فنجان بنوشند.

7. خوردن ریشه ساییده آن با غذا برای فردی که سگ هار گاز گرفته مفید است با نظر پزشک مصرف شود.

8. روناس برای مثانه مضر است، بهتر است با کتیرا خورده شود.

9. جهت تسکین درد سیاتیک از دمکرده آن همراه عسل بنوشند.

10. برای بیماری‌های نرمی استخوان 3 – 2 گرم ریشه روناس را دم‌کرده پس از سردشدن با عسل شیرین نموده میل کنند.

11. جهت رفع یبوست 2 گرم روناس را در 100 سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده پس از سردشدن صبح همراه عسل بنوشند.

12. جهت دفع کردن سنگ کلیه از دمکرده ریشه روناس روزی 3 فنجان بنوشند.

13. جهت لاغرشدن از دمکرده ریشه‌ روناس مصرف‌ شود و یا از تنتور روناس روزی 20 – 10 قطره همراه با کمی آب 2 بار در روز بنوشند.

14. جوشانده ریشه روناس، حالت اسهالی و درد را در سل روده تسکین می‌دهد.

15. ریشه روناس کاهش دهنده اوره خون می‌باشد.

16. دمکرده ریشه این گیاه قاعده‌آور است. 

17. جهت درمان ازدیاد ترشح و ادرار غلیظ از دمکرده ریشه روناس بنوشند.

18. کسانی که روناس مصرف می‌کنند باید هر روز دوش بگیرند.

19. خانم‌های حامله از خوردن آن خودداری کنند.

20. دمکرده ریشه روناس صفراآور است.

21. برای درمان نقرس و دفع اسید اوریک 2 گرم ریشه روناس را در 100 سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده بنوشند.

22. برای درمان رماتیسم جوشانده ریشه روناس را با عسل مخلوط کرده بصورت ضماد بگذارند.

منبع:پارس ناز

فواید و خواص عناب در طب سنتی

میوه عناب دارای خواص طبی متعددی است و در مکاتب طب سنتی کشورهای مختلف جایگاه ویژه‌ای برای کمک به سلامت و درمان بیماری‌ها دارد.

عناب از میوه‌های بسیار مفید است که علاوه بر خواص تغذیه‌ای دارای موارد استفاده زیادی به عنوان یک گیاه دارویی است.

این میوه که می‌توان درختان آن را از ایران تا هند و جنوب چین و حتی جنوب اروپا پیدا کرد، در هر منطقه‌ای دارای اسامی مختلفی است. در هند و پاکستان آن را «ایناب» و در شرق آسیا آن را خرمای قرمز، خرمای چینی یا خرمای هندی می‌نامند.

درخت عناب شبیه درخت سنجد است و در نواحی کوهستانی برخی از مناطق ایران مانند خراسان یافت می‌شود.

مصارف خوراکی

در بریتانیا عناب را به صورت خشک‌ شده و یا به صورت آب‌نبات‌های طعم‌دار همراه با چای عصر میل می‌نمایند.

در کره، چین و تایوان، شربت شیرین میوه عناب را مورد استفاده قرار می‌دهند.

در برخی مناطق از عناب برای تهیه سرکه استفاده می‌شود و در آفریقا از آن کیک درست می‌کنند.

عناب کنسرو شده و چای با طعم عناب نیز در جهان استفاده می‌شود، اما در ایران، پاکستان و هندوستان، عناب را بیشتر به صورت خشک شده استفاده می‌نمایند، ولی جالب است بدانید که در بسیاری از نقاط دنیا میوه تازه آن به صورت سبز استفاده می‌شود که البته طعم بسیار خوبی هم دارد.

در شرق آسیا عناب‌های بسیار بزرگی به اندازه خرما و با رنگ‌های مختلف از جمله مشکی و قرمز به عمل می‌آید.

میوه عناب دارای خواص طبی متعددی است و در مکاتب طب سنتی کشورهای مختلف جایگاه ویژه‌ای برای کمک به سلامت و درمان بیماری‌ها دارد.

عناب آرامش‌بخش و ضد بد خلقی بوده و در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب می‌شود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده می‌کنند

خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی عناب

عصاره آن موجب مهار اثر رادیکال‌های آزاد (به عنوان عامل افزایش التهاب) می‌گردد. حاوی آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی چون ویتامین C، کاروتنوئیدها و فلاوونوئید است. همچنین موجب تقویت سیستم ایمنی می‌شود.

 عناب و قند خون

ترکیبات اتری موجود در آن عامل مهار کننده‌ای در افزایش قند خون است. همچنین مقادیر پارامترهای بیوشیمیایی مانند قند خون، اوره، کراتینین، کلسترول سرم، تری‌گلیسیرید سرم، HDL، LDL، هموگلوبین و هموگلوبین گلیکوزیله را به طور قابل توجهی به سطح نرمال نزدیک می‌کند.  

عناب و سرماخوردگی

در طب سنتی ایران نیز مصرف جوشانده عناب برای درمان سرفه، سرماخوردگی و آنفلوانزا و انواع گلودرد بسیار توصیه شده است. چای عناب در شرق آسیا یک نوشیدنی بسیار گوارا محسوب می‌شود که به جلوگیری از سرماخوردگی نیز کمک می‌کند. اگر دچار سرماخوردگی شده‌اید و از خشکی سینه و سرفه رنج می‌برید، عناب داروی گیاهی مناسب و کارآمدی است. عناب دارای لعاب فراوان، پروتئین، مواد قندی و مقدار زیادی ویتامین C است. عناب به دلیل داشتن لعاب زیاد، نرم کننده سینه و ضد سرفه است.

جوشانده عناب گرفتگی صدا را برطرف می‌کند. به علاوه آسم و تنگی نفس را برطرف می‌کند. برای تهیه جوشانده عناب 50 گرم عناب را در یک لیتر آب ریخته و بجوشانید تا حجم آن دو سوم شود.

 عناب,خواص عناب,خاصیت عناب,خواص گیاه عناب

   ارزش تغذیه‌ای

این میوه منبع خوبی از ویتامین C و حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای مواد معدنی است. همچنین دارای پروتئین، کربوهیدرات و مواد معدنی کلسیم، فسفر، آهن، کاروتن، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین و فلور می‌باشد. در ضمن حاوی پکتین (به عنوان کلسیم پکتات) به عنوان فیبر محلول موثر در کاهش چربی و قند خون است. محتوای چربی کل میوه عناب بسیار کم است. نسبت اسیدهای چرب اشباع نشده به کل چربی در میوه عناب بالا است، بنابراین متخصصین تغذیه می‌توانند عناب را به عنوان بخشی از رژیم غذایی توصیه نمایند.

 عناب و دستگاه گوارش

عناب در زمان ابتلا به اسهال می‌تواند حرکات مربوط به دستگاه گوارش را کاهش دهد. مخلوط را با نمک و فلفل به عنوان هضم کننده مصرف کنید. میوه خشک رسیده به عنوان ملین می‌باشد. حتی تأثیر آن برای کمک به درمان یبوست با مطالعات بالینی مختلف به اثبات رسیده است و به تمام افرادی که از یبوست رنج می‌برند توصیه می‌شود هر روز صبح یک تکه زنجبیل تازه و چند دانه عناب را در یک لیوان آب جوش قرار داده و پس از چند دقیقه این نوشیدنی را میل کنند. عناب تقویت‌کننده دستگاه گوارش است و مطالعات بالینی، تأثیرات آن برای رفع مشکلات مختلف گوارش را نشان داده است. مصرف عناب به هضم غذا کمک کرده و در جلوگیری از نفخ موثر است.

عناب

 حفاظت از کبد

مصرف عناب به طور معنی‌داری سطوح آنزیم‌های کبدی را کاهش می‌دهد. این آنزیم‌ها نشانگر آسیب بافتی هستند.

یافته‌های بافت شناسی نشان می‌دهند که این میوه اثرات محافظتی در برابر بیماری‌های کبدی دارد. عناب در درمان کبد چرب نیز مفید است.

 خواص دیگر عناب

* در کم فشاری خون و نازایی مفید است.

* عناب آرامش‌بخش و ضد بد خلقی بوده و در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب می‌شود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده می‌کنند.

* خاصیت ضد میکروبی دارد.

* چای عناب دارای ماده ضد سرطانی ساپونینز است. این چای باعث ترمیم بافت‌های آسیب دیده و تقویت عضلات می‌شود.

* استفاده از مغز میوه در زخم‌ها و بریدگی‌ها سبب سرعت بخشیدن به بهبود آن‌ها می‌شود.

* به دلیل محتوای فلور در استحکام دندان‌ها موثر است.

منبع: ماهنامه دنیای تغذیه

فواید و خواص فلفل سیاه در طب سنتی

فلفل سیاه یکی از ادویه های پر مصرف در نقاط مختلف جهان است. فلفل سیاه میوه گیاه فلفل سیاه از خانواده Piperaceae محسوب می شود و هم به عنوان ادویه و هم به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد.

 10 خاصیت باورنکردنی فلفل سیاه!

فواید فلفل سیاه

به گزارش "ارگانیک فکتس"، ماده شیمیایی پیپرین که در فلفل سیاه وجود دارد، عامل تندی این ماده غذایی است. فلفل سیاه بومی کرالا، ایالتی در جنوب هند است. از زمان های قدیم، فلفل سیاه یکی از پر معامله‌ترین ادویه های جهان بوده است. فلفل سیاه یک گیاه فصلی نیست و از این رو در تمام طول سال دسترسی به آن وجود دارد. هنگامی که فلفل سیاه خشک می شود از آن به عنوان دانه فلفل یاد می شود و سپس تبدیل به پودر می شود تا در پخت و پز مورد استفاده قرار گرفته و عطر و مزه بهتری به آن ببخشد.

به واسطه ویژگی های ضد باکتریایی، فلفل به عنوان ماده ای برای حفظ و نگهداری مواد غذایی نیز استفاده می شود. فلفل سیاه سرشار از منگنز، آهن، پتاسیم، ویتامین C، ویتامین K، و فیبر غذایی است. همچنین، فلفل سیاه عامل ضد التهابی بسیار خوبی است. در ادامه با فواید سلامت این ماده غذایی بیشتر آشنا می شویم.

مفید برای معده

فلفل سیاه موجب افزایش ترشح اسید هیدروکلریک در معده می شود و از این رو فرآیند گوارش را تسهیل می کند. گوارش درست و مناسب برای جلوگیری از اسهال، یبوست و گاز معده ضروری است. فلفل سیاه به پیشگیری از تشکیل گازهای روده نیز کمک می کند و هنگامی که در رژیم غذایی فردی قرار می گیرد با افزایش تعریق و دفع ادرار به خروج سموم از بدن کمک می کند. عرق کردن به خروج سموم و پاکسازی منافذ پوست از هر گونه جسم خارجی کمک می کند و همچنین می تواند آب اضافی یا انباشتگی که به نام ورم شناخته می شود را از بین ببرد. از نظر دفع ادرار، با مصرف فلفل سیاه شما می توانید اسید اوریک، اوره، آب اضافی و چربی را از بدن خود خارج کنید زیرا 4 درصد ادرار از چربی تشکیل شده است.

فلفل سیاه با بهبود گوارش غذا به کاهش وزن در فرد کمک می کند و عملکرد کلی بدن را ارتقا داده و از برخی بیماری های دستگاه گوارش و سرطان روده بزرگ پیشگیری می کند. توانایی این ماده غذایی در خروج گاز از بدن به دلیل ضد نفخ بودن آن است که به خروج گاز به شیوه ای سالم و با حرکت رو به پایین به جای فشار آن به سمت بالا و فشار بر قفسه سینه و اندام های حیاتی دیگر کمک می کند. همچنین فلفل سیاه از تشکیل گاز بیشتر در بدن جلوگیری می کند.

کاهش وزن

لایه بیرونی دانه فلفل سیاه به تجزیه سلول های چربی کمک می کند. از این رو، مصرف غذاهای حاوی فلفل روشی خوب برای کمک به کاهش وزن به طور طبیعی است. هنگامی که سلول های چربی به اجزا تشکیل دهنده خود شکسته می شوند به راحتی توسط بدن فرآوری شده و در فرآیندها و واکنش های آنزیمی سالم‌تر به جای ذخیره در بدن و افزودن بر وزن به کار گرفته می شوند.

سلامت پوست

فلفل سیاه به درمان ویتیلیگو یا پیسی، یک بیماری پوستی که موجب می شود برخی نواحی پوست رنگ عادی خود را از دست داده و سفید رنگ شوند، کمک می کند. محتوای پیپرین فلفل سیاه می تواند پوست را برای تولید رنگدانه تحریک کند. درمان موضعی پیپرین در ترکیب با درمان نور فرابنفش بهتر از درمان های شدیدتر و مبتنی بر مواد شیمیایی برای ویتیلیگو است. این روش همچنین احتمال ابتلا به سرطان پوست به واسطه تابش بیش از اندازه نور فرابنفش را کاهش می دهد.

تسکین تنفسی

در روش های آیورودا، فلفل سیاه به داروهای نیروبخش مخصوص سرماخوردگی و سرفه افزوده شده است. فلفل سیاه سینوزیت و احتقان بینی را نیز تسکین می دهد. فلفل سیاه دارای ویژگی خلط آور است که به تجزیه خلط و مخاط تشکیل شده در دستگاه تنفسی کمک می کند. ویژگی محرک طبیعی آن به خروج این مواد از طریق سرفه و عطسه کمک می کند که با خروج آنها از بدن به تسریع روند بهبودی از هر گونه عفونت یا بیماری که گرفتار آن شده اید، کمک می کند.

ویژگی ضد باکتری

ویژگی ضد باکتری فلفل سیاه به مبارزه علیه عفونت ها و گزش حشرات کمک می کند. استفاده از فلفل سیاه در رژیم غذایی به پاکسازی شریان ها به روشی مشابه با فیبر و از بین بردن کلسترول اضافی از دیواره رگ ها کمک می کند و از این رو به کاهش گرفتگی رگ ها، از عوامل اصلی بروز حملات قلبی و سکته مغزی، کمک می کند.

پتانسیل آنتی اکسیدانی

یک آنتی اکسیدان مانند فلفل سیاه می تواند به پیشگییری و ترمیم آسیب های وارد شده از رادیکال های آزاد کمک کند و از این رو به پیشگیری از بروز سرطان، بیماری های قلبی و عروقی و مشکلات کبدی منجر شود. رادیکال های آزاد مواد زائد حاصل از سوخت و ساز سلولی هستند که به سلول های سالم حمله کرده و موجب جهش DNA آنها و تبدیل شدن‌شان به سلول های سرطانی می شود. آنتی اکسیدان هایی مانند فلفل سیاه این ترکیبات مضر را خنثی کرده و از بدن در برابر بسیاری از شرایط، حتی نشانه های پیری زودرس مانند شکل گیری چین و چروک، لکه های مرتبط با سن، انحطاط ماکولا، و از دست دادن حافظه محافظت می کند.

ارتقا فراهمی زیستی

فلفل سیاه به انتقال مزایای گیاهان دارویی دیگر به بخش های مختلف بدن کمک می کند و بهره‌وری مواد غذایی سالم دیگر که مصرف می کنیم را به حداکثر می رساند. بر همین اساس است که افزودن فلفل سیاه به غذاها نه تنها طعم بهتری به آنها می بخشد، بلکه به مواد مغذی دیگر کمک می کند تا هر چه بیشتر در دسترس بدن ما قرار بگیرند.

اختلال شناختی و سلامت عصبی

در مطالعات مختلف مشخص شده است پیپرین، یکی از اجزای کلیدی فلفل سیاه، به کاهش اختلال حافظه و نقش شناختی کمک می کند. مسیرهای شیمیایی در مغز به نظر می رسد با این ترکیب طبیعی تحریک می شوند و از این رو پژوهش های اولیه به منافع مصرف فلفل توسط بیماران مبتلا به آلزایمر و افرادی که از زوال عقل و دیگر نقص های شناختی مرتبط با افزایش سن یا انتشار رادیکال های آزاد رنج می برند، اشاره داشته اند.

زخم معده پپتیک

چندین مطالعه نشان داده اند فلفل سیاه ممکن است آثار مفیدی روی آسیب مخاط معده و زخم های پپتیک به واسطه ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود داشته باشد. پژوهش های بیشتر در این زمینه همچنان ادامه دارند.

آسم و سیاه سرفه

فلفل سیاه از آنجایی که به عنوان ماده ای خلط آور شناخته می شود و همچنین دارای ویژگی های ضد التهابی است می تواند در درمان بیماری های دستگاه تنفسی کاربرد داشته باشد.

در پایان

تهیه پودر فلفل سیاه در خانه بهتر از خرید پودر آماده آن است. با این وجود، حتی پودرهای خانگی نیز تازگی خود را تنها برای سه ماه حفظ می کنند و این در شرایطی است که دانه های فلفل می توانند شادابی خود را به طور نامحدود حفظ کنند. از این رو، افزودن مقداری فلفل سیاه به وعده های غذایی روزانه هم به بهتر شدن مزه و هم گوارش بهتر کمک می کند. همچنین، فلفل سیاه سلامت کلی و بهزیستی انسان را بهبود می بخشد.

البته فلفل سیاه می تواند موجب عطسه شود. بیمارانی که عمل جراحی شکمی داشته اند نباید بیش از اندازه فلفل سیاه به رژیم غذایی خود اضافه کنند زیرا اثر تحریک کننده بر روده ها دارد. فلفل سیاه نباید با غلظت زیاد استفاده شود و اگر نشانه های حساسیت به آن را در بدن خود مشاهده کردید مصرف این ماده غذایی را متوقف کرده و با یک پزشک مشورت کنید.

