فواید و خواص چای سبز در طب سنتی

چای سبز

چاي سبز فوايد زيادي دارد . چاي سبز پيشگيري كننده از حمله قلبي و سرطان شناخته شده است و يك تونيك ( تقويت كننده ) بسيار مفيد است. اين چاي داراي خاصيت ضد چربي (از هر نوع آن )و مقوي اعصاب بوده و قدري نيز خاصيت تب بري دارد.چاي سبز باعث تقويت معده شده و ضمن دفع سموم بدن، نفخ معده را نيز برطرف مي كند . چاي سبز باعث تقويت حافظه شده و براي افراد افسرده يك داروي ضد افسردگي است. زيرا نوشيدن چاي سبز باعث نشاط و سرزندگي مي شود

بيشترين بهره براي زنان

در پي يك مطالعه فوايد چاي سبز ظاهرا براي زنان بيشتر بود.

زناني كه روزانه پنج فنجان يا بيشتر چاي سبز مي نوشيدند - در مقايسه با كساني كه يك فنجان يا كمتر مصرف مي كردند - كمتر با خطر مرگ در اثر بيماري قلبي روبرو بودند.

اما در اين مطالعه رابطه اي ميان مصرف چاي سياه و كاهش خطر مرگ در اثر بيماري قلبي نيافت

خواص كلي چای سبز :

كاهش وزن

: پلي فنولهاي چاي سبز فعاليت آميلاز بزاق(آنزيم تجزيه كننده قندها) را مهار مي‌كند. جالب است بدانيد كه چاي بدون داشتن عوارض خطرناك داروهاي كاهنده وزن ميتواند موجب كاهش وزن، اندازه دور كمر و تري گليسريد خون مبتلايان به چاقي شود

پوسيدگي دندان:

عصاره برگ چاي سبز داراي اثرات ضد ميكروبي است و از ايجاد پلاك و پوسيدگي دندان جلوگيري مي‌كند.

حفاظت از قلب

دانشمندان ماده اي شيميايي را در چاي سبز شناسايي كردند كه در حفاظت از قلب در برابر آسيب هاي مختلف موثر است.

كارشناسان "موسسه بهداشت كودكان انگليس" در مطالعه روي تركيبات چاي سبز موفق به شناسايي ماده اي شيميايي به نام "اپيگالوكاتچين سه گاليت" شدند كه مي تواند مرگ سلول ها را پس از حمله قلبي يا سكته كاهش دهد. اين دانشمندان اعلام كردند: ماده شيميايي موجود در چاي سبز مانع از فعاليت پروتئيني به نام "استات يك" مي شود كه پس از رويدادهاي استرس آميز نظير حمله قلبي يا سكته در درون سلول فعال مي گردد.

"اپيگالوكاتچين سه گاليت" همچنين روند بهبود سلول هاي قلبي را سرعت مي بخشد و موجب كاهش صدمه به آن مي شود. از طرفي يكي از عوامل اصلي امراض و حمله هاي قلبي، وجود كلسترول بالا در خون انسان است.

چاي سبز علاوه بر داشتن ويتامين هاي A و C (آنتي اكسيدان هاي قوي)، باعث كاهش كلسترول در خون نيز مي گردد كه اين موضوع خطر احتمال حمله قلبي و امراضي از اين قبيل را پايين مي آورد.

كاهش تري گليسيريد

كاتچين موجود در چاي سبز، فعاليت آنزيم ليپاز را (آنزيم مسئول هضم چربي ها) در لوزالمعده مهار مي كند، در نتيجه، شكستن چربي با سرعت بسيار كمي صورت مي گيرد و چربي خون با سرعت كمي بالا مي رود.

با توجه به اين كه افزايش تري گليسيريد خون بعد از مصرف هر وعده غذايي يك عامل خطر در بروز بيماري قلبي است ، مصرف چاي سبز در بين وعده هاي غذايي روشي مناسب جهت كاهش تري گليسيريد خون است.

كاهش فشار خون

مصرف نيم تا 5/2 فنجان چاي سبز در روز احتمال بروز پُرفشاري خون را تا 46 درصد كاهش مي دهد.

جلوگيري از ديابت

چاي سبز قادر است از عوارض ناشي از ديابت مانند آب مرواريد و بيماري هاي كليوي به طور معجزه آسايي جلوگيري كند. چاي سبز با مهار كردن فعاليت آنزيم آميلاز بزاق و روده كه مسئول هضم نشاسته است، باعث مي شود كه نشاسته با سرعت آهسته تري بشكند و در نتيجه قند خون با سرعت كمي بالا برود.

پيشگيري از بيماري هاي ايمني خودكار بدن( با استفاده از چای سبز)

پژوهش گران اعلام كردند مصرف چاي سبز از ابتلا به بيماري هاي ايمني خودكار بدن جلوگيري مي كند. تحقيقات پژوهش گران دانشكده پزشكي ژورژيا حاكي از آن است كه مصرف چاي سبز علاوه بر مؤثر بودن در كاهش ابتلا به سرطان، باعث محافظت افراد در برابر بيماري هاي ايمني خودكار بدن مي شود. چاي سبز از گسترش آنتي ژن هايي كه مي توانند موجب تحريك ايمني بدن شوند جلوگيري مي كند. نتايج تحقيقات حاكي از آن است وجود ماده اي موسوم به EGCG در چاي سبز باعث متوقف شدن التهاب و تاثيرات آن بر روي پوست و سلول هاي مترشحه بزاق مي شوند. در يك اختلال ايمني خودكار، موسوم به سندرم شوگرن (Sjogren)، سلول هاي مترشحه بزاق، هدف قرار گرفته و باعث خشكي دهان مي شوند و در اختلالي ديگر، پوست ارگان هدف واقع شده و فرد مبتلا به سل جلدي مي گردد.

شايان ذكر است تحقيقات بيشتر بر روي حيوانات در حال انجام است و تاثير مفيد چاي سبز در پيشگيري از آرتريت نيز مشخص شده است.

موارد منع مصرف:

اعتقاد بر آنست كه قبل و بعد از دريافت فرآورده‌هاي آهن و در شيرخواران نبايد از چاي سبز يا تركيبات پلي فنول آن استفاده نمود. شواهد موجود حاكي از آنست كه مقادير بيش از ??? ميلي ليتر در روز با سوخت و ساز آهن تداخل نموده و موجب كم خوني مي‌شود. شواهدي مبني بر منع مصرف در حاملگي وجود ندارد با اينحال بايد با پزشك مشورت نمود. مصرف چاي سبز در دوران شيردهي توصيه نمي‌شود.