منبع: سلامت نیوز

--------------------------

فلفل سیاه میوه‌های خشک شده تیره رنگ گیاه فلفل است. گیاه فلفل بومی جنوب هند است. فلفل یا پلپل سیاه (nigrum پیپر) گیاه رونده گل دهنده ای از خانواده Piperaceae، که برای میوه آن کشت می شود، که معمولاً به صورت خشک به عنوان ادویه و چاشنی استفاده می شود.

فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه های ساقه خیز و کوتاه که میوة آن ادویه ای است با طعم تند و سوزنده . گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند.

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگهای متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگهای سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.

خواص فلفل سیاه:

 بهبود هضم و افزایش سلامت روده‌ای

فلفل سیاه (Piper Nigrnm) پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروكلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئینها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. هنگامی‌كه مقدار اسید هیدروكلوریك بدن كافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند كه باعث ترش كردن و سوء هاضمه می‌شود یا ممكن است غذا به روده‌ها برود، جایی كه می‌توان ازآن بعنوان منبع غذایی برای باكتریهای مضر روده‌ای استفاده نمود، كه فعالیت آنها باعث ایجاد گاز، سوزش و اسهال یا یبوست می‌شود. فلفل سیاه از گذشته بعنوان بادشكن (مادهای كه به جلوگیری از ایجاد گاز روده كمك می‌كند) شناخته شده‌است، خاصیتی كه باعث تأثیر مفید تحریك كنندگی اسید هیدروكلوریك می‌شود. بعلاوه، فلفل سیاه خاصیت معرق (افزایش تعرق) و پیشاب‌آور (افزایش ادرار) دارد. فلفل سیاه همچنین اثرات مفید آنتی اكسیدان و آنتی باكتریال مؤثر را در خود نشان داده است. فلفل سیاه نه تنها به جذب مواد مفید از غذا به بدن كمك می‌كند بلكه لایه بیرونی دانه فلفل فعالیت سلولهای چربی را مختل می‌كند و شما را درحین دادن انرژی لازم برای سوزاندن لاغر نگه می‌دارد.

نتایج بررسی های محققان آمریکایی نشان می دهد مصرف این ادویه از بروز غده سرطانی در سینه پیشگیری می کند. در واقع پپرین موجود در آن در پیشگیری از بروز سرطان موثر است. این ادویه حاوی ویتامین A،C، فلاوانو ئید، کاروتنوئید و آنتی اکسیدان است که مانع از آسیب رساندن رادیکال های آزاد می شود.

نفخ، سوءهاضمه، اسهال، یبوست و اسیدیته را رفع می کند. این ادویه ترشح اسید هیدروکلریک را کاهش می دهد.

مالیدن آن به صورت، سلول های مرده پوست را از بین می برد و اکسیژن و ماده مغذی بیشتری به پوست می رساند. این ادویه به علت داشتن خاصیت ضدباکتریایی از بروز آکنه پیشگیری می کند.

این ادویه خاصیت ضدباکتریایی و ضدالتهابی دارد و شوره سر را کم می کند.

در هنگام سرماخوردگی، مصرف آن در غذا، به دفع خلط و باز شدن بینی کمک می کند، همچنین فلفل اشتها را افزایش می دهد.

چگونگی انتخاب و ذخیره کردن

فلفل سیاه همیشه بصورت پودر شده یا خرد شده در دسترس می‌باشد. برای اطمینان از طعم بهتر، هسته‌های فلفل را خریداری كرده و خودتان آن را قبل از تهیه غذا آسیاب كنید.

این كار به شما این اطمینان را می‌دهد كه پودر فلفل بدست آمده خالص است چون پودر فلفلهای آماده معمولاً ناخالصی دارند. هسته‌های فلفل باید سنگین، كم حجم و و بدون هیچگونه عیب باشد.

همه نوع ادویه مانند فلفل سیاه در سوپر ماركت‌ها موجود می‌باشد، البته ممكن است شما به دنبال ادویه‌های محلی منطقه خود باشید. بعضی اوقات این مغازه‌ها امكان انتخاب گیاهان خشك و ادویه‌هایی را به شما میدهد كه تازگی و كیفیت بهتری به نسبت ادویه‌های موجود در سوپرماركتها دارند. هنگامی‌ كه فلفل‌سیاه می‌خرید آنهایی را انتخاب كنید كه بصورت طبیعی رشد كرده‌اند نه آنهایی كه در معرض تشعشعات بوده‌اند (در میان دیگر اثرات پتانسیل نامطلوب، فلفل سیاه تحت اشعه ممكن است ویتامین C خود را از دست داده باشد).

فلفل سیاه را باید در ظرفی شیشه‌ای در پوش‌دار و در جای خشك و خنك و تاریك نگهداری كرد. هسته فلفل سیاه را می‌توان تا زمان طولانی نگهداشت اما پودر فلفل سیاه تا 3 ماه تازه می‌ماند. فلفل را می‌توان فریزر كرد. با این كار طعم آن بیشتر مشخص می‌شود.

ایمنی

فلفل سیاه، ادویه‌ای حساسیت‌زا، گواترزا (عاملی كه باعث ایجاد گواتر می‌شود)، اگزالات و یا پورین نیست و همچنین در گزارشی در سال 2003 Environmental Working group فلفل سیاه یكی از 12 نوع غذایی است كه باقیمانده آن آفت‌كش می‌باشد.

منابع:

ویکی پدیا

سایت تبیان

فواید و خواص گل بابونه در طب سنتی

بابونه و تاثیر شگفت انگیز آن برای درمان بیماری های پوستی

 گیاه بابونه گیاهی دائمی و کوچک است و به ارتفاع تقریبا 30 سانتیمتر که بصورت خودرو در مزارع و کنار جاده ها می روید. بابونه دارای طبع گرم و خشک و از خانواده کاسنی و بومادران است .این گیاه خواص دارووی بسیاری داشته و به آن داروخانه سیار نیز اطلاق می شود.

ترکیبات شیمیایی:

گلهای بابونه دارای اسانس روغنی آنته مین ( Anthemine) تانن ، فیتوسترول و همچنین ماده ای تلخ بنام اسید آنته میک Anthemique Acid می باشد.

خواص پوستی بابونه

از خواص مفید پوستی بابونه می توان به ضد التهابات پوستی، برطرف کننده زخم های جلدی، رفع اگزما، ضد آکنه و جوش غرور، ترمیم سوختگی، زیبایی پوست، مراقبت از مو، طلایی و بلوند کردن مو و ضد عفونی کننده پوست اشاره کرد.

خواص بابونه

فواید دارویی بینظیر بابونه 

خواص داروئی:

1) یکی از مهمترین خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و جایگزینی مناسب برای داروهای نظیر Lozac و Zantac و غیره می باشد.

 برای درمان زخم معده یک لیوان چای غلیظ بابونه درست کنید (4 قاشق چایخوری بابونه در یک لیوان آبجوش و یا چهار تا چای کیسه ای بابونه در یک قاشق لیوان آب جوش) و صبح ناشتا هستید این لیوان چای را بنوشید و سپس در رختخواب به پشت دراز بکشید و بعد از چهار دقیقه بخوابید و البته بعد از یک ربع ساعت می توانید صبحانه خود را میل کنید. این عمل را بمدت دو هفته ادامه دهید تا زخم و ورم معده بکلی شفا یابد.

2) تقویت قوای جنسی و اعصاب

3) مقوی مغز

4) ادرار آور و قاعده آور و درمان کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه و تسکین درد قاعدگی

5) افزایش شیر در مادران شیرده

6) درمان کننده سردرد و میگرن 

7)خرد کننده و دفع کننده سنگ مثانه

8) درمان تکرر ادرار با چای بابونه

9) ضد حساسیت

10) درمان چشم درد با بخور بابونه به همراه سرکه

11) تسکین دردهای عضلانی 

12) درمان زخم های دهان با جویدن بابونه

13) تب بر و تسکین دهنده درد

14) برای تسکین درد در هنگام دندان درآوردن بچه ها ، به آنها چای بابونه بدهید .

15) رفع بیخوابی و بی اشتهایی و رفع ورم روده

16) درمان کننده کم خونی 

17) رفع کرم معده و روده 

18) بابونه برای رفع زردی مفید است .

19) حمام بابونه اثر نیرو دهنده دارد 

20) اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی های پوستی نظیر اگزما ، کهیر و خارش مفید است .

21) برای رفع گوش درد و سنگینی گوش ، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید .

22) تهوع اور برای زمانی که دچار مسمومیت شده باشید.

23) از بین بردن کمردرد ، درد مفاصل و نقرس  با روغن بابونه

24) اگر با دمنوش بابونه ، موی بلوند را بشویید آن را روشن تر و شفاف تر می کند

25) آنهائیکه یائسه شده اند بهتر است همه روزه چای بابونه بنوشند زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می کند .

 اسانس بابونه :

حدود 0.8 تا 1 درصد اسانس در این گیاه وجود دارد که بوسیله تقطیر با بخار آب بدست می آید. رنگ این اسانس آبی روشن است ولی در اثر کهنه شدن برنگ زرد مایل به قهوه ای در می آید. بوی این اسانس بسیار قوی و طعم آن معطر و سوزانده است . اسانس بابونه در عطر سازی و برای معطر کردن غذاها بکار می رود .

خواص بابونه

فواید روغن بابونه 

روغن بابونه

برای تهیه روغن بابونه مقدری از گل خشک بابونه را با چهار برابر وزن آن روغن کنجد مخلوط کرده و سپس باندازه دو برابر گل بابونه بآن آب اضافه کنید . آنرا روی چراغ گذاشته و بگذارید بجوشد تا اینکه آب آن بکلی تبخیر شود و فقط روغن باقی بماند البته باید دقت کرد که روغن نسوزد .

موارد منع مصرف:

از مصرف بابونه و فرآورده های آن در اطراف چشم پرهیز باید کرد.

بعلت موارد نادر حساسیت در استفاده بصورت موضعی با مقدار کم درمان شروع گردد.

استفاده بیش از حد از بابونه موجب تعریق زیاد، ورم چشم، سقط جنین، سردرد و سنگینی سر، پیدایش زخم در دهان، کاهش شیر مادران و ورم پروستات می شود.

خواص بابونه

نحوه صحیح تهیه چای بابونه 

طرز تهیه چای بابونه:

 یک قاشق چای‏ خوری بابونه را در یک لیوان آب جوش بریزید و روی شعله غیر مستقیم بگذارید. چای بعد از 10 دقیقه، آماده است.

 مضرات بابونه

خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تاثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می گرداند.بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.

خواص بابونه برای درمان بیماری های پوستی

منبع : نمناک

فواید و خواص زنجبیل در طب سنتی

زنجبیل با تمام خواصی که دارد می‌تواند برای افرادی که از بیماری‌های خاصی رنج می‌برند مضر نیز باشد. در این مطلب شما را با خواص و مضرات زنجبیل بیشتر آشنا می‌کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

زنجبیل

زنجبیل یک تنه می‌تواند طعم هر غذا یا شیرینی را از این رو به آن رو کند. علاوه بر طعم‌دهی خواص درمانی زیادی نیز برای این ادویه قائل شده‌اند؛ اما با تمام خواصی که دارد می‌تواند برای افرادی که از بیماری‌های خاصی رنج می‌برند مضر نیز باشد. در این مطلب شما را با خواص و مضرات زنجبیل بیشتر آشنا می‌کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

زنجبیل برای کاهش حالت نفخ

اگر همیشه نفخ می‌کنید توصیه می‌کنیم به چای خود کمی زنجبیل اضافه کنید و یا اینکه یک تکه‌ی کوچک زنجبیل تازه و پوست‌کنده بجوید. شما همچنین می‌توانید برای جلوگیری از نفخ حاصل از خوردن حبوبات یک تا دو ورقه‌ی نازک زنجبیل تازه را به غذای حاوی این مواد اضافه کنید. خواهید دید که حالت نفختان به میزان قابل‌توجهی کاهش پیدا خواهد کرد.

زنجبیل برای تسکین درد

نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که افرادی که با شروع اولین علائم میگرن یا سردرد زنجبیل مصرف می‌کنند درد کمتری احساس می‌کنند. به خاطر اینکه ترکیبات موجود در زنجبیل باعث مسدود شدن ترشح هورمون‌های التهاب زا می‌شود. نتایج بررسی‌های دیگر نیز نشان می‌دهد زنجبیل می‌تواند به بهبود و تسکین آرتریت کمک کند.

اگر به دلیل ورود یک ویروس به بدنتان و یا حالت تهوع ناشی از ماشین‌گرفتگی

و غیره دچار حالت تهوع می‌شوید زنجبیل می‌تواند به دادتان برسد

به عقیده‌ی محققان افرادی که از آرتروز یا پولی آرتریت روماتوئید رنج می‌برند و روزانه پودر زنجبیل میل می‌کنند درد و تورم کمتری در مفاصل خود احساس می‌کنند. توصیه می‌کنیم مقداری پودر زنجبیل به شیر یا چای خود اضافه کنید. می‌توانید از زنجبیل تازه برای تهیه‌ی غذاهایتان نیز استفاده کنید.

زنجبیل برای پیشگیری از خطر ابتلا به سرطان

اگر در گذشته مردم از قحطی، وبا و یا طاعون و غیره می‌مردند امروزه سرطان بلای جان انسان شده است. به نظر می‌رسد که چاره‌ای جز تلاش برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری مهلک نیز وجود ندارد. نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که زنجبیل حاوی ترکیباتی است که خواص ضدسرطانی دارند. محققان مشاهده کرده‌اند که زنجبیل با سلول‌های سرطانی تخمدان مقابله می‌کنند. نتایج بررسی‌های دیگر نیز نشان می‌دهد که مصرف زنجبیل تازه باعث کاهش التهاب‌های کولون (روده) می‌شود.

زنجبیل

زنجبیل در دوره‌ی بارداری: آری یا نه؟

در خصوص مصرف زنجبیل در دوره‌ی بارداری اتفاق نظری بین محققان وجود ندارد. نتایج پژوهش‌های مختلف نتایج مختلفی را نیز نشان داده است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که رابطه‌ای بین مصرف زنجبیل و سقط‌جنین وجود دارد. نتایج بررسی‌های دیگر حاکی از این است که مصرف این ادویه باعث بروز مشکلات و عوارضی در این دوره می‌شود. درحالی‌که بررسی‌های متعدد دیگر نشان می‌دهد که مصرف زنجبیل در دوره‌ی بارداری نه تنها مشکلی به بار نمی‌آورد بلکه باعث تسکین حالت تهوع نیز می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌کنیم که شما قبل از مصرف مکمل یا خود زنجبیل با پزشکتان مشورت کنید. چون بسیاری از خانم‌ها برای مقابله با حالت تهوع‌های صبحگاهی از این ادویه استفاده می‌کنند.

زنجبیل باعث بروز التهاب‌های دهانی می‌شود

در طب سنتی این اعتقاد وجود دارد که زنجبیل گرمی است و باعث گرم شدن بدن می‌شود؛ یعنی اینکه باعث می‌شود بدن گرمای بیشتری تولید کند. امکان دارد این مسئله نیز باعث بروز التهاب در دهان و مخاط شده و ایجاد سوزش یا خارش کند. اگر شما با مصرف زنجبیل احساس التهاب و سوزش در دهان داشتید از مصرف آن بپرهیزید.

اگر همیشه نفخ می‌کنید توصیه می‌کنیم به چای خود کمی زنجبیل اضافه کنید و یا اینکه یک تکه‌ی کوچک زنجبیل تازه و پوست‌کنده بجوید

زنجبیل باعث تسکین حالت تهوع می‌شود

اگر به دلیل ورود یک ویروس به بدنتان و یا حالت تهوع ناشی از ماشین‌گرفتگی و غیره دچار حالت تهوع می‌شوید زنجبیل می‌تواند به دادتان برسد. پودر، نوشیدنی زنجبیل، قرص و یا مربای آن باعث تسکین معده و جلوگیری از آشوب آن می‌شود. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که زنجبیل به اندازه‌ی داروی اسکوپولامین یا همان هیوسین موثر عمل می‌کند. این دارو که بدون نسخه تجویز می‌شود و برای پیشگیری از ماشین‌گرفتگی، دل درد و غیره مصرف می‌شود.

زنجبیل

زنجبیل می‌تواند باعث کاهش قند خون شود

نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که پودر زنجبیل در افرادی که از دیابت نوع 2 رنج می‌برند باعث کاهش قند خون می‌شود. اگر شما نیز از این بیماری رنج می‌برید و نگران میزان قند خونتان هستید با پزشک معالجه‌ی خود در خصوص مصرف زنجبیل مشورت کنید. اگر پزشکتان تشخیص بدهد که مصرف این ادویه با داروهایتان تداخل ایجاد نکند می‌توانید از آن برای کنترل هر چه بیشتر قند خونتان استفاده کنید. توجه داشته باشید که در برخی موارد مصرف زنجبیل می‌تواند تأثیر خطرناکی روی میزان انسولین بدنتان داشته باشد.

زنجبیل همپای داروهای ضدانعقاد خون

نتایج یک پژوهش استرالیایی نشان می‌دهد که زنجبیل یک ضدانعقاد قوی است که تا حدودی قوی تر از آسپرین نیز محسوب می‌شود. در نتیجه مصرف آن برای بیمارانی که داروهای رقیق‌کننده‌ی خون مصرف می‌کنند توصیه نمی‌شود. به خاطر اینکه خطر خونریزی یا کبودی را در آن‌ها بالا می‌برد. اگر مشکل خونریزی دارید و یا از داروهای رقیق‌کننده‌ی خون استفاده می‌کنید بهتر است از مصرف زنجبیل بپرهیزید.