تداخلات دارويي:

افزايش اثر متي سيلين و بنزيل پني سيلين، تشديد اثر آسپيرين و ساير داروهاي

ضد انعقاد مانند وارفارين (ويتامين K موجود در چاي سبز ميتواند بر ضد اثرات وارفارين عمل نمايد).

عوارض:

مصرف بيش از حد كافئين كه در چاي سبز و بعضي از عصاره هاي آن وجود دارد در بعضي از افراد باعث علائمي مانند عصبانيت، بيخوابي و بيقراري مي‌شود. افرادي كه داراي بيماري فشار چشم هستند نبايد استفاده كنند و افرادي كه ميگرن دارند ميزان مصرف كمي بايد داشته باشند .

.

طريقه دم كردن چاي سبز :

به ازاي هر فنجان آب يك قاشق مرباخوري چاي سبز استفاده مي شود . آب به هيچ عنوان نبايد در حال جوشيدن باشد . چاي سبز را توي فنجان يا قوري ميريزيم و در آنرا ميگذاريم . ( روي حرارت نباشد ) بعد از 5 دقيق صاف ميكنيم . اگه از نوع كيسه ايي استفاده مي كنيد كيسه را دربياريد و وقتي سرد شد روي چشم كمپرس كنيد كه براي رفع خستگي چشم مفيده . .

معطر كردن چاي

براي معطر كردن چاي مي توان به آن مقداري گل ياس، گل سرخ، گل بهار نارنج، نعنا، هل، ليمويخشك يا تازه، چند پر زعفران( بسته به علاقه و ذائقه ) را به صورت تركيبي يا به تنهايي اضافه كرد.

منبع:ninisite.com

سفید کردن دندان با طب سنتی

زرد شدن دندان ها می تواند نشانه پوسیدگی و تراکم جرم باشد. این مسئله پس از مصرف غذاهای مختلف نیز ایجاد می شود، اما با استفاده از توصیه های زیر می توان زردی دندان ها را از بین برد و ظاهر آن را زیباتر کرد.

 ریحان

این گیاه علاوه بر این که درمان بسیاری از دردهاست، سفید کننده دندان نیز به حساب می آید و از دهان در برابر مشکلات و بیماری های متعدد محافظت می کند. برگ های ریحان را خشک و آسیاب کنید سپس به خمیردندان اضافه و هر روز از آن استفاده کنید.

نمک

نمک یکی از قدیمی ترین درمان ها برای رفع زردی دندان هاست. کافی است مقداری نمک و زغال را با هم مخلوط و دندان را با آن تمیز کنید. دانه های نمک، صیقل دهنده است و لایه زرد چسبیده روی دندان را از بین می برد. این روش نسبت به خمیردندان اثر ملایم تری دارد.

پوست پرتقال

پوست پرتقال درمان عالی برای بوی نامطبوع دهان و زردی دندان است. کافی است قبل از خواب، پوست پرتقال را به دندان بمالید. ترکیب کلسیم و ویتامین C موجود در آن، میکروب های دهان و زردی دندان را از بین می برد و باعث خوشبو شدن دهان می شود. می توان پودر پوست پرتقال را نیز به خمیردندان اضافه کرد.

هویج

فیبر موجود در هویج به عنوان پاک کننده دندان عمل می کند. جرم ها و زردی دندان را نیز از بین می برد.

چریش

از قدیم، از چریش به عنوان سفید کننده دندان استفاده می شود. با چوب درخت چریش نه تنها ذرات غذای گیر کرده از بین دندان خارج می شود بلکه بوی بد دهان نیز از بین می رود و زبان نیز تمیز می شود. این گیاه خاصیت طبیعی ضدباکتریایی و ضدعفونی کننده دارد.

جوش شیرین

این ماده اسیدهای موجود در دهان را خنثی می کند و صیقل دهنده ملایم است. مالیدن جوش شیرین به آرامی به دندان، کمک می کند تا لایه های زرد از بین برود. می توان این پودر را به خمیردندان نیز افزود.

فواید و خواص روغن بنفشه در طب سنتی

یک مشاور طب سنتی گفت: روغن بنفشه ضد جوش صورت و چروک، مفید برای خشونت سینه (مالیدن آن روی سینه) و مؤثر برای رفع تیرگی زیر چشم است، همچنین روغن بنفشه در اکثر بیماری‌های پوستی مانند اگزما، پسوریازیس و لوپوس نیز بسیار مفید است.

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, محمد دریایی درباره روغن‌مالی یا تدهین اظهار داشت: بدن هر کس براساس مزاجی که دارد به روغن‌مالی و ماساژ با روغن خاصی نیاز دارد.

به‌گفته وی از روغن‌مالی برای چاقی یا لاغری موضعی، دفع رسوبات بدن، لطافت پوست، رفع درد، ایجاد طراوت و نشاط و ... استفاده می‌شود. تدهین مورد سفارش روایات، حکما و گذشتگان ما بوده است که امروزه کمتر استفاده می‌شود.

روغن بنفشه برای رفع تیرگی زیر چشم‌ها مفید است

این مشاور طب سنتی افزود: روغن بنفشه لطیف و نرم کننده پوست و مو، ضدلک، ضدآفتاب، ضدجوش صورت و چروک، مفید برای خشونت سینه (مالیدن آن روی سینه) و مؤثر برای رفع تیرگی زیر چشم و روغن بنفشه در اکثر بیماری‌های پوستی مانند اگزما، پسوریازیس و لوپوس نیز بسیار مؤثر است.

----------------------

چرب کردن روغن بنفشه دورچشم “مخصوصاً پشت پلک” خواب آوربسیارقوی می باشد.

چکاندن روغن بنفشه در بینی جهت درمان سینوزیت مفید است.

چکاندن روغن بنفشه در گوش “شبی ۲قطره بمدت۷شب” جهت ترشحات گوش مفیداست.

چرب کردن صورت با روغن بنفشه برای جلوگیری و درمان چروک پوست بسیار مفیداست.

روغن بنفشه و خواص و کاربرد آن

چرب کردن پوست با روغن بنفشه جهت درمان خشکی وترک های پوست وبیماری پسوریازیس مفیداست.

روغن بنفشه سرد و خواب آور بوده و جهت جرب و خشكى بينى و درمان سرفه و جلوگيرى از ريزش مو و نرم كردن پى و مفاصل و نگاهدارى ناخن به كار مى رود

مالیدن روغن بنفشه بر سینه اطفال جهت درمان سرفه خشک آنها بی نهایت مؤثر است.