فاطمه مهدی پور

بخش تغذیه و آشپزی تبیان

نام علمی :Zingiber officinal 

خانواده: Zingiberaceae

نامهای دیگر: زنجفیل – شنگویر- جربیل- زنزبیل  

گیاه شناسی:

زنجبیل گیاهی چند ساله که برگهای آن شبیه سرنیزه و ظاهرش شبیه نی است. گلهای آن به رنگ سفید و سبز مایل به زرد و ریشه اصلی این گیاه از گره های  موجود روی ساقه های ریشه دار بوجود میاید.

پراکنش عمومی:

این گیاه بومی هندوستان است، ولی در نقاط دیگری از جهان از جمله چین نیز وجود دارد. کشت این گیاه در نقاطی مانند جنوب شرق اسیا،  امریکا، اقیانوسیه و آفریقا معمول است(1).

قسمت مورد استفاده:

از ریزومهای خشک‌شده که ضخیم، چوبی و کمی کشیده و پهن و به رنگ سفید متمایل به زرد استفاره می‌کنند که بو و طعم بسیار تند و مطبوعی دارد(2).

طبیعت:

 تر و تازه آن در سیّم گرم و در اول خشك و خشك آن در دویّم خشك و با رطوبت فضلیه(3).

افعال و قوا در طب سنتی ایران:

تقویت کننده نیروی حافظه و هاضمه و معده و کبد است.

بازکننده انسدادهای کبدی و افزاینده میل جنسی است.

نفخ و بادهایی را که در دستگاه گوارش وجود دارد از بین می برد.

رطوبت های (بلغم) نامناسبی را که به جداره معده و روده ها چسبیده پاک می کند و با دفع این رطوبات باعث لینت مزاج هم می شود.

رطوبات غیر ضروری در مغز و حلق را که باعث ایجاد ضعف و اختلال در کار آنها می شود را خشک کرده و سردی اعصاب را از بین می برد.

همین طور از آن در درمان برخی انواع فلج و دفع کرم معده نیز استفاده می شده است.

در دستگاه اداراری نیز برای افرادی که دچار ادرار قطره قطره ناشی از سردی هستند مفید است و ضعف اندامهای دستگاه ادراری را برطرف می کند.

در برطرف کردن اسهالهایی که ناشی از فساد و خرابی غذا باشد توصیه شده است.

باعث از بین رفتن تشنگی کاذب ناشی از بلغم می شود (تشنگی کاذب زمانی است که فرد با خوردن آب خنک مجدد احساس تشنگی دارد).

این گیاه دارویی به عنوان مصلح (اصلاح کننده مضرات) بسیاری از مواد غذایی سرد و تر از جمله میوه ها و لبنیات مثل ماست شناخته شده و توصیه می شود.

برای کاهش درد و ورم مفاصل نیز که ناشی از سردی و تری باشد به کار می رود.

همچنین به دلیل مزاج گرمی که دارد و به دلیل دفع رطوبات اضافه و بلغم، ضعف و سستی ناشی از سرما و رطوبت را از بین برده و ایجاد انرژی می کند.

چون آن را نرم بكوبند و بپزند و بر آب گوشت بپاشند و بخورند جهت دفع اوجاع مفاصل و امراض بارده رطبه و اورام بارده نافع است(3).

 مربای زنجبیل که به آن زنجبیل پرورده گویند،  جهت تقویت باه و گرده و مثانه و هضم معده‌ی بارد و آخر تب بلغمی و سرد مزاجان را نافع است.برای رفع سموم حیوانی و تسكین تشنگی بلغمی نافع است(6).

اشکال مصرف:

1-چای زنجبیل ،2- تنتور، 3-شربت

1-چای زنجبیل: یک قاشق چای‌خوری پودر زنجبیل و یا دو قاشق چای‌خوری زنجبیل رنده شده‌ی تازه را همراه آب‌جوش داخل قوری ریخته و به مدت پنج دقیقه آن را با حرارت ملایم دم کرده، و سپس آن را با عسل شیرین کرده و میل نمایید. هر چه چای زنجبیل بیشتربماند و دم بکشد، تندتر می‌شود(4). 

2-تنتور: برای درست کردن تنتور می‌توان از الکل50 درجه استفاده کرد. یک قسمت زنجبیل رنده شده‌ را با سه قسمت الکل50 درجه مخلوط کنید و داخل یک شیشه تیره بریزید و به مدت 14 روز(چند بار در روز) آن را تکان دهید. بعد از این مدت ان را صاف کرده و در جای خشک و خنک نگهداری کنید(4).

اگر ازتنتور زنجبیل استفاده می‌کنید،10 قطره از آن را در یک لیوان آب گرم بریزید، و با عسل شیرین کنید و بنوشید(4).

3-شربت زنجبیل: 

برای تهیه‌‌ی شربت زنجبیل ، یک قسمت زنجبیل رنده شده‌ را با سه قسمت عسل مخلوط کنید و داخل یک شیشه در بسته در یخچال نگهداری کنید و هر موقع خواستید، مصرف کنید(4).

کاربردها در طب نوین:

تاکنون مطالعات متعددی در زمینه اثرات ریشه زنجبیل مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی صورت گرفته و موارد ذیل نتایج و گزارشات منتشر شده برخی از مطالعات معتبر می باشد:

ریشه زنجبیل دارای اثرات آنتی ترومبوتیک و آنتی اکسیدانی و تحریک کننده ترشحات بزاق و  صفرا می باشد(5)

در تحقیقات زنجیبل به عنوان داروی ضد تهوع و استفراغ شناخته شده است. برای رفع تهوع های ناشی از  بارداری، شیمی درمانی و بعد از عمل می‌توان استفاده کرد(12-5-13). همچنین استفراغ های ناشی از  مسافرت با کشتی یا هواپیما یا اتومبیل پیش می‌اید،موثر است. اثرات این گیاه در درمان آرتروز مثبت اعلام شده است(12-11).

zingiberene و 6-gingerol مسئول خاصیت ضد زخم فعال را در زنجبیل دارد(10).

موادی که درزنجبیل خاصیت ضد زخم معده را کنترل می کنند عبارتند از:B-sesquiphellandrene ,B-bisabolene ,arcurcumene وshogaol  (10).

این گیاه اثر ضد درد و التهاب دارد. زنجبیل خاصیت ضد درد را از طریق سرکوب بیوسنتز لکوترین بوسیله مهار کردن 5-lipoxygenase انجام می دهد.زنجبیل از طریق مهار سنتز ترومبوکسان و مهار چندین ژن درگیر در التهاب به عنوان ضد التهاب عمل می کند(5). این ژنها عبارتند از: ژنهایی که سایتوکنین را پشتیبانی می کنند, chemokines, آنزیم COX-2  (9-10).

 همچنین زنجبیل اثر ضد پلاکتی را هم دارد. gingerol و  مشتقاتش یک پتانسیل در مهار کردن پلاکت را دارند . ترکیب gingerol  با مهار کردن اسید آرشیدونیک باعث واکنش آزاد کردن پلاکت شبیه آسپیرین می شود, احتمالاَبه دلیل اثر بر فعال کردن COX در پلاکت می باشد(9-10-12-13).

زنجبیل چندین ترکیب ضد میکروبی دارد این ترکیبات ضد میکروبی در برابر Staphylocococcus aureus , Streptococcus pyogenes  , S.pheumoniae  , Haemophilus است(9-10).

 زنجبیل ضد شیستوزوما فعال است. Gingerolبر ضد Bacillus subtilis و     Escherichiaفعال است. روغن زنجبیل ترکیب ضد میکروبی بر علیه باکتریها گرم مثبت و گرم منفی و قارچها دارد. Shogaol و zingerone  مهارکننده ی قوی Salmonella typhi , vibrio cholerae , Tricophyton violaceum ,Trichomonas vaginalis است. B-sesquiphellandrene  فعالیت ضد رینوویروس دارد(10).

عصاره زنجبیل بصورت مستقیم و غیر مستقیم اثر آنتی اکسیدان دارد(9-10). تجویز خوراکی زنجبیل به میزان قابل توجهی سطح رادیکال آزاد را کاهش و افزایش فعالیت آزاد درون زا آنتی اکسیدان, سوپر اکسید و کاتالاز و اثر مقدار کمی ویتامین را دارد(10).

gingerol وshogaol جدا شده از زنجبیل اینوتروپیک مثبت در عضله قلب نشان داده است. به نظر می رسد اثر gingerol تحت فعالیت Sr Ca2+ -ATP ase است(10).

زنجبیل کمک به حفظ درجه حرارت بدن و مهار سروتونین ناشی از هیپوترمی می کند(13-10). علاوه بر این زنجبیل مبتنی بر یک وعده ی غذایی هیچ اثر قابل توجهی روی متابولیسم بدن نمی گذارد(10).

ترکیبات شیمیایی:

روغن فرار، آریل آلکانهایی از قبیل جینجیرول، شوگائول، جینیرو ‌دی‌ اول، نشاسته(1). کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، ویتامین B6، ویتامینC.

موارد منع مصرف:

مصرف زیاد گیاه مزبور توسط مبتلایان به گرما‌زدگی، سنگهای صفراوی و افراد در معرض خطر خونریزی ممنوع می‌باشد(1 -5). مصرف زیاد آن برای افراد دارای زخم واضح امعاء و احشا (زخم مری و معده) مضر و ممنوع است.

فواید و خواص خارخسک در طب سنتی

گیاه خارخاسک یا خار خسک در طب سنتی، خواص درمانی متفاوتی چون دفع سنگ کلیه و مثانه و رفع التهاب مجاری ادرار دارد. میوه این گیاه که در ایران نیز وجود دارد برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خارخاسک

گیاه خارخاسک از خانواده اسفندها است و قسمت مورد استفاده این گیاه میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهی تمام قسمت‌های گیاه است و اغلب، تمام میوه آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه دارویی به عنوان علف هرز در بیشتر مناطق دیده می‌شود. اگرچه گیاه خارخاسک در آمریکا و استرالیا گیاهی سمی محسوب می‌شود اما در طب سنتی چین و هند پیشینه‌ای طولانی و مصارف درمانی بسیار دارد.

این گیاه با گل‌های زردرنگ در مناطق صحرایی و با شرایط نامناسب هم رشد می‌کند. خارخاسک به عنوان گیاه یک ساله در آب‌وهوای سردتر پرورش می‌یابد. از ترکیب‌های مفید و فعال موجود در گیاه خارخاسک می‌توان به ساپونین‌ها، لیگنینامیدها، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و گلیکوزیدها اشاره کرد.

مطالعات آزمایشگاهی روی حیوانات حاکی از آن است که مصرف این گیاه به افزایش ترشح هورمون تستوسترون و همچنین افزایش قدرت و حجم عضلات منجر می‌شود. همچنین مصرف این گیاه تولید سلول‌های جنسی مردانه و زنانه را افزایش می‌دهد. همچنین گیاه خارخاسک در درمان بیماری‌های قلبی – عروقی همچون فشارخون بالا، کم‌خونی، ضعف گردش خون و آنژین صدری موثر است.

گیاه خارخاسک باعث کاهش قند خون بیماران دیابتی می‌شود

نتیجه یک تحقیق نشان می‌دهد عصاره میوه گیاه خارخاسک باعث کاهش قند خون در موش‌های دیابتی می‌شود. این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات مقادیر متفاوت از عصاره میوه گیاه خارخاسک بر قند خون در موش صحرایی در مقایسه با داروی گلی بن کلامید در کوتاه مدت و بلندمدت انجام شد. در این تحقیق تعداد 60 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به وزن 200 تا 250 گرم که در شرایط یکسان نگهداری می‌شدند، به وسیله استرپتوزوسین دیابتی شدند و در این تحقیق مورد آزمایش قرار گرفتند. به این موش‌ها عصاره هیدرو الکلی گیاه خارخاسک در دوزهای 750 ،500 ،250 ،150 ،60 ،30 ،15و 1000 میلی‌گرم در بررسی حاد داده شد و در دوزهای 750 ،500 و  1000 در بررسی فاز مزمن، داروی گلی بن کلامید به مقدار 10 میلی‌گرم به روش داخل صفاقی تزریق شد و این دو با هم مقایسه شدند.

خارخاسک با کاهش تحریک عصبی، افزایش فعالیت عضله قلب و از بین بردن هورمون‌های مازاد از جریان خون، برای برطرف کردن فشارخون مفید است

بعد از این مرحله نمونه خون از ورید خونی موش‌ها به صورت ناشتا و  2ساعت پس از تغذیه جمع‌آوری شد و قند خون با استفاده از دستگاه گلوکومتر اندازه‌گیری شد. نتایج آنالیز آماری نشان داد عصاره هیدرو الکلی میوه خارخاسک سبب کاهش میزان قند خون در موش‌های دیابتی در مقایسه با داروی معیار و گروه شاهد می‌شود. دوزهای 250، 150،60 ،30 ،15 و 500 میلی‌گرم تأثیر معناداری بر قند خون نداشتند درحالی‌که دوزهای 750 و 1000 سبب کاهش پیش‌رونده قند خون دوساعته و ناشتا شدند. بر اساس نتایج حاصل‌شده از این تحقیق عصاره هیدروالکلی میوه گیاه خارخاسک باعث کاهش میزان قند خون در موش‌های دیابتی در مقایسه با داروی معیار شد.

خارخاسک و دفع سنگ‌های مجاری ادراری

این گیاه دفع‌کننده سنگ‌های مجاری ادراری و تسهیل دهنده عمل تصفیه خون و اعمال کبدی است و نحوه مصرف آن بدین صورت است: میوه این گیاه باید روزی 3 مرتبه و به میزان 2 تا 4 گرم به صورت دم کرده مصرف شود. 

خارخاسک

خارخاسک و ناتوانی جنسی

اگر چه بسیاری معتقدند که گیاهان دارویی برای مشکلات جنسی کاربردی ندارند و این مشکل را برطرف نمی‌کنند اما تحقیقات خلاف آن را ثابت کرده است. یکی از بهترین این داروها خارخاسک است که روی کاربرد آن تحقیقات بسیاری انجام شده است. این ماده از زمان‌های قدیم در اروپا و آسیا برای درمان ناتوانی‌های جنسی و ناباروری مورد استفاده قرار می‌گرفته است البته قبل از اینکه پیشرفت‌های علمی داروهایی شیمیایی و علاج‌های پزشکی برای این عارضه پیدا شود و ماده اصلی آن که پروتودیوسین نامیده می‌شود کشف شود. شش دانشگاه و بیمارستان آکادمیک بیش از نه تحقیق روی این مسئله انجام داده‌اند که آثار پر منفعت داروهای گیاهی را به اثبات می‌رساند. این تحقیقات نشان داده است که خارخاسک در مواقعی کاربرد دارد که هورمون‌های جنسی فرد نامتوازن بوده یا تستوسترون کاهش یافته باشد. در این حالت ماده فعال موجود در خارخاسک می‌تواند با استفاده از آنزیم‌های طبیعی بدن فرد این کمبود را جبران کند.

غرغره‌ی جوشانده خارخاسک برای معالجه التهاب‌ها و برفک دهان، کاربرد دارد

تحقیقات دیگری نشان داده است که خارخاسک می‌تواند DHEA که ماده‌ای موثر برای برقراری یک رابطه‌ی جنسی سالم و کامل می‌باشد را در بدن فرد بالا ببرد. این ماده برای درمان ناتوانی‌های جنسی بالا بردن کیفیت عملکرد فرد بسیار خوب عمل می‌کند و اگر به طور مرتب مورد استفاده قرار گیرد می‌تواند این مشکل را درمان کند، به یاد داشته باشید که این دارو فوری عمل نمی‌کند و نیازمند زمان است.

نکته قابل‌توجه: اگرچه می‌توان در فروشگاه‌ها انواع مختلفی از این داروی گیاهی را مشاهده کرد، اما باید توجه داشته باشید که بعضی از این داروها اصل نیستند و فاقد آن ماده فعال که به درمان این عارضه کمک می‌کند هستند. دقت کنید که نوعی از این ماده را انتخاب کنید که حداقل 45 درصد حاوی پروتوسین باشد.

خارخاسک برای کاهش فشارخون مفید است

خارخاسک گیاهی است که در گذشته برای کاهش چربی خون و کلسترول، رفع تصلب شرایین، انسداد و سخت شدن سرخرگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. ترکیبات این گیاه در کاهش مقدار سدیم موجود در خون که باعث کاهش حفظ میزان مایعات می‌شود، موثر است. خارخاسک با کاهش تحریک عصبی، افزایش فعالیت عضله قلب و از بین بردن هورمون‌های مازاد از جریان خون، برای برطرف کردن فشارخون مفید است.

دیگر خواص این گیاه

* این گیاه بین ورزشکاران به خصوص بدن‌سازان به همراه مکمل‌های غذایی برای تقویت توده عضلانی و افزایش قدرت مصرف می‌شود و در داروهای سنتی چینی‌ها و هندی‌ها برای درمان بیماری‌های کبد و کلیه و بیماری‌های قلبی - عروقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

* کارشناسان مالیدن یا خوردن روغن خارخاسک را در تسکین درد مفاصل و کمر تأثیرگذار می‌دانند.

* غرغره‌ی جوشانده خارخاسک برای معالجه التهاب‌ها و برفک دهان، کاربرد دارد.

* میوه‌ی خارخاسک مانند عصاره‌ی گیاه عمل می‌کند و دَم‌کرده‌ی میوه آن، برطرف‌کننده‌ی بیماری‌های کلیه و نقرس است.

خارخاسک

* علاوه بر این افراد مبتلا به اختلالات گوارشی همچون یبوست و نفخ نیز می‌توانند از فواید درمانی خارخاسک بهره‌مند شوند.

* گیاه خارخاسک در طب سنتی چین برای تقویت کبد، درمان پرخوری و همچنین درمان مسمومیت غذایی استفاده می‌شود.

* این گیاه به دلیل ادرارآور بودن و داشتن خواص ضدعفونی‌کنندگی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادراری را کاهش دهد.

* خارخاسک همچنین در درمان اختلالات ایمنی بدن از قبیل آلرژی‌های پوستی و اگزما نیز تأثیرات سودمندی دارد.