-----------------------------

روش گرفتن روغن بنفشه (روش اول)

با اسناد نقل شده امام رضا علیه السلام فرمود که پدرم جعفر بن محمد- علیهما السلام- فرمود:

پدرم روغن خواست تا به سرش بمالد، هنگامى که روغن به سر مالید، پرسیدم از چه روغنى مالیدید؟ فرمود، روغن بنفشه.

پرسیدم فضیلت روغن بنفشه چیست؟ فرمود: پدرم از جدم حسین‏ بن على(علیهما السلام)  و او از پدرش على بن ابى طالب( علیه السلام ) نقل کرد که فرستاده خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده:

برترى روغن‏ بنفشه‏ بر سایر روغن‏ها مانند برترى اسلام بر سایر دین‏ها مى‏باشد

روغن بنفشه  کاربردهای فراوانی در طب اسلامی وسنتی  دارد  و بهترین روغنی است که برای مداوا  و کارهای درمانی  استفاده میشود فواید  وموردهای مصرف روغن بنفشه فروانند که ان شاالله در فرصتی مناسب به آنها نیز خواهیم پرداخت.

فضیلت روغن بنفشه با توجه به روایتی  که در اول این بخش آورده ایم برای همگان روشن  است  ودیگر در مقابل کلام معصوم نیازی به توضیح بیشتر نمیباشد .

سعی میکنیم  در دو مطلب جداگانه دو روش تهیه ی روغن بنفشه را آموزش دهیم  تا خودتان بتوانید با توجه به پآنها روغن بنفشه ی مرغوب و مرود اطمینان تهیه فرمائید.

روش اول

به اندازه ی یک واحد  روغن زیتون ( مثلا یک لیوان ) در یک ظرفی ریخته  وآن را از گل بنفشه پر نمائید تا جاییی که با روغن زیتون ریخته شده در یک سطح قرار گیرند (حدود یک واحد – همان یک لیوان )  و بعد از آن چهار واحد( چهار لیوان) آب به آن اضافه کنید  و این مخلوط را روی شعله ی ملایم قرار دهید  تا به جوش آمده  و تمام آب ان بخار گردد  در آخر بعد از سرد شدن،  روغن را صاف کرده  ودر ظرفی برای مصارف خود نگه دارید.

نکته ی اول : این مورد روش تهیه ی روغن بنفشه بر پایه ی  روغن زیتون بود، شما میتوانید به جای روغن زیتون از روغن کنجد استفاده کنید  در این صورت روغن بنفشه بر پایه ی روغن کنجد خواهد بود.

نکته ی دوم : در این روش بهتر است از گل بنفشه ی تازه استفاده نمائید البته استفاده از گل بنفشه ی خشک یا پودر گل بنفشه نیز مرغوبیت لازم را به روغن خواهد داد.

فواید و خواص فلفل سبز در طب سنتی

آنتی‌ اكسیدان موجود در فلفل سبز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان را كاهش دهد. فلفل سبز منبع غنی آنتی اكسیدان است و گنجاندن آن در وعده‌های غذایی اثرات مثبتی به همراه دارد.

 آنتی اكسیدان‌ها دارای اثر ضدپیری هستند و آسیب به سلول‌ها و مولكول DNA را كاهش می‌دهند. فلفل سبز دارای مقادیر زیادی فیبر، پتاسیم و فلاونوئیدهای ارزشمندی مانند "كاپسایسین" است. فلانوئیدها به عنوان عوامل آنتی اكسیدانی در كاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان نقش دارند.

 با وجود خواص فلفل سبز، مصرف آن به افراد مبتلا به بیماری آرتریت رماتوئید (رماتیسم) توصیه نمی‌شود و این افراد بهتر است مصرف انواع فلفل‌ها را محدود كنند.

در غذاها به عنوان چاشنی از آن استفتده میگردد و مصارف دیگر هم دارد که در ذیل به آن اشاره خواهد شد فلفل گیاهی است که در آب و هوای نیمه گرمسیری و گرمسیری می روید.میوه آن در پوششهای غلافی بلند که به موازات رسیدن، رنگ قرمز، نارنجی یا زرد به خود می گیرد، می روید.میوه این گیاه به صورت خام، پخته شده، خشک یا در قالب چاشنی پودری در صنایع غذایی و دارویی، مصرف میشود.

فلفل سبز- خواص فلفل - فواید فلفل

ترکیبات گیاه

تحقیقات نشان داده است که اسید بیرنگ کپساسین به عنوان فعالترین عنصر موجود در فلفل میباشد.

کپساسین، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن میشود. این ماده همچنین خاصیت ضد اکسیدی (که سلولهای شما ار از آسیب دیدن محافظت می کند) و ضد باکتری دارد.

"کپساسین" ماده ای در فلفل است که سبب گرم بودن این گیاه میشود. هر چند که فلفل گیاهی گرم است، اما کپساسین موجود در آن در واقع سبب کاهش درجه حرارت بدن میشود که یکی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوایی گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب میشود.

این ماده همچنین به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می کند تا سیستم قلبی - عروقی را تحریک، سیستم هاضمه را تقویت، درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسکین بخشد، و به مثابه "داروی ضد احتقاق و ضد باکتری" عمل می کند.

فلفل میزان کلسترول خون را پایین می آورد. که این امر باعث پایین آمدن فشارخون میشود.

این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگهای خونی جلوگیری می کند، این خواص فلفل به پیشگیری از بیماریهای قلبی نظیر آرترواسکلروز (سخت شدن رگها) کمک می کند.

هر چند فلفل سبب سوزش زبان میشود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است.این گیاه ابتدا سبب تحریک درد میشود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن کاهش می دهد.این حالت، آنرا برای افرادی که از درد مزمن رنج می برند به طرز خاصی مؤثر کرده است چون چندین روز طول می کشد که نتایج قابل توجه آن معلوم گردد.

آنهایی که از زونا، درد ناشی از دیابت ، درد پس از برداشتن پستان (ماستکتومی) و سایر دردهای پس از عمل جراحی رنج می برند، می توانند به ویژه از چندین نوع فلفل یا انواع "کرمهای کپساسین" که قابل دسترسی است، بهره ببرند.

کپساسین موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتیسمی را تسکین می دهد، بلکه به کاهش میزان ورم ناشی از این حالات وقتی که به عنوان پماد موضعی مورد استفاده قرار گیرد، کمک می کند.

فلفل با تحریک تولید مایعات هاضمه در معده و نابودی باکتریهایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می کند.

خاصیت ضد باکتری فلفل همچنین از اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند.این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان، سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها میشود. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، در نتیجه برای آنهایی که مبتلا به آمفیزم هستند نیز مفید است.

اشکال موجود

فلفل را می توان با خوردن فلفل قرمز خام یا پخته شده مصرف کرد. پودر فلفل قرمز خشک نیز موجود است که می توان آنرا به غذا اضافه کرد، در مایعات، چای یا شیر مخلوط کرد یا کپسول آنرا مصرف کرد.

نحوه مصرف

چون فلفل برای قلب خیلی مفید است، اضافه کردن مرتب ان به غذا یا مصرف کپسول آن می تواند از بیماری قلبی پیشگیری کند. هر چند فلفل یک چاشنی محسوب می شود، اما این ماده واقعاً به هضم بدن کمک می کند و برای اغلب زخم ها تحریک آور نیست. این ماده حتی در میزان مصرف پایین نیز قوی است، لذا بهتر است که بیشتر از مقداری با غذا میل می کنید از این ماده استفاده نکنید.

کرم یا پودر فلفل به عنوان نوعی مسکن می تواند در تسکین درد دندان، زونا، آرتریت، پسوریازیس و سایر انواع دردهای مزمن مفید باشد، هر چند ممکن است مصرف این ماده سبب سوزش یا خارش نسبی گردد، اما این عارضه به زودی از بین می رود. چون فلفل ابتدا با تحریک و سپس کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن مؤثر واقع میشود، لذا ممکن است درد کمی شدت پیدا کند، سپس باید ظرف چند روز اول مصرف، این اثر تا حد زیادی از بین برود.

منبع : آکا

درمان آکنه با طب سنتی

درمان سریع آکنه با ماسک خانگی: در این حدود یک ماه مانده به عید نوروز شما می‌توانید با محصولات خانگی از شر آکنه و زخم‌های آن خلاص شوید و درمان سریع آکنه را تجربه کنید. همانطور که می‌دانید محصولات مختلفی در بازار وجود دارد که می‌توان از آن‌ها برای درمان سریع آکنه استفاده کرد. اما هیچ ماده یا محصولی به اندازه مواد طبیعی برای بدن سالم و بی ضرر نیست. در این مقاله همراه ما باشید تا با هم این ماسک‌ها را برای درمان سریع آکنه مرور کنیم.

درمان سریع آکنه

ماسک خانگی ساخته شده از تخم مرغ، لیمو، خاک رس و روغن درخت چای:

هر چقدر پوست شما تمیز تر باشد احتمال آکنه زدن نیز کمتر می‌شود. با لایه برداری می‌توانید جریان خون به پوست را بهبود ببخشید و در نهایت جای زخم آکنه را نیز درمان کنید.

مواد لازم برای تهیه این ماسک:

یک عدد سفیده تخم مرغ

یک قاشق چایخوری آب لیموی تازه

یک قاشق چایخوری خاک رس

۷ قطره روغن درخت چای

طرز تهیه:

سفیده تخم مرغ را با آب لیمو ترکیب کنید و به آرامی خاک رس را به آن بیفزایید. در نهایت روغن درخت چای را به ترکیب اضافه کنید. سعی کنید این ترکیب را با دقت روی ناحیه مورد نظر بگذارید. مراقب چشمان خود باشید. اجازه دهید ترکیب به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست بماند و سپس با آب ولرم آن را بشویید. بعد از شستن از یک مرطوب کننده استفاده کنید. از این ترکیب می‌توانید هفته ای یکبار استفاده کنید.

ماسک خانگی ساخته شده با تخم مرغ، عسل، لیمو و پرتقال:

این ترکیب به سرعت جای زخم حاصل از آکنه را خوب می‌کند.

مواد لازم برای تهیه ماسک:

یک عدد سفیده تخم مرغ

یک قاشق چایخوری عسل گرم

سه قطره اسانس لیمو

سه قطره اسانس پرتقال

طرز تهیه:

سفیده تخم مرغ را در یک ظرف بشکنید و به آرامی عسل گرم و اسانس را به آن اضافه کنید. این ترکیب را با دقت روی ناحیه مورد نظر بزنید و اجازه دهید به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست باقی بماند. سپس با آب ولرم بشویید. از این ترکیب می‌توانید یک بار در هفته استفاده کنید.

ماسک خانگی برای درمان سریع آکنه

ماسک خانگی ساخته شده با ماست، مخمر و لیمو:

این ماسک از فعالیت باکتری‌ها در آکنه جلوگیری می‌کند.

مواد لازم:

یک قاشق چایخوری ماست

یک قاشق چایخوری مخمر

سه قطره اسانس لیمو

سه قطره آب لیموی تازه

طرز تهیه:

تمامی مواد را با هم ترکیب کنید تا خمیر نرمی حاصل شود. این ترکیب را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید و به مدت ۱۵ دقیقه صبر کنید. سپس با آب سرد بشویید و مرطوب کننده را بر روی پوست خود اعمال نمایید. از این ترکیب می‌توانید هفته ای یک الی دو بار استفاده کنید.

ماسک خانگی ساخته شده با روغن دارچین، ماست، خاک رس و روغن درخت چای:

این ترکیب خاصیت آنتی باکتریایی دارد و برای درمان آکنه مناسب است.

مواد لازم:

یک قطره روغن دارچین خانگی

یک قاشق غذاخوری ماست تازه

یک قاشق چایخوری پودر خاک رس طبیعی

سه قطره روغن درخت چای

طرز تهیه:

تمامی مواد را با هم ترکیب کنید تا خمیر نرمی حاصل شود. این ترکیب را روی پوست خود قرار دهید و اجازه دهید ۱۵ دقیقه باقی بماند. سپس با آب سرد بشویید.

ماسک خانگی ساخته شده با زعفران، خاک رس، گلاب و روغن درخت چای:

این ترکیب می‌تواند آکنه را درمان کند و باعث تقویت پوست خواهد شد.

مواد لازم برای تهیه این ماسک:

یک دوم قاشق چایخوری پودر زعفران

یک قاشق چایخوری خاک رس

گلاب

سه قطره روغن درخت چای( اختیاری)

طرز تهیه:

تمامی مواد را با هم ترکیب کنید تا خمیر نرمی حاصل شوذو این ترکیب را بر روی پوست قرار دهید و اجازه دهید ۲۰ دقیقه باقی بماند سپس با آب ولرم بشویید.از این ماسک می‌توانید هفته‌ای یکبار استفاده کنید.

ماسک خانگی ساخته شده از زردآلو، ماست و خاک رس:

این ترکیب، چربی پوست را تنظیم می‌کند و باعث درمان آکنه می‌گردد.

مواد لازم:

زردآلو

یک قاشق غذاخوری ماست

یک دوم قاشق چایخوری خاک رس

طرز تهیه:

زردآلو را داخل میکسر بریزید و خوب ترکیب کنید. سپس ماست و خاک رس را اضافه نمایید. این ترکیب را با دقت روی پوست قرار دهید. بعد از ۲۰ دقیقه با آب ولرم بشویید.