میزان مصرف خارخاسک

میزان مجاز برای هر بار مصرف خوراکی این گیاه، از ریشه، برگ یا میوه، حداکثر 20 گرم و از روغن آن، حداکثر 28 گرم است که این میزان اغلب باید به همراه شیره‌ی انگور یا شیره‌ی خرما و یا عسل مصرف شود.

منبع : ایسنا - دکتر نرگس ساداتی، متخصص فارموکوگنوزی

فواید و خواص تخم شربتی در طب سنتی

خواص فراوان تخم شربتی :

تخم شربتی گیاهی خودرو، یک ساله و شبیه به ریحان ولی با برگ‌ها و تخم‌های ریزتر است. ساقه‌های آن مربع شکل و گلش مایل به قرمز و صورتی است. این گیاه در اوایل بهار در کوهستان‌ها و بیابان‌ها می‌روید.

تخم این گیاه سیاه شفاف است و وقتی‌که در آب ریخته شود بلافاصله حالتی خمیری و لعاب‌دار در آب ایجاد می‌کند که بسیار لغزنده است و رنگش متمایل به رنگ خاکستری می‌شود. لعاب این دانه‌ها پس از جذب آب مانند فالوده می‌شود.

تخم شربتی در حقیقت دانه‌های گیاه ریحان کوهی است که به علت داشتن ترکیبات لعاب‌دار به صورت محلول در آب (شربت) استفاده می‌شود. لعاب این دانه‌ها پس از جذب آب به صورت ژله‌ای درمی‌آید که می‌تواند برای رفع عطش مورد استفاده قرار گیرد. تخم شربتی خواص زیادی دارد و این‌گونه نیست که فقط برای فصل گرما توصیه شود.

نام‌های دیگر این گیاه: بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض می‌باشد.

۱– کم کردن وزن بدون گرسنگی کشیدن

تخم شربتی بدلیل حالت ژلاتینی خود انسان را تا مدتها سیر نگهمیدارد. چون دانه های ژلاتینی آن از آب درست شده، هیچ کالری ندارد و چون آب آن به مدت طولانی داخل دانه ها حتی درون بدن باقی میماند، باعث میشود که بدن احساس سیری کند. پس به جای خوردن داروهای زیان آور برای کم کردن اشتها، چرا از تخم شربتی استفاده نشود

۲-نگهداشتن فشار خون متعادل

فشار خون انسان ممکن است بعد از غذا بخصوص اگر غذاهای پر نشاسته خورده شود، بالا میرود و باعث احساس خستگی و کمبود انرژی میگردد. با متعادل نگهداشتن فشار خون، نه تنها شانس مبتلا شدن به بیماری دیابت کم میشود، بلکه انسان در طول روز انرژی متعادلی خواهد داشت. اگر شما تخم شربتی را با غذای خود بنوشید، خاصیت ژله بودن آن، باعث میشود که مواد نشاسته ای به تدریج شکر موجود در خود را آزاد کنند و به این ترتیب شما به طور تدریجی انرژی متعادل در طول روز خواهید داشت

۳ – از ورم معده و دیگر ناراحتی های معده جلوگیری میکند

۴– دارای مقدار فراوانی روغن اومگا۳ میباشد.

۵– تخم شربتی به شما انرژی فراوانی میبخشد برای تمام طول روز

۶– تخم شربتی دارای مقدار زیادی آنتی اکسیدانت میباشد که شما را جوان نگهمیدارد

۷– تخم شربتی دارای مقدار فراوانی پروتئین میباشد

۸– تخم شربتی دارای مقدار زیادی کلسیم میباشد

۹– دارای یک ماده معدنی میباشد به نام بورون که باعث میشود انتقال کلسیم به استخوانها میشود

۱۰-دارای مقدار زیادی پتاسیم میباشد

۱۱-دارای مقدار زیادی آهن میباشد

منبع : تبیان

-----------------------

تخم‌شربتی در حقیقت دانه‌های گیاه ریحان كوهي است که به علت داشتن ترکیبات موسیلاژی (لعاب‌دار) به‌صورت محلول در آب (شربت) استفاده می‌شود و پس از جذب آب به صورت ژله‌ای درمی‌آید ...

تخم‌شربتی در حقیقت دانه‌های گیاه ریحان کوهی است که به علت داشتن ترکیبات موسیلاژی (لعاب‌دار) به‌صورت محلول در آب (شربت) استفاده می‌شود و پس از جذب آب به صورت ژله‌ای درمی‌آید …

 تخم شربتی

تخم شربتی خواص زیادی دارد و این‌گونه نیست که فقط برای فصل گرما توصیه شود.

نام‌های دیگر این گیاه: بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض می‌باشد.

خواص تخم شربتی:

تخم شربتی دارای مقدار فراوانی پروتئین، آهن، پتاسیم و کلسیم است و در عین حال آنهایی که در جذب کلسیم مشکل دارند بدانند یک ماده معدنی به نام بورون در تخم شربتی باعث انتقال کلسیم به استخوان‌ها می‌شود.

 تخم شربتی برای درمان بیماری‌های تنفسی مفید است.

مخلوطی از آن با زنجبیل و عسل در درمان آسم، سرفه، سرماخوردگی، آنفلوانزا و برونشیت موثر است.

 کم کردن وزن بدون گرسنگی کشیدن: دانه‌های ژلاتینی تخم شربتی بدون آنکه کالری داشته باشد تا مدت‌ها فرد را سیر نگه می‌دارد و به جای خوردن داروهای زیان آور برای کم کردن اشتها، می‌توان از تخم شربتی استفاده کرد.

نگهداشتن فشار خون متعادل: معمولاً بعد از خوردن غذا به‌ویژه غذاهای پر نشاسته، فشارخون بالا می‌رود و اگر تخم شربتی همراه غذا خورده شود مواد نشاسته‌ای به تدریج شکر موجود در خود را آزاد می‌کنند و به این ترتیب شما به طور تدریجی انرژی متعادل در طول روز خواهید داشت.

پیشگیری از دیابت: با متعادل نگهداشتن فشار خون، شانس ابتلا به بیماری دیابت کم میشود

تخم شربتی دارای خاصیت عطسه آور، سنگ آور و ملین می باشد

کمک به رفع احساس تشنگی و عطش

حاوی مقادیر فراوان  امگا۳ میباشد.

از تخم شربتی برای درمان ناراحتی‌های گوارشی مانند درد و ورم معده، نفخ، یبوست، سوءهاضمه و بی نظمی کارکرد روده‌ها استفاده می‌شود.

خلق و خوی فرد را خوب می‌کند، خستگی مفرط ذهنی، تنش‌های عصبی، افسردگی، میگرن و مالیخولیا را برطرف می‌کند.

از روغنی که با خرد کردن تخم‌های شربت به دست می‌آید، برای درمان عفونت‌هایی مانند زخم، بریدگی، عفونت مثانه، عفونت پوست و… استفاده می‌شود.

در کشور چین، از تخم شربتی برای درمان عفونت، درد معده، گزیدگی مار و حشرات و پایین آوردن دمای بدن استفاده می‌شود.

از آن جا که تأثیر ضد اسپاسمی دارد، سیاه سرفه را برطرف می‌کند.

به منظور تقویت قلب، تخم شربتی را در عرق بید مشک یا نسترن بریزید و بنوشید.

به منظور تقویت اعصاب، روزانه یک یا دو بار تخم شربتی را در عرق بادرنجبویه مخلوط کنید و آن را با عسل شیرین کنید و بنوشید.

برای درمان تنگی نفس و سرفه‌های خشک، یک قاشق مرباخوری تخم شربتی را در یک لیوان آب ولرم حل کنید و آن را جرعه جرعه بنوشید.

تخم شربتی دارای مقدار زیادی آنتی اکسیدان بوده و  تاثیر زیادی در شادابی و جوانی پوست دارد.

فواید مصرف تخم شربتی در کاهش وزن:

اگر می خواهید بدون اینکه گرسنگی بکشید یا ورزش کنید هم چنین بدون مصرف داروهای پُر خطر لاغر کننده و چسبهای لاغری وزن کم کنید تخم شربتی یک راه معجزه گر برای شماست.

تخم شربتی بدلیل حالت ژلاتینی خود انسان را تا مدتها سیر نگه میدارد.

چون دانه های ژلاتینی آن از آب درست شده، هیچ کالری ندارد و چون آب آن به مدت طولانی داخل دانه ها حتی درون بدن باقی میماند، باعث میشود که بدن احساس سیری کند.

اگر شما تخم شربتی را با غذای خود بنوشید، خاصیت ژله بودن آن، باعث میشود که مواد نشاسته ای به تدریج شکر موجود در خود را آزاد کنند و به این ترتیب شما به طور تدریجی انرژی متعادل در طول روز خواهید داشت .

بر خلاف تمامی قرصها و روشهای لاغری که به ناراحتی های معده منجر می شوند مصرف تخم شربتی  از ورم معده و دیگر ناراحتی های معده جلوگیری میکند .

همان طور که می بینید تخم شربتی نه تنها شما را لاغر می کند بلکه هیچ عارضه ای نداشته و تمامی نیازهای بدن شما را نیز تامین مینماید.

بدین منظور تنها کافی است مقداری تخم شربتی را در آب حل کرده و میل کنید.

مصرف تخم شربتی در بارداری و شیردهی:

گفته شده است در دوران بارداری مصرف روزانه ۱۰گرم تخم شربتی برای تقویت قلب و صحت مزاج وخوشرنگی و زیبایی طفل بسیار مفید است

مصرف تخم شربتی در دوره شیردهی، سبب ازدیاد شیر مادر میشود ولی در مصرف آن زیاده روی نشود. 

مضرات: 

۱) اشخاص مبتلا به کرم معده نباید از تخم شربتی استفاده کنند.

۲) زیاده روی در مصرف تخم شربتی موجب ایجاد سر گیجه و همچنین بروز اختلال در حس بینایی می شود.

نوشته شده توسط گروه ۷ گنج

فواید و خواص زیره سبز در طب سنتی

زیره ی سبز گیاهی است بوته ای و علفی به ارتفاع حداکثر نیم متر. ساقه ی این گیاه راست و دارای انشعابات دوتایی است. ریشه ی آن باریک و بلند و به رنگ سفید است.

برگ ها به خاطر تقسیمات و بریدگی های زیادی باریک و نخی شکل هستند و به صورت متناوب بر روی ساقه قرار گرفته اند. گل ها  کوچک به رنگ  سفید و گاهی صورتی می باشند که مجموع آن ها به صورت چتر مرکب در انتهای ساقه قرار گرفته اند.

میوه ها دوکی شکل و به طول حداکثر 6 میلی متر و عرض 1/5میلی متر می باشند که سبز کم رنگ مایل به خاکستری هستند و بوی معطری دارند.

غیر از میوه، قسمت های دیگر گیاه نیز معطر است. قسمت مورد استفاده ی این گیاه، میوه های آن است که سرشار از اسانس می باشد.

زیره ی سبز در ایران به صورت خودرو و یا کشت شده وجود دارد و مهم ترین مناطق رشد و تکثیر آن گستره ی وسیعی از استان خراسان از جمله سبزوار، نزدیک مشهد و اطراف سرخس، اطراف سمنان، اطراف تهران، اطراف دامغان و بسیاری دیگر از نواحی مستعد ایران می باشد.

تاریخچه:

زیره ی سبز جزء اصلی پودرهای کاری و چیلی است و به عنوان طعم دهنده در محصولات غذایی - تجاری متنوعی به کار می رود.

روغن این گیاه از طریق تقطیر با بخار آب، برای مزه دار کردن نوشیدنی ها، دسرها و چاشنی ها مصرف می شود و همچنین جزء معطر کرم ها، لوسیون ها و عطریات است.

ترکیبات مهم:

دانه های زیره ی سبز حاوی تا 5 درصد اسانس، 22 درصد چربی، تعداد زیادی اسید آمینه ی آزاد، تعدادی فلاونوئیدهای گلوکزیدی از جمله مشتقاتی از آپی ژنین و لوتئولین است.

ترکیبات اصلی، اسانس آلدهیدی هستند که تا 60 درصد آن را تشکیل می دهند.

کومین آلدهید مهم ترین جسم اسانس زیره ی سبز است. چنانچه دانه ها پودر شوند، اسانس آن تا حدود 50 درصد کاهش می یابد و در صورتی که مدت آسیاب کردن بیش از یک ساعت باشد، کاهش میزان اسانس از این هم بیشتر خواهد بود.

ترکیبات دیگر اسانس هیدروکربن های منوترپنی و سس کویی ترپنی است.

یکی از بهترین نشانه های مرغوبیت و کهنه نبودن دانه ها، وجود دو جسم کومین آلدهید و 3- پارامنتن 7- آل  به مقدار قابل توجه در اسانس زیره ی سبز است.

زیره ی سبز 

دارو شناختی و اثرات مهم:

عصاره ی اتردوپترولی زیره ی سبز خاصیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد. گرچه کومین آلدهید خالص حتی با غلظت های بالا اثرات مهار پراکسیداسیون کبدی را نشان نداده است، ولی قدرت پاک کنندگی آنیون های سوپراکساید را دارا است.

در مطالعاتی ادویه های حاوی زیره ی سبز خاصیت ضد سرطانی را در موش نشان داده است.

اسانس زیره ی سبز و کومین آلدهید دارای اثرات قوی لاروکش و ضد باکتری می باشد. اسانس آن در غلظت های 300 تا 600 در میلیون، از رشد لاکتوباسیلوس پلانتاروم جلوگیری می کند.

سمیت و عوارض جانبی:

زیره ی سبز همیشه یک ادویه ی غیرسمی و خوراکی بوده است. در عین حال ممکن است بعضی افراد به آن حساسیت داشته باشند.

در آزمایش اسانس خالص زیره ی سبز از قسمت تراشیده شده ی پوست شکم موش به سرعت جذب و اثرات فتوتوکسیسیته ی آن مشخص شد. این اثر بیشتر به ترکیب کومین آلدهید آن نسبت داده شده است.

طریقه و میزان مصرف:

* مصرف هر نوبت زیره ی سبز را بین 300 تا 600 میلی گرم توصیه کرده اند که می تواند تنها یا همراه با گیاهان دیگر و یا ادویه جات مصرف شود.

این میزان معادل با 10 عدد دانه می شود. اسانس آن را می توان 0/06تا0/2 میلی لیتر در یک نوبت مصرف کرد.

مهم ترین اثرات گزارش شده:

سقط کننده، ضد درد، بی حس کننده، ضد کرم، ضد چسبندگی پلاکت ها، ضد باکتری، ضد سم، ضد صفرا، ضد باروری، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده ی قوای جنسی، قابض، ضد نفخ، ضد احتقان، معرق، هضم کننده ی غذا، ادرار آور، شیرافزا، دارای خاصیت استروژنی، قارچ کش، لاروکش، فتودرماتیتیک، محرک، تقویت کننده ی معده، تقویت کننده ی رحم و التیام دهنده ی زخم.

نکات قابل توجه:

1- مقدار مصرف این نوع زیره نسبتاً کم است؛ به طوری که مصرف آن را در هر نوبت کمتر از 1 گرم توصیه کرده اند.

2- جنس، گونه، نوع اسانس و ترکیبات گیاه زیره ی سبز با زیره ی سیاه کاملاً متفاوت است و اثرات دارویی آن ها نیز در بعضی موارد تفاوت دارد؛ به همین دلیل میزان مصرف آن ها نیز متفاوت خواهد بود. مقدار مصرف زیره ی سیاه، که در بسیاری از غذاها مصرف می شود، می تواند ده برابر زیره ی سبز باشد.

3- بوی متفاوت این دو نوع زیره( سبز و سیاه ) به دلیل متفاوت بودن ترکیبات اصلی اسانس آن ها است.

4- بیشترین مصرف زیره ی سبز در جهان در صنایع غذایی، ادویه جات، طم دهنده ها، خوشبو کننده ها و صنایع عطرسازی می باشد.

دکتر محمد حسین صالحی سورمقی –  دکترای داروسازی

و عضو هیات علمی دانشکده داروسازی

منبع : تبیان

----------------------------------

لاغری : زیره سیاه با زیره سبز

در منابع فارسی و سایت های انگلیسی جستجو کردم، ولی تفاوتی بین زیره سیاه و سبز پیدا نکردم. لذا از نظر خواص یکی هستند. در کل عرق زیره باعث افزایش متابولیسم بدن می شود و از این طریق به سوختن بهتر مواد غذایی و لاغر شدن کمک می کند.

در چند منبع فارسی و انگلیسی خواص زیره را خواندم. خواص زیر را دارا بود:

1- افزایش متابولیسم و گرمای بدن

2- بهبود بیماری‌ها تنفسی مثل برونشیت و آسم

3- حفظ سلامتی معده و روده، كبد و كلیه‌ها

4- خاصیت مشابه آنتی هیستامین و در نتیجه جلوگیری از لخته شدن خون

5- ارتقاء عملكرد سیستم ایمنی بدن

6- پیشگیری از سرطان

سلیر خواص داروئی زیره را برایتان بیان می كنم:

1) قابض و خشك كننده است.

2)ضد تشنج است .

3)برای برطرف كردن بیماری صرع مفید است.

4)در دفع گاز معده موثر است.

5)قاعده آور است.

6)عرق آور است.

7)برای رفع برونشیت از دم كرده زیره استفاده كنید .

8)برای برطرف كردن سوءهاضمه مفید است.

9)ترشحات زنانگی را برطرف می كند.

10)برای تحریك اشتها، زیره سبزه را با سركه و آب مخلوط كرده و قبل از غذا بخورید .

11)برای برطرف كردن قطره قطره ادرار كردن زیره را تفت داده و سرخ كنید و سپس با آب بخورید .