ماسک خانگی ساخته شده از هویج، خاک رس و ماست:

این ترکیب می‌تواند آکنه را درمان کند و باعث نرم شدن پوست گردد.

مواد لازم:

یک قاشق چایخوری پوره هویج

یک قاشق چایخوری خاک رس

یک قاشق چایخوری ماست تازه

طرز تهیه:

تمامی مواد را با هم ترکیب کنید وبه آرامی روی پوست بگذارید. اجازه دهید این ترکیب به مدت ۱۵ دقیقه روی پوست بماند. سپس با آب سرد بشویید. شما می‌توانید از این ماسک هفته ای یکبار استفاده کنید.

ماسک خانگی با سیب، ماست و مخمر:

این ماسک برای تغذیه پوست و مبارزه با باکتری‌ها بسیار مفید است.

مواد لازم:

یک عدد سیب

دو قاشق غذاخوری ماست تازه

یک دوم قاشق چایخوری مخمر

طرز تهیه:

سیب را بجوشانید و بعد از سرد شدن داخل غذاساز پوره کنید. یک قاشق غذاخوری پوره سیب را به ماست و مخمر اضافه کنید. این ترکیب را روی صورت قرار دهید و اجازه دهید به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست باقی بماند.سپس با آب ولرم بشویید.

منبع : نارگون

رنگ مو بلوند طلایی با ترکیب عسل و دارچین

رنگ بلوند طلایی

عسل حاوی هیدروژن پراکسید (یک دکلره کننده طبیعی) است. دارچین نیز می‌تواند موهای شما را به رنگ طلایی در بیاورد. بیشتر دستور‌های مرتبط با رنگ مو بیان می‌کنند که باید ترکیب مساوی از عسل و دارچین با هم ترکیب شود. همچنین اضافه کردن مقداری نرم‌کننده یا روغن زیتون به این ترکیب توصیه می‌شود. بعد از ترکیب تمامی‌ مواد، موهای خود را با آن ماساژ دهید و بگذارید یک ساعت روی موهای‌تان باقی بماند. همانند سایر رنگ موهای طبیعی، برای دریافت نتایج مطلوب باید چند بار اینکار را تکرار کنید. بعد از گذشت یک ساعت، موهای خود را بشویید.

 با مواد طبیعی موهای خود را رنگ کنید

فواید و خواص بسفایج در طب سنتی

گیاه دارویی بسفایج  در نواحی معتدل و مرطوب زمین و در روی دیوارها و تخته سنگ ها میروید

گیاه دارویی بسفایج در نواحی معتدل و مرطوب زمین مثلاً در شمال ایران و در روی دیوارها و تخته سنگ ها میروید.

گیاه دارویی بسفایج (Polypodium vulgare) در نواحی معتدل و مرطوب زمین مثلاً در شمال ایران و در روی دیوارها و تخته سنگ ها میروید. ساقه آن در زیر خاک و بصورت ریزوم است و برگهای آن دارای بریدگی های زیادی است و فقط برگهای گیاه از خاک بیرون می باشند.

 نام‌های دیگر بسفایج: بسپایک، ثاقب الحجر، اضراس‌الکلب، بسفایج، دارحماز، تشتیوان، کثیرالارجل، قمی، بنکارعلا، بولوخوریو، اشتران، سکی رغلا، پولیپود، پولوپودیون، اشتیوان و دارچماز می‌باشد.

 خواص داروئی گیاه بسفایج:

جهت درمان بواسیر هر روز گیاه بسفایج را با عناب دم کنید و آب صاف‏ کرده آن را بنوشید. براى افتادن دانه یا تکمه بواسیر بسیار مؤثر است.

گیاه بسفایج را با هل قراب از هرکدام یک مثقال بجوشانید و آبش را صبح ناشتا بنوشید رطوبت منجمده در معده را برطرف مى ‏سازد.

نوشیدن آب جوشانده گیاه بسفایج مخلوط با ماءالشعیر و یا آب و عسل براى تحلیل قولنج و نفخ شدید و دفع اخلاط بسیار نافع مى ‏باشد.

گیاه بسفایج را با ریشه شیرین‏ بیان پوست گرفته و انیسون دم کنید و آب صاف‏کرده آن را بنوشید. براى رفع سرفه و تنگى ‏نفس نافع است.

 اگر مغز فلوس سائیده شده یا ترنجبین را در آب دم‏کرده گیاه بسفایج مخلوط نموده و بنوشید. براى تحلیل باد و گاز بواسیر و تسکین درد معده مزمن و درمان صرع بسیار مجرب است. 

خاصیت گیاه بسفایج,خواص درمانی گیاه بسفایج

برگهای بسفایج،  دارای بریدگی های زیادی است و فقط برگهای گیاه از خاک بیرون می باشند

دیگر خواص گیاه بسفایج:

 ۱- طبع آن گرم و خشک است.

۲- برای درمان بیماری لقوه مفید می‌باشد.

۳- برای درمان ورم کلیه مفید می‌باشد.

۴- برای رماتیسم به صورت ضماد استفاده شود.

۵- برای تصفیه خون مفید می‌باشد.

۶- برای نفخ می‌توان از بسفایج استفاده کرد.

۷- برای سرماخوردگی مفید می‌باشد.

۸- برای کبد مفید می‌باشد.

۹- برای طحال مفید می‌باشد.

۱۰- برای درمان نقرس می‌توان استفاده کرد.

۱۱- ضد بلغم و سودا است.

۱۲- برای سوءهاضمه مفید می‌باشد.

گردآوری:بخش سلامت

منبع:

boalii.ir

فواید و خواص شیرین بیان در طب سنتی

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ های آن مرکب است و از 4 تا 7 زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل 5 تا 6 دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

ترکیبات شیرین بیان

قسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که 50 برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد.

ترکیبات موجود در ریشه شیرین بیان برای مقابله با پوسیدگی دندان مفید هستند. همچنین خاصیت ضدمیکروبی داند، بنابراین می‌توان از شیره این گیاه به عنوان ماده ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

خواص شیرین بیان

* مهم ترین خاصیت شیرین بیان که جدیدا کشف شده است، درمان زخم معده و سرطان معده است.

* این گیاه برای تقویت عمومی بدن مفید است و خوردن آن از پیری زودرس جلوگیری می‌کند و برای نرم کردن سینه موثر است.

* زخم‌ها و تاول‌های پوست را با دم کرده شیرین بیان شست‌وشو دهید تا زود خوب شوند.

* گیاه شیرین بیان ملین است و برای درمان سوء هاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

ریشه  و ساقه گیاه شیرین بیان

* برای برطرف کردن زخم و التهاب دهان می توان ریشه شیرین بیان را مکید.

* این گیاه ورم معده را برطرف می‌کند و تنگی نفس را تسکین می‌دهد.

* این گیاه چشم را تقویت کرده و رفع سردرد می کند. برای این منظور 2 گرم ریشه شیرین بیان را پودر کرده و با یک گرم شکر و یک گرم رازیانه مخلوط کنید. سپس آن را در آب خیس کرده و هر روز بخورید.

* اگر شیرین بیان را قبل از غذا مصرف کنید، برای لاغری موثر است.

* برای درمان موخوره، دم کرده شیرین بیان را به سر بمالید و برای رفع بوی بد زیر بغل و پا از برگ های شیرین بیان پماد درست کرده در این قسمت‌ها بگذارید.

* در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

* امروزه نیز عصاره شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه است.

* شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) است و می‌توان از آن به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی استفاده کرد.

مضرات مصرف زیاد شیرین بیان

- مصرف بی رویه شیرین بیان یا سایر فرآورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازه هورمون آلدوسترون مضر است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت های متابولیسمی و بالا رفتن فشار خون می‌گردد. در صورت مصرف بیش از 20 گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.

- استفاده زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.

مصرف بسیار زیاد شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشار خون و حتی سکته قلبی منجر شود.

- برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر دچار کرختی دست و پا می‌شوند.

- مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

چه کسانی باید از مصرف شیرین بیان خودداری کنند؟

در صورت بالا بودن فشار خون یا داشتن ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فرآورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، ممنوع ‌است.

تهیه دم کرده شیرین بیان

دم کرده شیرین بیان

محمد امیر راشکی، مسؤول بهره‌برداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان می گوید:

برای درست کردن دم کرده ی شیرین بیان باید 50 گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت 10 دقیقه دم بکشد.

برای درست کردن جوشانده شیرین بیان نیز باید 50 گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در 100 گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

عصاره شیرین بیان

با جوشاندن ریشه گیاه شیرین بیان و تبخیر بخش عمده آب آن، ماده‌ای سیاه‌ رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید که همان عصاره است. این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه می‌گردد. عصاره شیرین بیان در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی مصارف متعددی دارد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فرآورده‌های غذایی است، چون 50 برابر قند (ساکاروز) شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی هم دارد.

فرآورده های شیرین بیان

در اروپا آب‌نبات هایی با طعم تند از شیرین بیان تهیه می شود که طرفدار زیادی هم دارد. البته باید گفت که طعم اغلب این گونه تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تامین می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آنها بسیار کم است.

از چاشنی شیرین بیان در تهیه نوشیدنی های غیرالکلی استفاده می شود.

مردم ایتالیا دوست دارند که شیرین بیان را به شکل طبیعی استفاده کنند، به این نحو که ریشه این گیاه را پس از شستن، به عنوان خوشبو کننده دهان می جوند.

در آشپزی چینی، شیرین بیان مانند چاشنی های دیگر در پخت غذاها استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپ ها به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز خواهان زیادی دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

فواید و خواص ازگیل در طب سنتی

درخت ازگیل با نام علمی Mespilus germanica که در گویش گیلکی به آن کونوس یا کُنوس می‌ گویند و در گویش مازندرانی کنهس و کندس می ‌گویند، میوه ‌ای است از خانواده ی گل سرخیان از سرده ازگیل ‌ها(Mespilus) هم خانواده با سیب و گلابی.

ازگیل، درختچه اى است خاردار که به حالت وحشى در جنگل هاى اروپاى مرکزى و نواحى معتدل آسیا مى روید و در اواخر پاییز و اوایل زمستان می رسد. ازگیل در تمام جنگل هاى شمال ایران و همه ارتفاعات سواحل دریا و در دامنه هاى البرز، دره کرج و ... نیز به طور خودرو عمل مى آید و با نام محلى هر منطقه شناخته مى شود. تکثیر آن غالبا از طریق پیوند روى درختان دیگر از جمله پیوند روى پایه ی زالزالک ولیک صورت مى گیرد. گاهى هم روى پایه ی گلابى و به ندرت روى پایه ی بِه پدید مى آید و نوع پیوند، شکمى است که در تابستان انجام مى شود.

ازگیل رسیده داراى لعاب نباتى فراوان و تانن بوده و از قند گلوکز، فروکتوز، سوربیتول و بعضى اسیدها و همچنین سلولز و گروه ویتامین هاى B و C، املاح معدنى و کمى پروتئین برخوردار مى باشد.

ازگیل

ازگیل در اواخر پاییز و اوایل زمستان مى رسد.

گل هاى درخت آن سفید و میوه اش شبیه زالزالک است؛ با این تفاوت که میوه ی ازگیل درشت تر و قهوه اى رنگ و طعمش شیرین و کمى گس است. هسته ی آن را مى کارند و درخت ازگیل را به درخت به و گلابى هم پیوند مى زنند.

بخش هاى مورد استفاده درخت ازگیل برگ و میوه ی آن است. اسامى فارسى قدیم ازگیل، " اردف " و " گیل " بوده است.

خواص ازگیل

* ازگیل سرشار از ویتامین هاى گروه  B است به همین دلیل اعصاب را تقویت مى کند.

* ازگیل داراى مقدار زیادى کربوهیدرات است که موجب تولید انرژى در بدن می شود.

* ازگیل حاوی ماده اى به نام " تانن " است که بهترین دارو براى درمان عفونت هاى روده ی بزرگ به شمار می رود و به عنوان قابض و رفع التهاب معده توصیه و تجویز شده است.

* ازگیل به دلیل داشتن ویتامین C برای کم خونی ناشی از فقر آهن مفید است زیرا این ویتامین جذب آهن را افزایش می دهد.

* مصرف ازگیل چه به صورت خام و چه به صورت کنسرو شده برای معالجه ی اسهال ساده اثر قطعى دارد.

* خوردن ازگیل خام و خصوصا نارس که تانن بیشترى دارد در معالجه ی خونریزى هاى داخلى مانند بواسیر، خونریزى رحمى و غیره تأثیر شفابخش دارد.

ازگیل

* ازگیل در معالجه ی ورم روده به کار مى رود؛ بدین منظور باید 230 گرم ازگیل را پس از جدا کردن پوست و دانه در کمى شیر حل نموده و مصرف کرد.