12)برای رفع نفخ روده و معده می توانید دم كرده زیره را تنقیه كنید .

13)برای التیام زخم چشم ، دانه های له شده زیره سبز را در آب برنج خام خیس كرده و سپس مایع بدست آمده را قطره قطره روی زخم چشم بریزید.

14)هنگامیكه اطفال شیر خوار دل درد دارند و نفخ در شكم شان پیچیده ،چند قطره اسانس زیره را با روغن بادام مخلوط كرده و با آن شكم آنها را ماساژ دهید .

15)و بالاخره زیره را در غذاهایی كه نفاخ هستند مخصوصا حبوبات استفاده كنید .

طرز استفاده:

دم كرده زیره : مقدار 5 گرم زیره را در یك لیتر آب جوش ریخته و بمدت 10 دقیقه دم كنید .

مخلوط با عسل : گرد زیره را به مقدار یك گرم عسل مخلوط كرده و استفاده كنید .

اسانس زیره : این اسانس را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریدری كنید . مقدار مصرف آن 2 قطره در یك لیوان آب نیم گرم می باشد.

مطلبی را نیز از كتاب “خواص خوراكی ها ” ، نوشته : دكتر غیاث الدین جزایرى برایتان می فرستم كه خواص زیره از زبان خود زیره بیان شده است. بنابراین از طرز گفتاری متن تعجب نكنید.

من ((زیره )) هستم :

من سوغات كرمان زیره هستم . در فارسى به من ((زیره ))، در عربى به من ((سنوت )) مى گویند و در كتاب هاى گیاه شناسى قدیم ((كمون )) خوانده شده ام ، و در زبانهاى اروپایى نام من با كمى تغییر از كمون گرفته شده است ، زادگاه اولیه نوع سیاه من كرمان است واینكه بعضى از مولفین اروپایى و مترجمین ایرانى منشا مرا مصر علیا نوشته اند صحیح نیست ، فقط نوعى از ما كه به كمون نبطى معروف است از قدیم در سواحل رودخانه نیل خاكسترى است فرق بسیار است . از جمله اینكه من شكم را جمع مى كنم و نوع نبطى به آن لینت مى دهد. زراعت من به آب زیاد احتیاج ندارد و كشاورزان كرمان به جاى اب وعده آنرا مى دهند در صورتى كه محصولى كه در كنار رودخانه نیل به عمل مى آید. از آب زیادترى بهره مند مى شود.

خاصیت هورمونى و ضد عفونى كننده و قدرت میكرب كشى من خیلى زیادتر از انواع دیگر است ، من داراى انواع مختلف به رنگهاى سیاه ، سبز، صورتى ، زرد و قهوه اى و سفید خاكسترى هستم .

بذر انواع ما بیضى دراز است و همگى داراى یك اسانس روغنى فرار مخلوط از چند تركیب دارویى و مواد موثره بوده و همراه آن مقدارى تانن – رزین – صمغ و نوعى الكل و تركیبات كوچك ازت دار است . اروپاییان مرا مانند ادویه به غذا میزنند و پنیر را با آن خوشبو و حفظ مى نمایند و یك نوع نان با آن مى پزند و اعراب بذر ما را با عسل و فلفل مخلوط كرده ، معجونى جهت تقویت قوه باه درست مى كنند. میوه من استعمال داخلى دارد و هم خارجى – بادشكن و جمع كننده رطوبت است ، مقوى معده – امعاء كبد بوده ، اشتها را تحریك مى كند. جلوى سكسكه را میگیرد، ورم طحال و اسهال را معالجه مى كند. به علت داشتن هورمون جنسى ، شهوت را بر مى انگیزد و شیر مادران را زیاد مى كند. عادت ماهانه زنان را باز مى كند و به موقع آنرا بند مى آورد. عرق را زیاد مى كند و بوى بد آنرا برطرف مى سازد. پرندگان مخصوصا كبوتر به بوى دانه سیاه من علاقمندند و اگر آنرا در لانه كبوتر بگذارید، زود مانوس شده و هر كبوترى كه بوى آنرا بشنود، به سوى لانه مى آید و از آن گریزانند. اگر آب خیسانده مرا به چوب بمالید، موریانه نخواهد خورد و اگر آنرا بر بدن بمالید، شپش در لباس رشد نخواهد كرد و در این مورد پیشینیان غلو كرده اند.

لاغری : زیره سیاه با زیره سبز

منبع : نیک صالحی

فواید و خواص هل در طب سنتی

هل گیاهی است كه در مناطق حاره و گرم می روید . وطن آن هندوستان می باشد و حدود 80 درصد هل مصرفی دنیا از هندوستان تامین می شود.

نام علمی این گیاه Elettaria cardamomum است.

میوه ی هل، بیضی شكل و به رنگ های زرد، سبز یا سیاه است. دانه های معطر و مطبوعی به رنگ قهوه ای در میوه ی آن وجود دارد كه به عنوان ادویه و برای خوشبو كردن نوشیدنی ها و غذاها به مصرف می رسد.

عطر خوش و اثر گرمابخش و اشتهاآور هل، این دانه را به یكی از بهترین طعم دهنده ها برای انواع نوشیدنی، دسر و شیرینی تبدیل می سازد. در هندوستان، خاورمیانه، اروپا و آمریكای لاتین، این ادویه روغنی برای تهیه انواع نان ، كیك و شیرینی ها و همچنین چای و قهوه به كار می رود.

در بسیاری از شیرینی ها و دسرهای سنتی ایرانی نیز از هل كوبیده یا آسیاب شده استفاده می شود.

خواص درمانی:

هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است.

جویدن دانه های هل پس از صرف غذا ضمن كمك به هضم و گوارش بهتر غذا، می تواند بوی نامطبوع دهان(مثل بوی سیر و پیاز) را نیز خنثی كند.

دانه های هل خواص گرمابخشی داشته و معده و روده ها را تقویت می كنند.

هل اشتها را تحریك می كند و عمل هضم غذا را بهبود می بخشد.

نوشیدن دم كرده ی داغ آن موجب تسكین كولیت، سوءهاضمه، باد نفخ، حالت تهوع و بی حالی شده و مانع ترشح زیاد اسید معده می شود.

یكی از خواص ویژه و بسیار ارزشمند هل، جلوگیری از تشكیل خلط در گلو است. از این رو می توان آن را به محصولات لبنی و پودینگ ها افزود تا اثر شیر را كه موجب تشكیل خلط در گلو می شود خنثی كرده و به هضم آن نیز كمك كند.

دانه های هل خاصیت داروی اكسپكتورانت را دارد و سینوس ها و برونش ها، بینی و سینه را از خلط و ترشحات اضافی پاك می كنند.

هل چنان كه ذكر شد خواص گرمابخش و انرژی زا دارد از این رو به بهبود روحیه و بازیابی انرژی و توان از دست رفته كمك می كند، اضطراب و نگرانی را كاهش می دهد و در رفع افسردگی موثر است.

هل همچنین كلیه ها را تقویت می كند و گفته می شود برای درمان شب ادراری كودكان مفید است.

هل

دیگر خواص هل عبارتند از:

- تقویت كنده قلب است.

- بادشكن بوده و گاز معده و روده را از بدن خارج می سازد.

- تقویت كننده بدن است.

- ادرار آور است.

- قاعدگی را باز می کند.

- زخم های دهان را برطرف می كند، بدین منظور دم كرده هل را در دهان قرقره كنید.

- خوشبو كننده دهان است.

- برای تسكین درد گوش ، گرد هل را در گوش بریزید.

- تب را پایین می آورد.

- معالج سرماخوردگی است.

- برای تسكین درد روماتیسم مفید است.

- ضد مسمومیت است.

- برای رفع بیماری های چشم مفید است.

تهیه دم کرده هل:

مقدار 30 گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و بنوشید. هل را همچنین می توان موقع دم کردن چای، به آن اضافه کرد.

تهیه یک دم کرده دارویی با هل:

دم کرده هل

برای تهیه یك دم کرده ی گیاهی معطر و آرام بخش و خوش طعم، 4 عدد دانه هل را همراه با 4 عدد دانه فلفل سیاه، 4عدد دانه میخك، یك قطعه دارچین نكوبیده و چند حلقه نازك زنجبیل تازه در 600 میلی لیتر آب بریزید. آن را به مدت نیم ساعت روی حرارت ملایم قرار دهید، اما مواظب باشید نجوشد.

دم کرده را صاف كنید و به صورت داغ همراه با كمی شیر یا عسل بنوشید.

نوشیدن این دم کرده دو بار در روز، درمانی فوق العاده برای سرفه و سرماخوردگی است.

مضرات مصرف زیاد هل:

مصرف زیاد هل برای روده ها مضر است. برای رفع این مشکل، آن را باید با کتیرا خورد.

منابع:

دانشنامه رشد

روزنامه شرق-سپیده سلیمی

فواید و خواص گل گاوزبان  در طب سنتی

گل گاو زبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ، اعم از گل ها و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود. همچنین دانه های این گیاه را برای تهیه روغن مورد استفاده قرار می دهند.

خواص درمانی گل گاو زبان

گل‌گاوزبان دارای طبع گرم و خشک است.

برای این گیاه، فواید زیادی نام برده‌اند، مهم‌ترین آن‌ها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:

۱- تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط‌آور است.

۲- در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.

۳- شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اَخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.

۴- در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.

۵- برای درمان سرماخوردگی، تنگی نفس و گلودرد، مفید است؛ به‌ویژه زمانی‌که با عسل طبیعی مخلوط شود.

۵- برگ تازه آن برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.

۶- عرق گل‌گاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

۷- دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.

گل گاوزبان، دمنوشی مفید برای سرفه ، سرماخوردگی و آسم

دم‌کرده گل گاوزبان را به همراه کمی لیمو عمانی، یک دمنوش مناسب برای مقابله با سرماخوردگی است . این دمنوش به شرط ترش نبودن به خصوص در ابتدای شروع علائم سرماخوردگی، یک نوشیدنی مناسب برای بهبود حال بیمار است.

گل گاوزبان در درمان سرفه‌های مزمن، وقفه‌های تنفسی و آسم‌های خفیف نیز موثر است. در درمان سرفه‌های خشک می‌توان گیاه گل گاوزبان را با بابونه، سنبل‌الطیب، شقایق مخلوط نموده و دم کرده حاصل از این چند گیاه را روزی ۳-۲ بار بنوشید.

شربت تهیه شده از دَم کرده گل این گیاه دارویی به عنوان ترکیبی خلط آور برای درمان سرفه قابل استفاده است.

فواید گل گاو زبان برای پوست ، مو و ناخن:

 جوشانده گل گاو زبان برای بهبود وضعیت مو، ناخن و پوست تاثیر فراوانی دارد.

عُصاره برگ گل گاوزبان به عنوان به عنوان ترکیبی نرم کننده برای پوست خشک و برطرف نمودن خارش های پوستی به کار می رود

افشره برگ گل گاوزبان را می توان با مقدار مساوی آب رقیق نمود و برای خشکی و یا خارش پوست و همینطور جوش های عصبی روی پوست مالید.

سایر فواید درمانی گل گاو زبان:

جوشانده گل گاو زبان دارای خواص دیگری از جمله تقویت کلیه ها به دلیل ادرار آور بودن و آرامبخش بودن می باشد.

جوشانده گل گاو زبان دارای اسید های چرب ضروری مورد نیاز بدن است که می توانند بر روی وضعیت روحی، روانی یا التهاب داخلی اثر مستقیم داشته باشند.

در صورتی که فرآیند متابولیک بدن مانند موارد وابسته به قلب و عروق به درستی کار نکند، مصرف این داروی گیاهی می تواند مفید واقع شود.

گل گاوزبان به دلیل داشتن سطح بالای کلسیم و آهن و مواد مغذی نظیر پتاسیم، روی، ویتامین های C و B و بتاکاروتن برای زنانی که اغلب دچار کمبود این مواد ضروری هستند مفید است.

جوشانده گل گاو زبان باعث تصفیه خون می شود.

بی‌اختیاری دفع ادرار را نیز درمان می‌کند.

همچنین کاربردهای ویژه گل گاوزبان شامل رفع علائم سودایی از مغز، تقویت اعضای رئیسه بدن، جلوگیری از پیری زودرس، ضدگرگرفتگی، تنظیم عادات ماهیانه و درمان انزال زودرس است.

مصرف گل گاو زبان در بارداری، شیردهی و در کودکان:

زنان باردار بایستی از مصرف گل گاو زبان در ایام حاملگی خودداری نمایند.چرا که به علت داشتن آلکالوئیدها ممکن است باعث آسیب به جنین شود.

بسیاری تصور می کنند مصرف داروهای گیاهی برخلاف داروهای شیمیایی کاملاً بی ضرر و بدون عوارض است؛ در حالی که امروزه ثابت شده عوارض داروهای گیاهی دست کمی از داروهای شیمیایی ندارد. این مسئله به خصوص در دوران بارداری اهمیت بیشتری دارد و زنان حامله بایستی از هرگونه مصرف خودسرانه انواع جوشانده ها یا دم کرده های گیاهی در بارداری خودداری کنند.

همچنین گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان شیرده و کودکان نیز مضر است، مصرف بیش از پنج روز متوالی این گیاه ممکن است باعث عادت ماهانه در زنان شود؛ بنابراین پس از پنج روز استفاده از آن در صورت نیاز، سه روز فاصله انداخته، سپس دوباره مصرف کنید.

با این حال ، کارشناسان مصرف دَم کرده برگ گل گاوزبان همراه با رازیانه را برای افزایش شیر مادران شیرده توصیه می نمایند.

فواید برگ گل گاو زبان:

در بسیاری از کشورها، برگ های تازه این گیاه را در انواع سالاد استفاده می کنند.

در مراحل اولیه ناراحتی های ریوی و یا سرماخوردگی های همراه با تب، بهره گیری از دَم کرده برگ های گل گاوزبان توصیه می شود.

نوشیدن روزی سه بار و هربار ۱۰ میلی لیتر آب برگ تازه یا افشره گل گاوزبان برای رهایی از افسردگی، اندوه و یا اضطراب تاثیرگذار است.

خواص روغن گل گاو زبان:

–     روغن گل گاو زبان، برای درمان  اختلالات پوستی از جمله اگزما، درماتیت سبورئیک که اغلب باعث خارش، قرمزی و پوسته ریزی مخصوصاً در ناحیه سر می شود و  درماتیت عصبی که واکنش پوست نسبت به فشار های عصبی است که منجر به پوسته ریزی و خارش پوست می شود، مورد مصرف قرار می گیرد.

بهترین روش مصرف گل‌گاوزبان

برای استفاده از این گیاه، کافی است مقداری گل‌گاوزبان(دو تا پنج مثقال) را با نیم‌ لیتر آب جوش، همانند چای روی حرارت غیر مستقیم بخار کتری یا سماور گذاشته و بگذارید تنها ۱۰ دقیقه دم بکشد، بهتر است پس از دم‌کشیدن، ده دقیقه بماند و بعد آن را میل کنید، زیرا در این صورت است که دمنوشِ شما لعاب بسته و خوش‌‎طعم‌تر می‌شود.

خاصیت آرام‌بخشی گل گاوزبان باعث می‌شود مصرف آن به عنوان نوشیدنی پس از شام توصیه شود.

مضرات گل گاو زبان

مصرف این گیاه در دوز زیاد یا دراز مدت، به دلیل داشتن موادشیمیایی خطرناکی به نام آلکالوئید های پیرولیزیدینی (PAS)  می تواند باعث بروز سرطان کبد و یا آسیب به این عضو حیاتی شود.

به دلیل داشتن آلکالوئید های پیرولیزیدینی (PAS) زنان باردار باید حد الامکان از مصرف این گیاه خودداری کنند زیرا این ماده شمیایی ممکن است باعث شود که نوزاد در زمان تولد ناقص به دنیا بیاید. همچنین مادرانی که در حال شیردهی به نوزاد خود هستند، حدالامکان از مصرف گل گاو زبان خودداری کنند زیرا احتمال انتقال این ماده شیمیائی خطرناک از طریق شیر مادر به نوزاد وجود دارد.

مصرف روغن گل گاو زبان ممکن است باعث افزایش و طولانی شدن مدت زمان خونریزی شود به همین دلیل استفاده از آن بر روی زخم ها باید بسیار با احتیاط انجام شود.

افرادی که بر روی آنها عمل جراحی انجام شده است در صورت مصرف گل گاو زبان، احتمال خونریزی در آنها افزایش می یابد به همین جهت حداقل تا ۲ هفته پس از جراحی باید از مصرف این گیاه خودداری کنند زیرا این گیاه تا حدی خون را رقیق می کند.

افرادی که به مصرف دمنوش گل گاوزبان علاقه دارند، باید بدانند این نوشیدنی می‌تواند باعث افزایش فشارخون در برخی افراد حساس شود. به همین دلیل بهتر است دمنوش آن را با افزودن چند قطره آب‌لیمو میل کرد. بهترین شیرین‌کننده‌ای هم که می‌توان همراه این دمنوش مصرف کرد، مقداری نبات است. شما می‌توانید نبات را از همان ابتدا داخل قوری دمنوش بیندازید تا طعم آن با طعم نوشیدنی‌تان ترکیب شود.

مصرف آن همراه با داروهای سیستم عصبی مرکزی مانند ضد افسردگی‌ها، ضد اضطراب‌ها، آرام‌بخش‌ها، خواب‌آورها و آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

هر دارویی اعم از طبیعی و غیرطبیعی، در کنار تاثیرات مثبت خود، اثرات منفی‌ هم دارد که باید قبل از مصرف با پزشک مربوطه مشورت شود.