* در معالجه ی زخم دهان و تورم مخاط گلو مؤثر است؛ بدین منظور باید 50 گرم از برگ درخت ازگیل را در یک لیتر آب بجوشانند و با کمى از آن در شبانه روز چند مرتبه دهان را بشویند و غرغره کنند.

* ازگیل ادرارآور است.

* میوه ی تازه و رسیده ی ازگیل یا کنسرو آن براى درمان اختلال قاعدگى خانم ها مفید است.

* جوشانده ی نیم گرم برگ ازگیل پوست هاى ظریف را تقویت مى کند و معالج برفک است.

* اگر هر روز سه بار با جوشانده ی برگ ازگیل غرغره شود، آنژین را معالجه مى نماید.

* ازگیل به دلیل داشتن لعاب، سینه را نرم می کند، عطش را فرو می نشاند و ضد صفرا است.

* ضماد ازگیل جوش‌های بدن را ازبین می برد.

* برای معالجه ی اسهال خونی می توان مقدار دوز مشخصی از آن را بدون پوست خورد.

ازگیل در قدیم:

خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده است. بقراط ازگیل را برای مبتلایان به ترشی معده و مدفوع سوزان و عوارض تب نافع می‌ پنداشت.

ازگیل از نظر طب سنتی سرد و خشک است.

در قدیم برای درمان آبسه ی دهان و گلو، آنژین، برفک، سالک، اسهال بچه‌ ها، منظم کردن کار روده‌ ها، ورم گلو و ناراحتی های حلق از جوشانده ی برگ ازگیل استفاده می کردند.

ترکیبات شیمیایی ازگیل:

آب، قند، اسیدهای آلی(اسید مالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک)، تانن، لعاب و اسید بوریک از اجزای عمده ی تشکیل دهنده ی ازگیل می باشند.

ازگیل

ازگیل میوه ی سه هزار ساله ی شمال ایران

ازگیل از حدود سه هزار سال پیش در جنوب دریای خزر و در مناطق گیلان و مازندران كشت می شد.

700 سال پیش از میلاد به یونان و در 200 سال پیش از میلاد به روم رسید. کاشت این میوه از طریق رومی ها در بقیه ی اروپا گسترش یافت.

میوه ی ازگیل بسیار سخت و اسیدی است و تا خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست ضمن این كه برای جلوگیری از پوسیده شدن آن بر روی درخت معمولا میوه ها را زودتر برداشت می كنند.

ازگیل را به صورت خام به عنوان میوه ای لذیذ، مطبوع و تقویت كننده مصرف می كنند و از آن شربت و كنسرو ازگیل تهیه می كنند.

دقت کنید

هسته ی ازگیل به علت داشتن اسید سیانیدریک، عنصری سمی است و خوردن آن خطرناک است.

منبع : ویکی پدیا

درمان اسهال با طب سنتی

اسهال بیماری خطرناک و یکی از عوامل مهم مرگ‌ومیر کودکان زیر 5 سال می‌باشد که مهم‌ترین علّت مرگ‌ومیر ناشی از آن، از دست دادن آب و املاح بدن است. اسهال همچنین یکی از عوامل مهم تأخیر رشد جسمی در کودکان، سوءتغذیه و مستعد شدن در برابر سایر بیماری‌هاست.

چای بومادران

بومادران

اثرات مهم:

بومادران یکی از گیاهان دارویی بسیار باارزش است که دارای خواص نسبتاً زیادی است. ازجمله خواص اصلی آن، اثرات ضداسپاسم، ضدنفخ، ضدورم (ضدالتهاب)، مقوی معده، صفراآور و برطرف کردن بی‌اشتهایی است. مصرف خوراکی آن جهت برطرف کردن مشکلات روده‌ای – معده‌ای ازجمله اسهال و دل‌درد بسیار موثر است. بومادران سالیان دراز در طب عوام به‌عنوان بندآورنده خونریزی ازجمله هموروئید و قاعدگی مصرف می‌شود. اثر بندآورنده خون این گیاه را مربوط به آلکالوئید آکی‌لتین می‌دانند که باعث کاهش زمان انعقاد می‌شود. بومادران در مشکلات پیش‌قاعدگی (PMS) باعث منظم شدن قاعدگی، کاهش خونریزی ماهیانه و کاهش درد می‌گردد. اثر دیگر آن بهتر نمودن جریان گردش خون بوده و به‌عنوان یک داروی ضد ترومبوز مغزی و شریانی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین تقویت رگ‌های واریسی از دیگر آثار خوب این گیاه است. اثر ضد میکروب قوی و کاهش پرفشاری خون بومادران نیز مکرراً گزارش شده است. از اثرات دیگر آن می‌توان خاصیت ضد حساسیت آن را ذکر نمود. همچنین می‌توان به‌عنوان یک گیاه معرق آن را در سرماخوردگی مصرف نمود.

عوارض جانبی:

با وجودی که بومادران جزء گیاهان با حداقل عوارض جانبی است، لیکن ممکن است به‌طور معدود باعث درماتیت شود، ایجاد این حساسیت به‌احتمال‌قوی مربوط به گواینولیدها ازجمله آلفا – پروکسی آشی فولید می‌باشد. در صورت ایجاد حساسیت، مصرف دارو باید متوقف شود.

برای رفع این بیماری سه گرم یا دو گرم تخم مرزه را در یک استکان آب جوش دم کرده و با کمی شکر مصرف نمایید. در صورت لزوم این کار را پس از چند ساعت تکرار کنید

تداخل دارویی:

مقدار مصرف زیاده از حد ممکن است تداخلاتی با داروهای ضد انعقاد، فشارخون، ادرارآور و مسکن ایجاد نماید.

احتیاط:

بهتر است در زمان حاملگی و شیردهی از این گیاه استفاده نشود.

طریقه و مقدار مصرف:

مقدار 2 تا 4 گرم از سرشاخه‌های گل‌دار را با حدود یک لیوان آب به مدت 10 دقیقه می‌جوشانیم؛ سپس صاف کرده و پس از سرد شدن میل می‌شود. این مقدار مصرف را می‌توان بین یک تا سه بار در روز (هنگام صبحانه، ناهار، شام) تکرار کرد. جوشانده حاصل بسیار تلخ است و می‌توان آن را با نبات یا عسل تا حدی تغییر مزه داد.

مهم‌ترین اثرات گزارش‌شده بومادران:

ضد درد، ضد باکتری، ضد تب، ضد ورم، ضد اسپاسم، ضد کرم، ضد آدم، ضدویروس، ضد نفخ، ضدعفونی‌کننده مجاری ادرار، معرق، ادرارآور، قابض، خلط‌آور، ضد خونریزی، ملین، مسکن، محرک، پشه‌کش، حشره‌کش، کاهنده قندخون، کاهش‌دهنده پرفشاری خون، صفراآور و قاعده‌آور.