گردآوری و نوشته شده توسط گروه ۷ گنج

خواص برگ گردو در طب سنتی

برگ گردو؛ ضد اسهال و مفید برای پوست

برگ گردو حاوی حدود 10 درصد تانن بوده و به همین دلیل دارای مزه ی گس و مایل به تلخ است. مواد مهم دیگر آن، ژوگلون و هیدروژوگلون هستند. ژوگلون، جسم ناپایداری است و به سرعت پلیمریزه شده و به رنگ قهوه ای و سیاه تبدیل می شود. ژوگلون بیشتر در برگ و پوست گردوی تازه وجود دارد و به تدریج از مقدار آن کم می شود و در برگ کهنه، میزان آن بسیار پایین است.

علت سیاه شدن دست در تماس با پوست و برگ گردوی تازه، ژوگلون و تغییرات شیمیایی مذکور است.

اثرات مهم:

پوست گردو دارای خاصیت قابض بوده و به دو صورت خارجی و داخلی(خوراکی) مصرف می شود. مصرف خارجی آن، به صورت دم کرده، پماد، ضماد و یا مرهم می باشد که دارای خاصیت التیام زخم، تسکین اگزما و عفونت های چرکی پوست است.

مصرف خوراکی آن، دارای خاصیت ضد اسهال می باشد.

اسانس برگ و ماده ی ژوگلون، دارای خاصیت ضد قارچ هستند.

در طب عوام، از برگ گردو به عنوان ضد کرم و تصفیه کننده ی خون استفاده می کنند.

یکی دیگر از خواص برگ گردو، کاهش قند خون به مقدار کم است.

----------------------------------------------------

نتايج يك تحقيق در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان نشان داده است كه عصاره برگ خشك گردو به دليل خواص آنتي‌اكسيداني دردرمان و پيشگيري از ديابت موقر است. 

در اين مطالعه كه توسط صديقه عسگري وجمعي از همكارانش دردانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شده، اثر عصاره هيدروالكلي برگ خشك گردو در پيشگيري از ديابت در موش‌هاي صحرايي بررسي شده است. 

ديابت، يك ناهنجاري متابوليكي است كه با هييرگليسمي ناشي از نقص در ترشح، عملكرد انسولين و يا هردو مشخص مي‌شود. برگ گردو در طب سنتي ايران براي درمان ديابت كاربرد داشته است. 

در اين تحقيق 18 موش صحرايي نر با وزن متوسط 180 تا 240 گرم به طور تصادفي به سه گروه شش تايي كنترل غيرديابتي، كنترل ديابتي و پيشگيري با عصاره هيدروالكلي تقسيم شدند. 

براي ايجاد ديابت از آلوكسان با دوز mg/kg120 وزن بدن استفاده شد و تزريقات به صورت درون صفاقي انجام گرفت. موش‌هاي صحرايي براي 16 ساعت ناشتا بوده، سپس خون در لوله‌هاي هپارينه براي تعيين ميزان انسولين، قند، 

HbA1c, LDL, HDL و VLDL جمع آوري شد. 

نتايج از كاهش معني‌دار ميزان قند و LDL در گروه‌هاي تيمار شده با عصاره هيدروالكلي برگ خشك گردو حكايت داشت. علاوه براين، در گروه‌هاي تيمار شده، ميزان انسولين افزايش معني‌داري نسبت به گروه ديابتي نشان مي‌داد. 

يافته‌هاي آزمايش‌هاي بافت‌شناسي نشان داد كه اين عصاره در موش‌هاي صحرايي ديابتي سبب جلوگيري ازتخريب بافت پانكراس مي‌شود. 

اين نتايج نشان مي‌دهند كه عصاره هيدروالكلي برگ خشك گردو ممكن است در درمان و پيشگيري از ديابت موثر باشد. 

تاثير اين عصاره احتمالا به دليل وجود فلاونوييدها و خواص آنتي اكسيداني آنهاست. 

برگ گردو نقرس، درد مفاصل را درمان مي‌كند و ضدعفوني كننده قوي و مفيدي براي بيماريهاي جلدي است. 

لازم به ذكر است اگر برگ خشك شده گردو را در داخل كيسه برنج قرار دهيم ديگر احتياجي به مصرف قرص برنج نخواهيم داشت، برگ گردو انواع حشرات را از برنج دور مي‌كند. 

عرق برگ گردو: 

كاهش دهنده قند خون، چاق كننده، موثر در معالجه ترشحات رحم، ورم پرستات، آب آوردن كبد، سرطان روده، ناراحتي‌هاي مغزي، ورم غدد لنفاوي، قابض، دافع كرم‌هاي روده، ضداسپاسم، محرك جريان صفرا و تقويت مژه‌ها. 

طريقه مصرف: حداكثر 3 فنجان در روز ميل نمائيد.

منبع : http://mhashemi37.blogfa.com/

خواص برگ زیتون در طب سنتی

یک متخصص تغذیه گفت: برگ زیتون کاهش دهنده فشار خون، قندخون، ضد اسپاسم، گشادکننده عروق خونی، کاهش دهنده کلسترول بد و برای افراد دیابتی بسیار مناسب است.

مرتضی صفوی در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی فارس، افزود: روغن زیتون حاوی مواد شیمیایی گیاهی است که باعث کاهش کلسترول، نرم کننده و صفرابر است و حاوی میزان زیادی آنتی اکسیدان است که از سرطان سینه و سرطان کولون جلوگیری می‌کند.

وی گفت: روغن زیتون دارای اسیدهای چرب غیر اشباع مونو (MUFA) و آنتی اکسیدان است که باعث طول عمر و کاهش بیماری‌های مرتبط با مصرف روغن‌های اشباع می‌شود.

این متخصص تغذیه افزود: مصرف روغن زیتون مانع آسیب رساندن رادیکال‌های آزاد حاصل از چربی‌ها و روغن‌ها به سیستم‌ قلبی – عروقی می‌‌شود. کلسترول خون و به خصوص نوع بد آن یعنی LDL را کاهش می‌‌دهد.

وی گفت: روغن زیتون پایین آوردن فشار خون است و برای مصرف در سالاد و بسیاری از غذاهای آماده به صورت خام قابل مصرف بوده و بسیار مفید است. برای طبخ انواع مختلف غذاها می‌توان از روغن زیتون با استفاده از حرارت کم و با صرف وقت و مدت زمان بیشتر( برای حفظ خواص مفید) آن استفاده کرد.

صفوی افزود: روغن زیتون باز کننده عروق است. از بروز سکته قلبی جلوگیری می‌کند و در بهبود بیمارانی که جراحی قلب دارند، مفید است.

این متخصص تغذیه اضافه کرد: برگ زیتون کاهش دهنده فشار خون، قندخون، ضد اسپاسم، آنتی اکسیدان، ضد ویروس تبخال، ضد قارچ، گشادکننده عروق خونی، کاهش دهنده کلسترول بد، ضد تب، قابض، ضد باکتری، صفرابر، ادرارآور و برای افراد دیابتی بسیار مناسب است.

وی گفت: زیتون مسهل ضعیف و نرم‌کننده مسیر گوارشی است و برای یبوست مفید است، ضد چسبندگی پلاکت‌ها و محافظ قلب است. زیتون ضد امراض قلبی، کاهش دهنده کلسترول بد و افزایش دهنده کلسترول خوب است، ضد باکتری‌های گرم منفی است اما برای افرادی که دارای سنگ مثانه و سنگ صفرا دارند مضر است.

http://www.pezeshkan.org/?p=19426 منبع

زیتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زیتونها (نام علمی: Olea europaea) و (به انگلیسی:Olive)شامل تقریباً ۲۰ گونه درختان کوچک از خانواده Oleaceae بوده و در جهان کهن از حوزه دریای مدیترانه، شمال آفریقا، جنوب شرقی آسیا، شمال تا جنوب چین، اسکاتلند و شرق استرالیا پراکندگی گسترده‌ای داشته‌اند. آنها همیشه سبز بوده و دارای برگهایی کوچک و یکپارچه هستند که روبروی هم قرار گرفته‌اند. میوه این گیاه یک شفت می‌باشد.

معروف‌ترین گونه شناخته شده این گیاه زیتون اروپایی نام دارد Olea europaea که از دوران باستان برای تهیه روغن زیتون و نیز برای خوردن خود میوه آن کاربرد داشته‌است (که در حالت طبیعی تلخ است که باید در معرض تخمیر طبیعی قرار گیرد و یا به منظور قابل خوردن نمودن، آن را در آب نمک بخوابانند).

Olive.jpg

زیتون وحشی به شکل درخت کوچک یا بوته‌هایی با رشد هرزه و تیغدار است که دارای برگهایی دوک مانند وتیز، رنگ سبزمایل به خاکستری در قسمت بالا می‌باشد،متن ضخیم زیتون وحشی جوان در قسمت پایین سفید رنگ و دارای پولکهایی مایل به سفید است؛ گلهای سفید کوچکی دارد که کاسه و جام گلها دارای چهار درز کاسه گل، دو پرچم و کلاله شکافته می‌باشد این گلها به تدریج به شکل خوشه‌هایی که ازبغل برگها ظاهر می‌شوند بر روی چوبهای سالهای آخر می‌روید؛ شفت (میوه) در گیاه وحشی کوچک و دارای غلافی گوشتداراست این غلاف که تعیین کننده ارزش اقتصادی میوه می‌باشد در نوع وحشی نسبتاً نازک است. انواع کشت شده خصوصیات متفاوتی دارند اما فشرده تر، حاصلخیزتر و بی خار است.

منطقه‌ای بومی و مسلم در سوریه و قسمت‌های ساحلی آسیای میانه، فراوانی آن دریونان ومجمع الجزایر آن و کنایات فراوانی که توسط شعرای قدیمی در مورد آن بکار رفته نشان می‌دهد که زیتون بومی این نواحی بوده‌است اما در نواحی دورافتاده از مشرق زمین زیتون کشت نشده و کم و بیش به شکل نوع ابتدایی خود بازگشته‌است. این مسئله نشان دهنده مزیتی ویژه برای خاکهای آهکی و تمایل به نسیم دریایی است، درحالیکه شکوه و جلال خاصی بر روی سراشیبی‌های آهکی و پرتگاههایی که بیشتر سواحل شبه جزیره یونان و جزایر کنار آن را تشکیل می‌دهند ایجاد شده‌است.

از دیدگاه پرورش دهندگان مدرن، تنوع زیتون‌های شناخته شده بسیارزیاد است. فقط در ایتالیا حداقل ۳۰۰ گونه وجود دارد اما تعداد کمی از آنها تاحد زیادی رشد می‌کنند.گونه‌های اصلی ایتالیا ‘Leccino’, ‘Frantoio’و ‘Carolea’ هستند.هیچکدام از آنها را نمی‌توان با توصیفات باستانی همانند دانست، اگرچه بعید نیست بعضی از گونه‌های نازک برگ که بیش از همه مورد توجه می‌باشند از تبار Licinian معروف باشند.درختان پهن برگ اسپانیا میوه‌های درشت می‌دهند اما غلاف آنها طعمی نسبتاً تلخ تر دارد و کیفیت روغن آنها نامرغوب تر است.این زیتونهای اسپانیایی است که معمولاً پس ازسوراخ سوراخ شدن و پر شدن پرورده شده وپس از خواباندن در آب نمک تازه خورده می‌شوند(با فلفل ترشی، پیاز ترشی یا سایر چاشنی‌ها).

درختان زیتون حتی زمانیکه بدون هرس رشد آزادانه دارند دارای رشد بسیار آهسته‌ای هستند اما هنگامیکه امکان رشد طبیعی را در طول چند سال پیدا می‌کنند گاهی اوقات قطر تنه آنها به میزان چشمگیری افزایش می‌یابد. De Candolle محیطی بیش از ۱۰ متر (۳۳ پا) را به ثبت رسانده که احتمال می‌رود عمرآن به چند قرن برسد. قدمت بعضی از درختان زیتون ایتالیا را به اولین سالهای امپراتوری یا حتی روزهای جمهوری روم نسبت می‌دهند؛ اما همیشه سن چنین درختان باستانی در زمان رشد مورد تردید قرارمی گیرد و شناسایی آنها با توصیفات قدیمی هنوز دشوارتر است.درختان تحت پرورش به ندرت به ارتفاع بیش از ۱۵ متر می‌رسند (۵۰ فوت) و معمولاً در فرانسه و ایتالیا به‌وسیله هرس کردن‌های زیاد به ابعادی بسیار محدود ترمنحصر می‌شوند .چوب آن که به رنگ زرد یا قهوه‌ای مایل به سبز روشن است اغلب با ته رنگ تیره تری رگه دار شده‌است و بسیار سخت و متراکم می‌باشد چوب آن برای قفسه سازان و خراطان تزئینی بسیار با ارزش است.

محتویات

[نهفتن]

۱ تنه درخت زیتون

۲ محصولات نهایی درخت زیتون: میوه و روغن زیتون وتفاله زیتون

۳ کشت زیتون در ایران

۴ خواص درمانی زیتون

۴.۱ تأثیر روغن زیتون در بهبود جریان خون

۵ سودمندی‌ها

۶ زیان‌ها

۷ منابع

تنه درخت زیتون [ویرایش]

Kalabrien Oliven 2257.jpg

درخت زیتون از راههای مختلفی تکثیر می‌شود اما معمولاً روش قلمه زدن یا خوابانیدن شاخه ارجح می‌باشند؛ این درخت در خاکهای مساعد به آسانی درخت بید ریشه می‌کند و زمانیکه قطع می‌شوند مکنده‌ها رااز ریشه جدا می‌کند.شاخه‌های مختلف این درخت را به اندازه‌های چند اینچی برش می‌دهند و بصورت نسبتاً عمیقی در زمینهای کود داده شده که می‌کارند؛ قطعات کوچک‌تررا گاهی اوقات بطور افقی داخل شیارهای کم عمقی قرار می‌دهند که اگر با چند اینچ خاک پوشیده شوند به سرعت جوامهایی شبسه مکنده روی آنها ظاهر می‌شود.

در یونان و جزایر آن پیوند زدن درختان اهلی با انواع وحشی عملی متداول می‌باشد. در ایتالیا جوانه‌های جنینی که برجستگی‌های کوچکی را روی شاخه بوجود می‌آورند را به دقت جدا کرده و زیر خاک می‌کارند (که درآنجا می‌توانند رشد کنند) این جوانه‌های جنینی خیلی زود جوانه‌های قوی تری را تشکیل می‌دهند. بعضی اوقات شاخه‌های بزرگ‌تر را می‌برند و با این کار شاخه‌های جوانی بدست می‌آید.همچنین گاهی مواقع زیتون از دانه رشد می‌کنند، غلافهای روغنی رابه منظور تسریع در رشد ابتدا در آب گرم یا در محلولهای قلیایی خیس نموده ونرم می‌کنند.

در مشرق زمین کشاورزان به درختان زیتون توجه زیادی نمی‌کنند و شاخه‌ها بی آنکه به‌وسیله چاقوهای هرس کاری کوتاه شوند آزادانه رشد می‌کنند؛ با این همه در دوران خشکسالی طولانی برای حفظ محصول باید آب لازم را تأمین کرد این بی توجهی به کشت زیتون موجب می‌شود تا درختان در فواصل سه یا چهار سال محصول باردار بدهند بنابراین اگرچه رشد وحشی از نظر ایجاد منظره زیبا مورد توجه‌است این کار در زمینهای مناسب و اقتصادی توصیه نمی‌شود. در نواحی مانند Languedoc و Provence که در کشت این میوه دقت زیادی می‌شود آنها را در ردیفهایی با فواصل معین می‌کارند که این فاصله‌ها بر حسب گونه زیتون متفاوت است. درختان هرس شده و شاخه‌هایی که در سال گذشته دارای شکوفه بودند حفظ می‌شوند و به منظور چیدن آسان میوه‌ها نوک درخت را کوتاه نگه می‌دارند، هدف هرس کنندگان ایجاد شکلی گنبدی یا گرد برای درخت است.

گاهی اوقات فضای بین درختان را کود یا مواد نیتروژنی دیگری می‌ریزند؛ در فرانسه استفاده از کهنه‌های مندرس پشمی برای این کار مورد توجه قرار دارد.گاهی محصولات سالانه متنوعی در این ردیفها کشت می‌شوند، درکالابریا حتی گندم را با این روش می‌کارند اما درختانی که در طول سال فاقد برداشت دوباره هستند برای این کار مناسب تر می‌باشند. اخیراً گونه‌ای درخت کوتاه و پربار با میوه‌های سبز در مناطق خاصی مخصوصاً در آمریکا مورد توجه قرار گرفته که گفته می‌شود در این کشور یک محصول دو یا سه فصل بعد از کاشت تولید می‌شود. انواع معمولی قبل ازگذشت پنج تا هفت سال از کاشتن قلمه‌ها درزمینهای زیتون برای پرورش دهندگان سودمند نخواهند بود.

جدای خساراتی که بر اثر آب و هوا یا آفات آلی به زیتون وارد می‌شود این میوه حتی در پرورشهای بسیار دقیق هم در خطر می‌باشد و درختان پرورش نیافته بزرگی که در ایتالیا و اسپانیا دیده می‌شوند، میزان درآمد خاصی را که موسسات برای پرورش دهندگان نسبت می‌دهند حاصل نمی‌کنند. این درختان پیر اغلب محصول فراوان دارند اما به ندرت در دوسال متوالی این اتفاق می‌افتد و در بسیاری از موارد در ششمین یا هفتمین فصل می‌توان انتظاریک برداشت پربار را داشت.

زمانیکه این میوه می‌رسد پرورش دهندگان دقیق، آن را با دست چیده و جهت انتقال به کارخانه درون پارچه یا سبدهایی می‌گذارند اما در بسیاری از نواحی اسپانیا و یونان و بخصوص در آسیا زیتون‌ها را با استفاده از اشیاء بلند یا با تکان دادن شاخه‌ها می‌چینند یا حتی اجازه می‌دهند تا آنها بطور طبیعی روی زمین بیفتند تا وقتیکه مالکان به راحتی اجازه جمع آوری آنها را بدهند؛ بیشترین علت نامرغوبی روغن زیتون مربوط به بی دقتی مالکان درختها می‌باشد. برداشت این محصول در جنوب اروپا در ماههای زمستان انجام شده و تا چند هفته ادامه می‌یابد؛ اما این زمان درهرکشورو نیز با هر فصل و نوع برداشت متفاوت می‌شود.

مقدار روغن موجود در زیتون بیشتربه نوع میوه بستگی دارد؛ معمولاً پیرابر گیاه از ۶۰ تا ۷۰ درصد محصول می‌دهد. دردوران باستان پرورش دهندگان زیتون معتقد بودند اگر این گیاه را به فاصله بیش از چند لیگ از دریا بکارند، گیاه موفقی نخواهد بود(تئوفراستوس طولی حداقل حدود ۵۵۵۰۰ متر را معین می‌کند) اما تجربیات جدید این نظر را تایید نمی‌کند و اگرچه ساحل مزیتی دارد اما زیتون مدتهای طولانی در نواحی بسیار دوری داخل کشورها کاشته شده‌است. ظاهراً خاکهای دارای کلسیم اگرچه خشک و ضعیف باشد برای رشد سلامت این گیاه بسیار مناسب است اگرچه این گیاه درصورت زهکشی خوب در هرنوع خاک سبک و حتی در خاکهای رسی پرورش می‌یابد اما همانگونه که پلینی اظهار می‌کند این گیاه در خاکهای غنی بیشتر مستعد بیماری است.

دربرخی سالها زیتون در معرض حمله آفات گوناگونی است. یک عامل قارچی در چند فصل پربار تمام درخت را فراگرفته و خسارت شدیدی را به باغ وارد می‌کند. گونه‌ای از گوییزه‌ها به نام Pseudomonas savastanoi pv. Savastanoi به شکل غده در شاخه‌ها رشد می‌کند و کرمهای پلک بالی از گلها و برگها تغذیه می‌کنند درحالیکه خسارت اصلی براثر حشراتی است که به میوه حمله می‌کنند.در فرانسه و شمال و مرکز ایتالیا درختان زیتون گاهی اوقات از سرما رنج می‌برند؛ در اوایل قرن هجدهم بسیاری از درختان براثر سرمای بسیار شدید و غیر عادی کنده شده و بر زمین افتادند.بادهای شدید و بارهای مداوم در خلال فصل برداشت نیز موجب آزار میوه می‌شود.

رده Olea شامل گونه‌های دیگرو اهمیتهای اقتصادی می‌باشد. O. paniculala درخت بزرگ‌تری است در جنگلهای Queensland که ارتفاع آن به ۱۵ یا ۱۸ متر می‌رسد (۵۰یا ۶۰فوت) که از چوب آن الوارهایی سخت و محکم می‌سازند.هنوز چوب سخت O. laurifolia در ناتال، چوب آهن سیاه مناطق مهاجر نشین آفریقای جنوبی می‌باشد.

تخمین دوران دوری که زیتون از حالت وحشی خارج شد و تحت کنترل کشاورزان درآمد و بصورت میوه باغی مورد استفاده قرار گرفت ممکن نیست. اشارات فراوانی که در انجیل درباره این گیاه و تولید آن وجود دارد و فراوانی ضمنی آن در سرزمین کنعان و منطقه در سوریه که همیشه زیتون برای اقتصاد ساکنین آن مهم بوده‌است موجب این نتیجه گیری می‌شود که سوریه را محل تولد زیتون پرورش یافته بدانیم. احتمالاً درآغاز، یک گونه اصلاح شده به دست تعدادی از فرقه کوچک سامی افتاد و به تدریج در قبایل اطراف نیز گسترش یافت و با حداقل تلاش به میزان بسیار زیادی پرورش یافت؛ این ماده روغنی درآب و هوای خشک شرق، ماده‌ای بسیار حیاتی برای سلامتی به شمار می‌رفت و میوه این درخت در آن دوران ابتدایی در بین جنگجویان بربری نمادی از صلح و حسن نیت بود. دورانی بعد و هم‌زمان با توسعه سازمانهای دریایی این روغن به‌عنوان یکی از اقلام تجاری به کشورهای آسیای صغیر و مناطق دریایی انتقال یافت و بی تردید گیاه زیتون نیز درپی آن گسترش یافت.

محصولات نهایی درخت زیتون: میوه و روغن زیتون وتفاله زیتون [ویرایش]

Marinated olives.jpg

در دنیای هومر همانگونه که در ایلیاد مشخص است، روغن زیتون فقط به‌عنوان یک ماده برای ثروتمندان – محصول خارجی – شناخته شده و بیشتر به سبب ارزش آن برای آرایش پهلوانان مورد توجه بوده‌است؛ جنگجویان بعد از استحمام به خودشان روغن زیتون می‌زدند و بدن پاتریکلوس هم عیناً با روغن زیتون پوشیده می‌شد اما نه اشاره‌ای به کشت این گیاه شده و نه بر روی تاکستانی که روی سپر آشیل نقش شده، جود دارد. اما اگرچه در ایلیاد هیچ اشاره‌ای به کشت زیتون نشده، وجود آن در باغ السینوس و دیگر کنایه‌های آشنا نشان دهنده این حقیقت است که زیتون در زمان نگارش ادیسه شناخته شده‌است.

هرزمان که به معرفی این گیاه می‌رسیم تمامی روایات به تپه‌های آهکی آتیکا به‌عنوان اولین مکان کشت آن در شبه جزیره یونانی اشاره دارد. زمانیکه (پوسایدون خدای دریا) و (آتن الهه عقل و زیبایی) برای شهر آینده رقابت می‌کردند به خواست الهه یک زیتون از صخره‌های لم یزرع پدیدار شد (نگهبان هنرهایی که برآن وضعیت روبه افزایش تأثیرجاودانی گذاشت). اینکه این افسانه ارتباطهایی با اولین کشت زیتون در یونان دارد با توجه به داستان جالبی که توسط هرودوت Epidaurianها نقل شده قطعی به نظر می‌رسد. آنها به علت از دست دادن محصولشان مجبور به مشورت با (پیشگوی دلفی) شدند و مقرر شد تا مجسمه هایDamia و Auxesia (نمادهای حاصلخیزی) را از چوب باغهای زیتون بتراشند سپس تنها در اختیار مردم آتن قرار گیرد، آتنی‌ها به درخواست مردم Epidaurianدرختی را به آنها اعطا کردند مشروط به آنکه هر سال برای آتنا الهه عقل و زیبایی (نگهبان آن) قربانی کنند لذا آنها دستوردلفی را اطاعت نمودند و سرزمینشان دوباره حاصلخیز شد.

درخت مقدس الهه مدت طولانی در آکروپلیس قرار دادشت و اگرچه در حمله ایرانیان نابود شد، دوباره از ریشه جوانه زد (گفته می‌شود بعضی مکنده‌های این ریشه، درختان زیتون باغ محل تحصیل افلاطون را بوجود آورده‌اند که پس از گذشت سالها هنوز بسیار قابل احترام هستند).

Olive oil.jpg

در زمان سولن حقوقدان یونانی زیتون به قدری گسترده شده بود که او وضع قوانینی را برای کشت منظم این درخت در آتیکا ضروری دانست این منطقه‌ای بود که احتمال زیتون ازآنجا به تدریج در تمام نواحی هم پیمان یونان و کشورهای انشعابی از آن انتشار یافت. در ساحل آسیای صغیر که در آنجا مقدار فراوانی از این درخت در زمان Thaleها وجود داشت، این درخت ممکن است در سالهایی پیشتر از آن توسط کشتی‌های فینیقی آورده شده باشد، برخی از جزایر دریای اژه نیز ممکن است آن را از همین منبع بدست آورده باشند؛ زیتون جزیره رودز و جزیره کرت نیز شاید ریشه‌ای مانند اینها داشته باشند. اگر از لقب اسکیلس استفاده کنیم، جزیره ساموس باید سالها زیادی قبل از جنگهای ایران دارای درختان زیتون میوه دار باشند.

زیتون جایگزین مناسبی برای چربیهای حیوانی و کره مصرفی مردم نواحی شمال شد و در بین ملل جنوب نیز نه تنها نشانی از صلح بلکه نمایانگر ثروت و وفور کشور بود؛ حمل شاخه‌های آن در جشن بزرگ یونان، افشاندن زیتون وحشی برای قهرمانان المپیک، تاج زیتون فاتحان رومی درمراسم استقبال، و مواردیکه سواره نظام‌ها در بازدیدهای امپراتوری همانند هدیه‌های نمادین صلح بکار می‌بردند (دوران بربرها) که فقط با پیروزی حفظ می‌شدند.در بین یونانیان روغن زیتون به‌عنوان یک ماده غذایی مهم و نیز برای کاربردهای خارجی اهمیت زیادی داشت. رومیان بیشتر از آن در آشپزی و غذا استفاده می‌کردند و به‌عنوان ماده‌ای ضروری برای آرایش پرارزش بود، و در روزهای پرشکوه امپراتوری بعدی این بصورت یک اصل درآمد که زندگی طولانی و خوش به دو مایع بستگی دارد: با شراب و بدون روغن.

پلینی بصورت مبهمی پانزده گونه زیتون کشت شده در دوران خودش را توصیف می‌کند که با ارزش‌ترین آنها Licinian نامیده می‌شد و روغن بدست آمده از آن در Venafrum در ناحیه کامپانیا عالی‌ترین نوع شناخته شده برای خبرگان رومی بود؛ تولید Istria و Baetica در شبه جزیره ایتالیا به‌عنوان رده دوم مورد توجه قرار داشت.

خوراک شناس امپراتور با خواباندن زیتون خام در آب نمک به‌عنوان تحریک کننده اشتها به این میوه ارزش بیشتری بخشید که کمتر از انواع جدید آن نبودند و ترشی زیتون با حفظ خصوصیات طعم خود در انبارهای زیر خاک پمپی یافت شده‌اند. آب تلخ زیتون یا پس مانده حاصل ازآن در خلال روغن گیری (به نام آمورکا) و برگهای گس آن دارای خواص بسیاری هستند که نویسندگان دوران بسیار دوربه آنها اشاره کرده‌اند. پزشکان رومی از روغن زیتون تلخ وحشی در پزشکی استفاده می‌کردند ولی کاربرد آن به‌عنوان غذا یا در آشپزی مشخص نیست.

در عصر حاضر این میوه کستردگی فراوانی در جهان پیدا کرده‌است و اگرچه ناحیه مدیترانه که خواستگاه آن است همچنان تولید کننده عمده زیتون می‌باشد، این درخت اکنون در نواحی بسیار زیادی که برای توزیع کنندگان اولیه آن ناشناخته‌است با موفقیت کشت می‌گردد. یک درخت زیتون که با دیوارهای آجری بلند محافظت می‌شود در باغ فیزیک چلسی، لندن نگهداری می‌شود. مدت زمان کمی پس از کشف قاره آمریکا توسط ساکنین اسپانیایی به آنجا انتقال یافت.

این گیاه در شیلی به فراوانی سرزمین اصلی زیتون کشت می‌شود (گاهی اوقات تنه درخت قطور می‌شود) درحالیکه روغن بدست آمده از میوه آن کیفیتی متوسط دارد.بعد از آن، زیتون وارد کشور پرو شد اما به موفقی شیلی نبوده‌است.درقرن ۱۷ (مبلغان مذهبی یسوعی) آن را به مکزیک بردند و توسط همین نمایندگان در کالیفرنیا کاشته شد که در آنجا براثر مدیریت بی دقت فاتحان انگلوساکسون کشت آن متوقف گشت. درایالات جنوب شرقی نیزبه کشت آن مبادرت شده مخصوصاً در کارولینای جنوبی، فلوریدا و می‌سی سی پی. این گیاه درون بسیاری از کشورهای نیمکره شرقی کشت شده که به علت نوع کشت در قدیم ناسازگار محسوب می‌شده‌است. در ایران و ارمنستان آن را در دوران نسبتاً اولیه تاریخ می‌شناختند و در حال حاضر باغهای زیتون بسیار زیادی در مصر علیا نیز وجود دارد.درخت زیتون به کشاورزی چین نیز معرفی شده‌است و یکی از منابع مهم افزوده شده برای کشاورزان استرالیایی می‌باشد. کوینزلند دارای آب و هوایی بسیار مطلوب برای زیتون است، در جنوب استرالیا نزدیکآدلاید شدیداً رشد رشد می‌کند و احتمالاً مناطق ساحلی فراوانی در این قاره جزیره‌ای وسیع وجود دارد که امکان پرورش این گیاه نیست. همچنین زیتون با موفقیت در برخی قسمت‌های جزایرمهاجر نشین معرفی شده‌است.

زیتون در دستورات غذایی متفاوتی کاربرد دارد: در مخلوطهای نوشیدنی چاشنی معروفی برای ماتینی است، در سوسیسها ممکن است در مارتادلا مورد استفاده قرار بگیرد و …. استفاده از آن درپخت نان نیز بسیار رایج می‌باشد.

پرورش زیتون خصوصیت اصلی کشاورزی آمیخته مدیترانه می‌باشد وبه علت مناسبت روغن زیتون به‌عنوان محصولی صادراتی، نقش زیادی در توسعه اقتصادی یونان باستان ایفا کرده‌است.مثلاً ناحیه‌ای در آتن به نام اتیکا از دوران تاریخی ابتدایی وارد کننده غلات و صادر کننده روغن زیتون بوده‌است. صنعت سفالگری مردم آتن نیز به علت تقاضا برای ظروفی که در آنها روغن زیتون صادر شود شدیداً تحت تأثیر قرار گرفت.

کشت زیتون در ایران [ویرایش]

«ناصرخسرو»درسفرنامه خودازوجود زیتون درطارم رودبار سخن گفته‌است.

خواص درمانی زیتون [ویرایش]

زیتون نقرس و رماتیسم را درمان می‌کند، برگ زیتون با اثر مقوی درمان کننده فشار خون و زخم‌های عفونی است. شیرابه‌ای قندی تحت نام (مان زیتون) از ساقه این درخت ترشح می‌شود که مصرف خوراکی دارد. همچنین برگ زیتون نیز حاوی گلوکزید، مواد قندی، مواد تلخ، کلروفیل، اسید گالیک، تائن، موم و مانیت است. روغن زیتون، سوزش و درد ناشی ازسوختگی را تسکین داده و از بروز تاول جلوگیری می‌کند. کمپرس پوست در موارد آفتاب زدگی، سرمازدگی، گزش مار، عقرب و حشرات با روغن زیتون سبب تسکین درد و سوزش و التیام می‌شود. همچنین ماساژ پوست با روغن زیتون، تعریق زیاد را کاهش داده، مژه و ابرو را تقویت می‌کند. این درحالی است که ماساژ پوست سر با روغن زیتون سبب تقویت پوست و مو گشته و شوره سر را برطرف می‌سازد و موهای سپید شده را سیاه می‌نماید. چند قطره روغن زیتون سریعا خارش و سوزش چشم و پلک راتسکین داده و آبریزش چشم را برطرف ساخته و قوه بینایی را تقویت می‌کند.

مخلوط مساوی روغن زیتون و گلیسیرین نیز نقش مفیدی در معالجه پوست پای ترک خورده، درمان شوره سر و ریزش مو، جلوگیری از سفیدی مو دارد. پوست و برگ درخت زیتون دارای خواص تب‌بر است.

تأثیر روغن زیتون در بهبود جریان خون [ویرایش]

اجزای مغذی خاص در روغن زیتون و برخی غذاهای دیگر می‌تواند دلیل تأثیر مثبت رژیم غذایی مدیترانه‌ای بر سلامت قلب باشد. این ترکیبات که تحت عنوان “فنل” نامیده می‌شوند اثر آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و جلوگیری از تشکیل لخته در عروق دارند. در این مطالعه تأثیر سودمند روغن‌های زیتون سرشار از فنل بر عملکرد عروق خونی مشخص شده‌است. مصرف غذاهای غنی از ترکیبات فنلی می‌تواند سلامت قلبی عروقی را بهبود بخشد و بر قلب نیز تأثیر حفاظت بخش دارد.

تحقیقات نشان داده که مصرف روزانه دو قاشق غذا خوری (۲۳ گرم) روغن زیتون، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش می‌دهد که این امر، به دلیل وجود چربیهای اشباع نشده در این روغن است. بنابراین برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است که به جای چربیهای اشباع شده از روغن زیتون استفاده شود تا میزان مصرف کالری روزانه از حد لازم بیشتر نباشد. همچنین روغن گردو و اسید چرب امگا۳ که در گوشت ماهی و سبزیجات وجود دارد همچون روغن زیتون، اسیدهای چرب اشباع نشده دارند و بنابراین برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی مفیدند.

روغن زیتون دفع کننده سنگ کیسه صفرا است برای این منظور باید آنرا با آبلیمو مصرف کرد . روغن زیتون برای رفع سرفه‌های خشک مفید است . برای رفع پیوره لثه، روغن زیتون را بر روی لثه بمالید .برای برطرف کردن خراش و ترک پوست جویدن برگ زیتون برای از بین بردن زخم‌های دهان مفید است وزیتون تقویت کننده نیروی جنسی است. مصرف روزانه زیتون از امراض قلبی وسرطان جلوگیری می‌کند و بالاخره روغن زیتون بهترین روغن برای پخت و پز می‌باشد زیرا در اثر حرارات خراب نمی‌شود.

سودمندی‌ها [ویرایش]

حاوی میزان زیادی روغن غیراشباع مونو می‌باشد.

حاوی مواد شیمیایی گیاهی است که باعث کاهش کلسترول و خطرا ابتلا به سرطان می‌شود.

حاوی میزان زیادی آنتی اکسیدان است.