دارچین

دارچین

اثرات مهم:

دارچین مقوی معده، ضد نفخ و ضد اسهال است. همچنین از آن به‌عنوان معطر کننده در ادویه‌جات استفاده می‌شود.

عوارض جانبی:

دارچین در حد مصرف معمول دارای عارضه نیست؛ ولی مصرف مقادیر زیاد آن ممکن است باعث تاکیکاردی؛ بی‌خوابی و دپرسیون گردد.

فرآورده‌های گیاهی:

فرآورده‌های دارچین اکثراً به‌صورت مخلوط با گیاهان دیگر مصرف می‌شود. همچنین از آن به‌صورت تی‌بگ (چای) نیز تهیه شده است که با قرار دادن در یک لیوان آب جوش، برای چند دقیقه، قابل‌مصرف می‌باشد.

طریقه و مقدار مصرف:

روزانه می‌توان 4-2 گرم از پودر دارچین استفاده کرد. استفاده از اسانس آن، روزانه بین 2/0-5 0/0 گرم بلامانع است. دارچین به‌صورت دیگر و به شرح زیر نیز مصرف می‌شود.

دم‌کرده: به 2 تا 4 گرم از پودر دارچین یک لیوان آب جوش اضافه نموده و 20 دقیقه به حال خود می‌گذاریم. بهتر است درب ظرف بسته باشد و یا پارچه‌ای روی آن قرار دهیم. سپس صاف کرده و صاف‌شده را میل می‌کنیم. دم‌کرده برای درمان اسهال، ضعف کلیه و حالات سرماخوردگی مفید است.

احتیاط:

استفاده آن در زمان شیردهی، مطالعه نشده است، لذا بهتر است در زمان شیردهی مصرف نشود.

موارد منع مصرف:

در زمان حاملگی، وجود زخم‌های گوارشی و وجود تب‌های با منشأ ناشناخته نباید مصرف شود.

مهم‌ترین اثرات گزارش‌شده دارچین:

ضد درد، آلرژی‌زا، ضد باکتری، بی‌حس‌کننده، ضد اسهال، ضد تهوع، ضدهیستامین، ضد اکسیدان، ضد پروستاگلاندین، ضد لوسمی، ضد تب، ضدعفونی‌کننده، ضد اسپاسم، ضد زخم، ضدویروس، قابض، ضد قارچ کاندیدا، معرق، کاهش‌دهنده، پرفشاری خون، لاروکش، حشره‌کش، کاهش‌دهنده چربی، محرک، آرام‌بخش و مقوی معده.

پونه

مصرف پودر پونه در کنترل اسهال موثر است

نتایج مطالعه‌ای در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج نشان داد که 95 درصد افراد گروه آزمایش پودر پونه در کنترل اسهال موثر بوده و فقط 5 درصد اعتقاد داشتند که پودر پونه در کنترل اسهال تأثیری ندارد.

آرش خلیلی، کارشناس ارشد پرستاری اظهار کرد: مطالعه‌ای در این حوزه انجام شد که در آن پونه پس از جمع‌آوری در سایه به مدت دو روز خشک شده و سپس در هاون کوبیده شده و پس از انتخاب نمونه‌ها در اختیار گروه قرار می‌گرفت که بیماران گروه شاهد فقط به‌وسیله دارودرمانی توسط پزشک معالجه می‌شدند، ولی بیماران گروه آزمایش علاوه بر دارودرمانی با پودر پونه به مقدار 60 گرم در طول 2 روز مورد معالجه قرار گرفتند.

45 درصد افراد شرکت‌کننده در این طرح زیر 25 سال، 50 درصد بین 25 تا 50 سال و 5 درصد نیز بالای 50 سال سن داشتند. کوتاه‌ترین دوره علائم در افراد مبتلا به اسهال در گروه آزمایش بنا به اظهار شخص 1 روز و بیشترین دوره علائم 6 روز بوده است.

85 درصد افرادی که از پودر پونه به همراه دارو جهت درمان استفاده می‌کردند زیر 10 ساعت بهبودی حاصل نمودند و روند بهبودی 15 درصد بین 24-10 ساعت طول کشید. در گروه آزمایش پس از استفاده پودر پونه کمترین زمان بهبودی 4 ساعت و بیشترین زمان بهبودی 24 ساعت بوده که در مقایسه با گروه شاهد (کمترین زمان بهبودی 10 ساعت و بیشترین زمان 72 ساعت) مدت زمان کمتری بوده که خود موکد موثر بودن پودر در کنترل اسهال غیرالتهابی دارد.

دیگر گیاهان

جو: بهترین دارو برای اسهال این است که جو را سه روز در آب خیس کرده و از مایع به‌دست‌آمده نوشید.

گیلاس: دارای خاصیت ضدعفونی علیه تخمیر روده‌هاست و در یبوست‌های شدید و همچنین در اسهال ساده و اسهال خونی نیز مفید واقع می‌شود.

به: اگر سه یا چهار عدد به را قطعه‌قطعه کنند و آن را بیست یا سی دقیقه در یک لیتر آب بجوشانند، عصاره‌ی حاصل برای اسهال‌های طولانی مفید است.

بهترین دارو برای اسهال این است که جو را سه روز در آب خیس کرده و از مایع به‌دست‌آمده نوشید

مخلوط پیاز و سیب: پیاز رنده شده با سیب به مقدار مساوی در دفع اسهال مفید می‌باشد.

پوست انار: همچنین جوشانده‌ی پوست انار برای درمان اسهال موثر است.

سماق: پانزده گرم (یک قاشق غذاخوری پر) پودر سماق همراه با آب سرد خورده شود تا این بیماری رفع شود. اگر بعد چند ساعت چنانچه حالت اسهال ادامه داشت نصف قاشق دیگر مصرف شود.

ازگیل: خوردن ازگیل نارس یا ازگیل رسیده (ازگیل نارس بهتر است) این بیماری را برطرف می‌سازد.

مرزه: برای رفع این بیماری سه گرم یا دو گرم تخم مرزه را در یک استکان آب جوش دم کرده و با کمی شکر مصرف نمایید. در صورت لزوم این کار را پس از چند ساعت تکرار کنید.

خاکشیر: یکی دیگر از راه‌های درمان اسهال استفاده از خاکشیر است. برای درمان یک قاشق خاکشیر را از قبل بو داده و سپس با کمی آب و شکر مصرف نمایید.

فرآوری: مریم مرادیان نیری

بخش تغذیه و آشپزی تبیان