دوام و مدت نگاهداری آن نسبت به روغن‌های دیگر بیشتر است و حتی می‌توان آن را فریز کرد.

گرچه فواید روغن زیتون بسیار بیشتر از مضرات آن است، اما این محصول هم ضررهایی دارد.

مصرف روغن زیتون خطر سرطان سینه را کاهش می‌دهد ایسکانیوز – پژوهشگران معتقدند مصرف روغن زیتون خطر سرطان سینه را در زنان کاهش می‌دهد به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز، تحقیق روی سلول‌های سرطان سینه در زنان نشان داد که اسید اولئیک روغن زیتون اثر ژن سرطان زای این بیماری را کاهش می‌دهد. پژوهشگران به زنان توصیه می‌کنند که در رژیم غذایی خود از زیتون و روغن آن استفاده کنند. همچنین روغن زیتون به جز خاصیت ضد سرطانی فواید فراوانی دارد که از آن جمله ملین بودن آن و نرم کردن عضلات و آرامبخشی درد استخوان است. همچنین روغن زیتون به موها نرمی و لطافت خاصی می‌بخشد و باعث تقویت مو می‌شود. عصاره زیتون برای چین و چروک پوست بسیار مفیداست و باعث لطافت و نرمی و شادابی پوست صورت می‌شود

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%DB%8C%D8%AA%D9%88%D9%86 منبع

برگ‌های درخت زیتون از دوران باستان برای مقاصد پزشکی مورد استفاده بوده است، و پژوهش‌های آزمایشگاهی مدرن نشان‌دهنده آن است که عصاره برگ زیتون دارای خواص ضدباکتریایی، ضدالتهابی، و آنتی‌اکسیدان است. همچنین شواهدی وجود دارد که این عصاره می‌تواند فشار خون بالا را کاهش دهد.

به گزارش خبرگزاری رویترز در يك بررسی که نتایج آن در نشریه Phytotherapy Researchمنتشر شده است، 20 جفت دوقلوی همسان که دچار فشار خون بالای “حدمرزی” – فشار خون بالاتر از حد مطلوب 120 روی 80 اما پایین‌تر از حد 140 روی 90 که ملاک تشخیص فشار خون بالا است.

یک عضو هر جفت دوقلو قرص‌های حاوی عصاره برگ زیتون دریافت می‌کرد، در حالیکه دیگری مکملی دریافت نمی‌کرد، اما توصیه‌های سبک زندگی برای کاهش فشار خون به او ارائه می‌شد که رویکرد استاندار به فشار خون بالای حد مرزی است.

نیمی از مصرف‌کنندگان مکمل 500 میلی‌گرم عصاره برگ زیتون در روز دریافت می‌کردند، و نیم دیگر 1000 میلی‌گرم عصاره مصرف می‌کردند.

پس از هشت هفته مشخص شد که مصرف‌کنندگان مکمل با دوز بالا کاهش قابل توجهی در فشار خون‌ شان پیدا کرده‌اند- به طوریکه فشار خون آنها ار میانگین 137 روی 80 به 126 روی 76 رسید.همچنین میانگین اندازه کلسترول “بد” یا LDL آنها افت کرده بود.

بر عکس در دوقلوهایی که هیچ مکملی دریافت نکرده بودند، تغییرات قابل‌توجهی در فشارخون بوجود نیامده بود.

http://www.salamatnews.com/viewNews.aspx?ID=12176&cat=5 منبع

مصرف روغن زیتون از التهاب مفاصل پیشگیری می‌كند

سلامت نیوز : یك كارشناس تغذیه گفت: روغن زیتون سرشار از امگا 3 و “اولئو كانتل ” است كه از التهاب مفاصل و “آریت روماتوئید ” پیشگیری می‌كند.

میترا زراتی در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: روغن زیتون یكی از روغن‌هایی است كه بر پایه گیاهی و سرشار از ویتامین E است كه یكی از مهمترین آنتی‌اكسیدان‌هاست.

این كارشناس تغذیه اضافه كرد: اخیراً یك ماده ضد التهاب به نام «اولئو كانتل» در روغن زیتون یافت شده است كه می‌تواند برای افرادی كه مبتلا به التهاب مفاصل و آریت روماتوئید هستند، مفید باشد.

زراتی گفت: روغن زیتون سرشار از امگا 3 است كه همراه با اولئو كانتل موجود در روغن زیتون می‌تواند دردهای مفاصل را كاهش دهد.

وی اضافه كرد: مصرف روغن زیتون موجب كاهش بروز سرطان سینه در زنان می‌شود و آنها می‌توانند از این روغن در رژیم غذایی خود استفاده كنند.

این كارشناس تغذیه افزود: با توجه به اینكه هر یك گرم روغن معادل 9 كیلوكاری انرژی دارد، مصرف بیش از حد آن می‌تواند موجب چاق شدن افراد شود و توصیه می‌شود روغن زیتون را به میزان مناسب استفاده كنند.

زراتی گفت: از روغن زیتون نباید به عنوان روغن سرخ كردنی استفاده كرد به دلیل اینكه خاصیت آنتی‌اكسیدان ویتامین E خود را از دست می‌دهد و مواد سرطان‌زا در آن افزایش پیدا می‌كند.

http://www.salamatnews.com/ViewNews.aspx?ID=26856&cat=5 منبع

زيتون برگ

Olea europaea

{خاصيت درماني:افزايش دهنده ادرار، كاهش دهنده فشار خون

(Diuretic,Anti hypertensive)

{خانواده: زيتون Oleaceae) )

اندام دارويي: برگ.

تركيبات شيميايي:

ماده تلخي بنام اولئوروپتين، اسيدهاي چرب، فلاونوئيدها(مانند فلاونول گليكوزيد)، مواد

قندي، مواد رزيني، موم، تانن، اسيد گاليك، گليكوزيدي بنام اولوروپوزيد و عناصري مانند فسفر،كلسيم و… .

مقدار مصرف و روش تهيه:

20عدد برگ سالم درخت زيتون را به مدت15دقيقه درحجم آبي معادل5/1 ليوان آب جوشانده تااين حجم به 1ليوان آب سرپرتقليل يابد.سپس آن را صاف مي كنيم،كمي قند به آن افزوده و صبح وشب1فنجان جهت كاهش فشارخون ميل مي گردد. پس از15روزدرصورت لزوم استفاده مجدد،بايد بعداز8 روزاستراحت مصرف دارو را شروع كرد.

خواص بادرنجبویه در طب سنتی

بادرنجبویه؛ مفید برای اعصاب

گیاه بادرنجبویه سال ها است که توسط پزشکان مشرق زمین، برای درمان مشکلات خلقی استفاده می‌ شود؛ همچنین مصرف آن جهت سردرد با منشاء عصبی، ضعف حافظه و خستگی روحی مفید است.

دکتر علی زرگری در خصوص فواید این گیاه می ‌گوید: "وارنگ بو" یا "بادرنجبویه" در طب عوام برای مصارفی از قبیل رفع دل پیچه ی ناشی از نفخ و تقویت معده به کار می‌ رود و از مصارف اصلی و ویژگی ‌های خاص آن، آرام کردن اعصاب و تقویت قلب است.

این گیاه به اشکال مختلفی از قبیل اسانس، عصاره ی روغنی، روغن، پماد، کمپرس و دم کرده استفاده می شود. اسانس این گیاه در آرام کردن درد معده با منشاء عصبی، احساس چنگ زدگی در معده، تپش قلب، سردردهای یک طرفه، سرگیجه، عصبانیت، بی‌ خوابی، استفراغ های دوران بارداری، کم خونی دختران جوان، درد عصبی دندان و رفع تندخویی در دختران جوان و زنان بسیار مو ثر است.

برگ این گیاه، بهترین دارو برای کسی است که هنگام نگرانی و اضطراب ناراحتی معده پیدا می ‌کند.

دم کرده ی آن نیز جهت تهوع، مراحل اول سرماخوردگی، خستگی عصبی و افسردگی مفید است.

گفتنی است کمپرس، پماد و روغن حاصل از این گیاه جهت دفع حشرات و درمان زخم نیش آن ها و رفع تنش عصبی، از زمان ابن سینا تجویز شده است.

---------------------------------------------

نام های دیگر:

ترنجان-حشيشه النحل-وارنگ بو

مشخصات ظاهری:

بادرنجبويه، گياهي است پايا، پرشاخه و پرپشت، به ارتفاع 30 تا 80 سانتي‌متر و حتي بيشتر كه ريشه كوچك و استوانه‌اي شكل، سخت و نسبتا منشعب درد. برگ‌هاي آن پوشيده از تار، متقابل، بيضوي، به شكل قلب و دندانه‌دار است. درازاي برگ‌هاي آن 5 تا 8 سانتيمتر و پهناي آنها 4 تا 5 سانتيمتر است. رگ برگهاي آن در سطح فوقاني پهنك، سبز تيره ولي در سطح تحتاني آن، سبز روشن است. گل‌هاي آن رنگ سفيد يا گلي دارند و به تعداد 6 تا 12 تايي در كناره برگها ظاهر مي‌شوند.

خواص:

بادرنجبويه نيرو دهنده و ضد تشنج مي‌باشد. همچنين از آن در موارد زير استفاده مي‌گردد: كمك كردن به هضم غذا-زياد كردن تعريق-دل پيچه-سرگيجه-ناراحتي‌هاي عصبي-احساس چنگ زدگي در معده-بي‌خوابي-ضعف اعصاب-تقويت قلب-كم خوني-سردرد-تاخير عادت ماهانه-دردهاي عصبي-آسم و …

محل رویش:

اطراف تبريز-در 1200 تا 1400 متري بيشه لرستان-اطراف رشت-حسن بگلو آذربايجان- در 700 متري جنگل گلستان-قزوين-كرج-گنبدطاووس-اطراف تهران و …

منبع : تبیان

خواص بابا آدم در طب سنتی 

این گیاه بیشتر با عنوان برطرف‌کننده جوش معروف می‌باشد. از اثرات این گیاه بهبود بیماری‌های پوستی مانند کچلی، کهیر، آبسه، آکنه، پسوریازیس، دمل، کورک، اگزما، گل مژه، زخم‌ها و دیگر جراحات پوستی است.

گیاه بابا آدم گیاهی علفی است که در برخی مناطق مرطوب و معتدل ایران به صورت وحشی می‌روید. ساقه‌ای شبیه به پوست مار دارد که پوشیده از کرک‌های خشن و زبر می‌باشد. برگ‌های بسیار بزرگ و پهن آن به حالت افتاده بر ساقه قرار دارند. ریشه گیاه دراز و دوکی شکل است؛ در حقیقت ریشه این گیاه است که خاصیت درمانی دارد. پوست ریشه بابا آدم قهوه‌ای، مغز آن سفید و طعمی شیرین، ولی بویی نامطبوع دارد.

ترکیبات شیمیایی

ریشه بابا آدم حاوی مقدار فراوانی اینولین می‌باشد. از ترکیبات دیگر موجود در ریشه این گیاه پرخاصیت، تانن، رزین، آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، اسیداولئیک، اسیدلینولئیک، ویتامین C و B6 می‌باشد.

کاربردهای درمانی

اثرات مفید بابا آدم بر پوست

این گیاه بیشتر با عنوان برطرف‌کننده جوش معروف می‌باشد. از اثرات این گیاه بهبود بیماری‌های پوستی مانند کچلی، کهیر، آبسه، آکنه، پسوریازیس، دمل، کورک، اگزما، گل مژه، زخم‌ها و دیگر جراحات پوستی است. ترکیبات شیمیایی موجود در این گیاه مانند پلی‌استیلن خاصیت آنتی‌باکتریال و ضد قارچی دارد. ترکیبات موثر موجود در این گیاه به علت اینکه روند پوست‌اندازی را تسریع می‌کند، سموم سطحی بر روی لایه اپیدرم پوست را می‌زداید و باکتری‌زدایی می‌کند. در حقیقت نوعی لایه‌برداری طبیعی و سالم و نیز آب‌رسانی به لایه‌های سطحی پوست را انجام می‌دهد؛ در نتیجه شادابی را برای پوست به ارمغان می‌آورد.

بابا آدم و تصفیه خون

ریشه این گیاه تصفیه‌کننده خون و لنف بدن می‌باشد و این عمل را با دو مکانیسم انجام می‌دهد:

1. گرفتگی‌های موجود در سیستم تنفسی را برطرف می‌کند و به دفع دی‌اکسیدکربن کمک می‌نماید. همچنین گرفتگی در سیستم دفع ادرار را برطرف می‌کند و به نوعی ضد سنگ کلیه نیز می‌باشد.

2. این گیاه همچنین به کبد کمک می‌کند تا مواد زائد موجود در خون را تصفیه کند و به کمک کلیه‌ها آن را از بدن دفع نماید.

بابا آدم

مدر بودن باباآدم

ریشه گیاه بابا آدم ادرارآور است و تعریق را افزایش می‌دهد. در حقیقت دفع آب را از بدن می‌افزاید و از احتباس آن در بدن جلوگیری می‌کند.

خاصیت ضد نقرس باباآدم

گیاه باباآدم دفع‌کننده اسید اوریک از بدن می‌باشد، به بیانی دیگر بهبودی بیماران مبتلا به نقرس را تسریع می‌کند.

جدال باباآدم با دیابت

از اثرات ثابت‌شده این گیاه، خاصیت ضددیابتی آن می‌باشد؛ که اولاً باعث کاهش قند خون (با مصرف 3 فنجان جوشانده برگ گیاه در روز) می‌شود؛ و ثانیاً افرادی که میل زیادی به شکر و شیرینی دارند، با مصرف این گیاه به صورت ناشتا، این تمایلشان کاهش می‌یابد.

بابا آدم باعث بهبود سیستم گوارشی می‌شود

اثر این گیاه بر دستگاه گوارش، به علت ضدعفونی کردن دستگاه گوارش، برطرف کردن یبوست و تسریع در امر هضم غذا می‌باشد.

باباآدم و کم‌خونی

این گیاه به علت دارا بودن مقادیر بالایی از آهن باعث درمان کم‌خونی و رنگ‌پریدگی ناشی از آن می‌شود.

ترکیبات موثر موجود در این گیاه به علت اینکه روند پوست‌اندازی را تسریع می‌کند، سموم سطحی بر روی لایه اپیدرم پوست را می‌زداید و باکتری‌زدایی می‌کند.

در حقیقت نوعی لایه‌برداری طبیعی و سالم و نیز آب‌رسانی به لایه‌های سطحی پوست را انجام می‌دهد؛ در نتیجه شادابی را برای پوست به ارمغان می‌آورد

تقویت سیستم ایمنی و سایر خواص باباآدم

تحقیقات نشان داده که این گیاه باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود ایدز می‌شود. همچنین این گیاه در درمان سرماخوردگی، روماتیسم، سرخک، التهاب، آرتریت، تسکین کمردرد، تب، عفونت‌ها، التهاب و ذات‌الریه نیز موثر است.

عصاره بابا آدم، به عنوان جایگزین یک دارو

بر اساس تحقیقات به عمل آمده، استفاده از پماد تهیه‌شده از گیاه بابا آدم قادر است، همانند داروی ضد التهاب ساختگی هیدروکورتیزون، دارای اثرات بهبوددهندگی و تسریع‌کنندگی روند التیام زخم باشد. طب امروزی، گیاه بابا آدم را به عنوان پایین‌آورنده قند خون، ضدسرطان، ضدتب، ضدروماتیسم، ضدنفخ، ضدعفونی‌کننده، مسهل، کاهش‌دهنده کلسترول و چربی خون، محرک ایمنی بدن و دارای خاصیت پروبیوتیک پذیرفته است.

بابا آدم

روش‌های گوناگون مصرف بابا آدم

جوشانده بابا آدم: 50 گرم از ریشه این گیاه را در یک لیتر آب به مدت 20 دقیقه می‌جوشانید.

دم کرده بابا آدم: 80 گرم از ریشه بابا آدم را در یک لیتر آب برای مدت 10 دقیقه دم می‌کنید.

دم کرده شیرین‌بیان و بابا آدم: 30 گرم باباآدم و 30 گرم شیرین‌بیان را در یک لیتر آب به مدت نیم ساعت بریزید و بگذارید تا دم بکشد. از این معجون به منظور تصفیه خون می‌توانید سه فنجان در روز مصرف نمایید.

کرم بابا آدم: کرم تهیه‌شده از برگ گیاه برای جوش‌ها و تومورها موثر است. همین طور روغن ریشه باباآدم نیز تأثیر زیادی در لطافت و نرمی پوست دارد.

موارد احتیاط در مصرف بابا آدم

برخی از عوارض جانبی مانند خشکی دهان، سردرد، تهوع، اسهال، بی‌قراری و آلرژی با مصرف بیش از اندازه گیاه بابا آدم به صورت خوراکی دیده شده است. بهتر است خانم‌ها در زمان بارداری و شیردهی از این گیاه استفاده نکنند. در صورت تماس برگ‌های این گیاه با ملتحمه و یا قرنیه، عوارض شدید چشمی ممکن است ایجاد شود.

دیابتی‌ها در صورت مصرف دارو، باباآدم مصرف نکنند

در صورت درمان دیابت ملیتوس با داروهای شیمیایی، بهتر است برای جلوگیری از تداخلات دارویی، این گیاه استفاده نشود؛ زیرا ممکن است اثر این گیاه به اثر داروهای کاهنده قند خون اضافه شود و احتمال افت شدیدتر قند خون به وجود آید.

افراد مصرف‌کننده داروهای کاهنده قند خون، باباآدم را با احتیاط مصرف کنند:

به افرادی که از داروهای دیورتیک مصرف می‌کنند این گیاه توصیه نمی‌شود؛ زیرا باعث کاهش میزان زیاد پتاسیم بدن شده و به دلیل خاصیت ادرارآور بودن آن، بدن میزان زیادی از آب مورد نیاز خود را از دست می‌دهد.